Το σημερινό άρθρο αναφέρεται στον κυρίαρχο του ηλιακού μας συστήματος, τον Ήλιο.Ξέρω ότι ο Ήλιος ίσως δεν είναι τοπίο, αλλά θα σας παρουσιάσω μέσα από το φακό μου όσα περισσότερα αντικείμενα του ουρανού μπορώ και ένα από αυτά είναι ο Ήλιος!
Αποτελεί το 99,85% της μάζας όλου του ηλιακού μας συστήματος. Απέχει από τη Γη περίπου 150.000.000 χλμ ή αλλιώς 1 αστρονομική μονάδα (AU).
Έχει φασματικό τύπο G2V. Το V σημαίνει ότι ανήκει στην κύρια ακολουθία του διαγράμματος H-R και μετατρέπει το υδρογόνο σε ήλιο. Το G2 δηλώνει ότι η επιφανειακή του θερμοκρασία είναι περίπου 5.800 βαθμοί Κέλβιν. Στον πυρήνα του όμως η θερμοκρασία ανέρχεται σε 15 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Ο Ήλιος είναι ένας κίτρινος αστέρας με διάμετρο 1,4 εκατομμύρια χλμ, και θα τον χαρακτηρίζαμε νάνο σε διαστάσεις, σε σύγκριση με άλλους αστέρες.
Ακολουθεί μία σχεδόν κυκλική τροχιά μέσα στον Γαλαξία σε απόσταση 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του, ολοκληρώνοντας μία περιφορά σε περίπου 225 εκατομμύρια έτη ή αλλιώς σε ένα Κοσμικό Έτος.
Ο Ήλιος είναι μία τεράστια σφαίρα από αέρια, υδρογόνο και το ήλιο. Παράγει ενέργεια μετατρέποντας, όπως προείπαμε, το υδρογόνο σε ήλιο. Η ποσότητα ενέργειας που παράγει είναι απίστευτη. Έχει υπολογιστεί πως κάθε δευτερόλεπτο ο Ήλιος εκπέμπει τόση ενέργεια όση θα έδινε μια έκρηξη 4 δισεκατομμυρίων βομβών υδρογόνου των 100 μεγατόνων η κάθε μία! Και αυτό συμβαίνει συνεχώς εδώ και 5 δις χρόνια και θα συνεχίσει για αλλά τόσα…
Πάνω στον Ήλιο και στην φωτόσφαιρά του είναι παρατηρήσιμες ηλιακές κηλίδες, όπως αυτή στη φωτογραφία. Είναι σκούρες επειδή η θερμοκρασία τους είναι μικρότερη από τη θερμοκρασία της φωτόσφαιρας. Το μέγεθός τους ξεπερνά συνήθως το μέγεθος της Γης. Ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων παρουσιάζει περιοδικότητα περίπου 11 ετών. Κάθε 11 χρόνια υπάρχουν πολλές κηλίδες, ενώ ενδιάμεσα ελάχιστες.
Η ύπαρξη του Ήλιου είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας. Κάθε τι όμως έχει ένα τέλος και το τέλος της ζωής του Ήλιου προβλέπεται σε 5 δις χρόνια. Τότε θα έχει μεγαλώσει τόσο σε διαστάσεις που θα φτάσει μέχρι την τροχιά της Γης, οπότε θα την «καταπιεί». Στη συνέχεια θα εκτοξεύσει τα εξωτερικά του στρώματα που θα γίνουν ένα πλανητικό νεφέλωμα, στο κέντρο του οποίου θα μείνει ένα υπόλειμμα με τη μορφή λευκού νάνου, ένα αστέρι όσο και η Γη σε μέγεθος.
Nikond3400, Iso 100, 1/3200secs μέσα από τηλεκοπιο 10′ και ηλιακό φίλτρο.
Δοκιμάστε να φωτογραφίσετε τον Ήλιο βάζοντας ένα φίλτρο πάνω στο τηλεσκόπιο και στοχέψτε προς το άστρο μας με χαμηλό Iso, μεγάλο f και πολύ μικρό χρόνο. Επιπλέον βρείτε κάποια ιστοσελίδα που αναφέρεται στην καθημερινή ηλιακή δραστηριότητα και βγάλτε φωτογραφίες όταν ο Ήλιος έχει κηλίδες.
Κων/νος Βασιλόπουλος,
μαθητής γ’λυκείου
