«ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΓΗΣΕ 77 χρόνια να γραφτεί»
Γεώργιος Δ. Καρβούνης
Λοχίας
( 1916-1941)
Πάνε πολλά χρόνια, από παιδί θαρρώ που άκουγα για το θείο μου, πρώτο ξάδερφο και συνονόματο του πατρός μου, που πολέμησε στα Αλβανικά βουνά το 40 και δεν γύρισε πότε από το μέτωπο.
Από τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΣ φαίνεται ότι οι Έλληνες μαχητές του μετώπου ήταν 232000 Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και οπλίτες.
Οι συνολικές απώλειες του μετώπου ανέρχονται σε 17080, στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί έπεσαν μέσα στην Αλβανική Επικράτεια.
Κατανέμονται δε ως εξής:
Νεκροί 13325
Αιχμάλωτοι 2465
Αγνοούμενοι 1290
Όμως λίγοι από αυτούς είναι ενταφιασμένοι σε κάποιο Νεκροταφείο, ενώ διάσπαρτα και εγκαταλειμμένα είναι παντού τα οστά των πεσόντων.
Ο Λοχίας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜ. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ήταν γεννημένος στην Αναβρυτή Ναυπακτίας, το έτος 1916, κλάσης 1936 και ένας από τους μαχητές του θρυλικού 39ου Συντάγματος Ευζώνων του Μεσολογγίου.
Ανήκε στην κατηγορία αυτών που ποτέ δεν γύρισαν από το μέτωπο!
Ήταν Νεκρός ; Αγνοούμενος ; Αιχμάλωτος;
Για πολλά χρόνια κανείς δεν ήξερε να πει κάτι για αυτόν.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι το θρυλικό 39ο Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου έδωσε ιστορικές μάχες, τις περισσότερες εφ´ όπλου λόγχης στα υψώματα έμπροσθεν του Τεπελενίου. Ήταν στελεχωμένο από σκληροτράχηλους ευζώνους, οι περισσότεροι των οποίων κατάγονταν από Ορεινά χωριά, γεωργοί και κτηνοτρόφοι το επάγγελμα. Αριθμούσε στον πόλεμο 103 Αξιωματικούς και 2800 γενναίους πολεμιστές. Είχε χωρισθεί σε 3 Τάγματα που το κάθε ένα των οποίων αποτελείτο από 3 Λόχους.
Οι απώλειες του ήταν 289 συνολικά Αξιωματικοί Υπαξιωματικοί και Οπλίτες.
Αναζητώντας σε μαρτυρίες επιζώντων, σε αρχειακό υλικό αλλά και στο διαδύκτιο από πολύχρονες έρευνες διαπίστωσα ότι:
Α) Δεν αναφέρεται το όνομά του πουθενά, ούτε στα επίσημα Αρχεία του ΓΕΣ,
Β) Δεν έχει καταγραφεί και δεν αναφέρεται από τους ερευνητές, στους 545 των Αιτωλοακαρνάνων πεσόντων..
Γ) Η οικογένειά του τον θεωρούσε μέχρι τώρα αγνοούμενο.
Δ) Πιστοποιητικό θανάτου δεν υπήρχε.
Ε) Τα Αρχεία του ΓΕΣ έχουν ελλείψεις και λάθη.
Στην μακρόχρονη αναζήτησή μας αυτή, υπήρξαν πολλές ανατροπές,
συγκεχυμένες πληροφορίες.
Οι μαρτυρίες των Συμπολεμιστών του από τη Ναυπακτία ( που ήδη έχουν φύγει από τη ζωή), δεν ήταν κατατοπιστικές για το πώς και που χάθηκε.
Σε μια διαδικτυακή αναζήτηση το Γενάρη του 2017 η τύχη στάθηκε αρωγός..
«Όταν θέλεις κάτι πολύ συμμαχεί ο Δημιουργός το Σύμπαν και η τύχη μαζί !»
Ο εξαίρετος και άοκνος Ιστορικός Ερευνητής από την Ολυμπία, κ. Αγαθοκλής Παναγούλιας ήρθε σε επαφή μαζί μας.Ερευνούσε από χρόνια και ο ίδιος για τους συντοπίτες του απολεσθέντες μαχητές. Αναζητούσε με κάθε τρόπο τους τελευταίους συγγενείς των 58 ταφέντων στο μοναδικό αναγνωρισμένο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Βουλιαρατίου Αλβανίας και του έλειπαν ακόμα οχτώ ονόματα. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο αγνοούμενος ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΛΟΧΙΑΣ από την Αναβρυτή Ναυπακτίας.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τα ντοκουμέντα που υπάρχουν πλέον στη διάθεσή μας φαίνονται τα εξής:
1) Ο Λοχίας ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ δεν είναι εξαφανισμένος ή αιχμάλωτος αλλά ενταφιασμένος, ταυτοποιημένος και
αναπαύεται στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Βουλιαρατίου Αλβανίας
2) Απεβίωσε από τα τραύματά του στις 5 Μαρτίου 1941 στο Σ1 Πεδινό Χειρουργικό Νοσοκομείο εκστρατείας.
Το Νοσοκομείο αυτό (ΚΙΧΝΕ ) λειτούργησε από τις 28 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη λήξη του πολέμου στο Βουλιαράτι της Αλβανίας, 6 χιλιόμετρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα της Κακαβιάς.
3) Κατά μια καταγεγραμμένη μαρτυρία συμπολεμιστή του στο ένθετο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ «Γράμματα από το μέτωπο», ο αναζητούμενος τραυματίστηκε σοβαρά στον αεροπορικό βομβαρδισμό της 13/12/2017.
4) Το Σ1 Πεδινό Χειρουργείο αναπτύχθηκε σε 20 σπίτια του χωριού, με 250 κλίνες αρχικά και 300 από το Μάρτη 1941 λόγω των μεγάλων απωλειών, περιέθαλπτε δε τραυματίες και παγόπληκτους μαχητές του μετώπου.
2 Ο Διευθυντής του Σχολείου του Βουλιαρατίου, φωτισμένος δάσκαλος, Γεώργιος Καλυβόπουλος, (εθελοντής μαζί με άλλους κατοίκους στο Σ1),
ζήτησε και εξασφάλισε από τον Ιατρό Διευθυντή του Νοσοκομείου,
Μπράμο Ιωάννη, τον ημερήσιο κατάλογο των απωλειών με τα πλήρη στοιχεία των νεκρών και την ημερομηνία θανάτου αυτών. Το διαφύλαξε και το παρέδωσε μετά στον γιό του Χρήστο Καλυβόπουλο δάσκαλο του χωριού.
(Το σημαντικό αυτό έγγραφο το παραθέτουμε σε φωτοτυπία)
Στην 38η σειρά αναγράφεται το όνομα του αποθανόντος τραυματισμένου Λοχία Γεωργίου Καρβούνη από την Αναβρυτή Ναυπακτίας με την ημερομηνία θανάτου.
Οι 58 νεκροί του Σ1 ενταφιάστηκαν σε ατομικούς τάφους, με όλη την τελετουργία της Ορθοδόξου Εκκλησίας σαν να ήταν στην πατρίδα τους. Το νεκροταφείο είναι δίπλα στο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου.
Ο αγρότης Δημήτριος Μπάκος που έδωσε το χωράφι του για να ταφούν εκεί οι νεκροί, το φρόντιζε, άναβε τα καντήλια και κατέγραψε τα μνήματα με διαγράμμα. Παρέδωσε το νεκροταφείο αυτό άθικτο παρά τους διωγμούς του Χότζα που στο διάβα του κατέστρεψε ότι το Χριστιανικό.
Εδώ ετάφη και ο ίδιος τιμής ένεκεν, μαζί με τους νεκρούς Στρατιώτες.
Είναι το νεκροταφείο πεσόντων του Βουλιαρατίου, το ΜΟΝΑΔΙΚΟ αναγνωρισμένο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Ελλήνων Πολεμιστών του ´40. Σε έναν από τους 58 αυτούς τάφους, 77 χρόνια μετά κάτω από το σταυρό δεν θα αναγράφετε πλέον «άγνωστος στρατιώτης».
Υπάρχει πλέον , έστω και ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ 77 ετών, το ονοματεπώνυμο με την αλαβάστρινη φωτογραφία του πεσόντα ήρωα.
Στέκει εκεί ακοίμητος φρουρός, φύλακας των ιδανικών της Ελευθερίας και της αγάπης στην πατρίδα.
Περιμένει με λαχτάρα τους δικούς του που πήγαν στις 28 Οκτωβρίου 2917 προσκεκλημένοι από την Πολιτεία και το Ελληνικού Προενείου Αργυροκάστρου.
Κατατέθηκε εκ μέρους των συγγενών των Πεσόντων και ταφέντων στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Βουλιαρατίου ένα δάφνινο στεφάνι και έγινε προσκύνημα στη γη που τον φιλοξενεί. Είμαι πολύ συγκινημένος που ήμουν εγώ αυτός που εκπλήρωσε το χρέος.
Συγγνώμην θείε γιατί αυτό έγινε με καθυστέρηση 77 χρόνια μετά.
Παρακαλώ την πολιτεία, το Δήμο Ναυπακτίας, το ΓΕΣ, τους ιστορικούς και όσους ασχολούνται με το ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ να προσθέσουν έναν στίχο στο κενό διάστημα. Το όνομα που λείπει:
Γεώργιος Δημ. Καρβούνης από Βετοψίστα (Αναβρυτή) Ναυπακτίας
Λοχίας 39 Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγιου Πεζικού
Απεβίωσε από τραύματα στις Μαρτίου 1941 στο Πεδινό Χειρουργικό Νοσοκομείο Βουλιαρατίου
Κώστας Γεωργίου Καρβούνης
Απόγονος του Ήρωα πεσόντα
Αποδίδεται έτσι ελάχιστος φόρος τιμής μετά από 77 χρόνια, όπως αξίζει και με την συνείδηση ήσυχη ότι επιτελέστηκε το καθήκον.
Απομένουν τώρα από το Γενικό Αρχηγείο Στρατού η αποκατάσταση και η αναγνώριση του ήρωα πεσόντα , από το Δήμο Ναυπακτίας όπου θα κατατεθεί η σχετική αίτηση σαν απόδοση ελαχίστου φόρου τιμής η ονομασία δρόμου της πόλης με το όνομά του.
Κώστας Καρβούνης
( Απόγονος του πεσόντα )
