Ένταση και διαφωνίες για τον τρόπο διεξαγωγής της εκδήλωσης είχαμε σήμερα το πρωί στην εκδήλωση των φοιτητών στο Αντίρριο.Μέλος του τοπικού Π.Α.ΜΕ. θέλησε να αναγνώσει το δικό της μήνυμα με αποτέλεσμα να υπάρξουν αντιρρήσεις εκ μέρους των διοργανωτών.Ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας που ήταν και συνδιοργανωτής της εκδήλωσης αντέδρασε σ’αυτό το ενδεχόμενο με την αιτιολογία της πιστής τήρησης της λίστας των ομιλητών της εκδήλωσης,παρόλο που όπως είπε η εκπρόσωπος του Π.Α.ΜΕ είχε διαβεβαιώσεις από τον σπουδαστικό σύλλογο για το αντίθετο.
…και χαρακτηρισμοί με υπονοούμενα !!!
Η εκπρόσωπος του Π.Α.ΜΕ κατηγόρησε το εργατικό κέντρο ότι δεν δινει λόγο στην εκδήλωση.”Αυτή είναι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών;” είπε απευθυνόμενη προς τον πρόεδρο του εργατικού κέντρου Μ.Χάρο προτρέποντας τους φοιτητές όπως είπε να συμπορευθούν με τους συναδέλφους τους,τις οικογένειές τους και όχι με τους “ξεπουλημένους” συνδικαλιστές.
“Το πρόγραμμα έχει βγει από το σπουδαστικό σύλλογο και τηρείται κατά γράμμα, (…) δεν είναι γενική συνέλευση εδώ”. Τάδε έφη… ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ναυπακτίας και Δωρίδας (ΕΚΝΔ). Πράγματι το πρόγραμμα βγήκε από το σύλλογο και ο σύλλογος δεν αρνήθηκε την παρέμβαση. Ο “προοδευτικός” συνδιοργανωτής και πρόεδρος του ΕΚΝΔ ήταν αυτός που αρνήθηκε. Συμπέρασμα: Ο σύλλογος έβγαλε πρόγραμμα, αλλά ο “προοδευτικός” συνδιοργανωτής ΕΠΕΒΑΛΕ τελικά το πρόγραμμα στο σύλλογο, που κατά τα άλλα κατάρτισε μόνος του ο σύλλογος. Η είδηση θα μπορούσε να έχει εναλλακτικά τον τίτλο: “Ο κατήφορος (χωρίς φρένα!) του προέδρου του ΕΚΝΔ.” Πολλοί “φασίζουν” στις μέρες μας, άλλοι από βλακεία και αμορφωσιά (όχι αναλφάβητοι, αλλά ανιστόρητοι!), άλλοι από αγανάκτηση και οργή (εγκληματικό λάθος), άλλοι από μόδα(!), άλλοι από “μαγκιά” (ασχολίαστο), αλλά να “φασίζει” ο εκλεγμένος εκπρόσωπος των εργαζομένων, πάει πολύ. Όταν μάλιστα προέρχεται και από τον “κεντρώο” – “προοδευτικό” χώρο (βλέπε ΠΑΣΟΚ!). Δεν μπορώ να πω με σιγουριά για ποιόν από τους παραπάνω λόγους “φασίζει” ο κύριος πρόεδρος του ΕΚΝΔ, αλλά θα έκανε καλό στον εαυτό του αν πρόσεχε τι λέει και τι κάνει. Και μάλιστα ΑΥΤΕΣ τις μέρες, σε ΑΥΤΗΝ την Ελλάδα. Μερικούς, η εμπάθεια τους προς το ΠΑΜΕ, τους βλάπτει σοβαρά! Έχει όμως και την καλή της πλευρά: Βγάζει από μέσα τους το “φασιστάκι” που κρύβουν.
Τότε έχει δίκαιο ο Μιχαλολιάκος που τιμά τον Παπαδόπουλο και την 21η. Απριλίου αφου οι διαφορετικές απόψεις,οι διαφορετικοί σύμμαχοι και οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το πως θα βγούμε απ τη κρίση είναι με ποιά δικτατορία είμαστε:Με του Παπαδόπουλου,τη σημερινή κοινοβουλευτική ή τη δικτατορία του προλεταριάτου;
Συνέχισε λίγο το συλλογισμό σου… Δικτατορία του ενός (Παπαδόπουλου), δικτατορία των λίγων (κοινοβουλευτική), δικτατορία της πλειοψηφίας (προλεταριάτου). Εγώ σε κάθε περίπτωση θα διάλεγα αυτήν της πλειοψηφίας! Αν νομίζεις ότι είσαι με τον έναν ή τους λίγους, τότε προχώρα. Καλή λευτεριά! Η δικτατορία της πλειοψηφίας όμως είναι η πραγματική δημοκρατία.
Τι ζόρι τράβαγε ο πρόεδρος και σηκώθηκε αμέσως επάνω να την φιμώσει την κυρία; Να τον χαίρεστε εσείς που σας εκπροσωπεί. Σε λίγο στις εκδηλώσεις μνήμης θα συμμετέχουν οι συνδικαλιστές με το σινάφι τους!!!!!