Μέσα σε λίγες λέξεις, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέδειξε όλη την τραγωδία της Ευρώπης, όπως τη βιώνουμε, με επώδυνο τρόπο, στην Ελλάδα.
Μιλώντας σε επίσημο δείπνο, προς τιμήν του, ο Προκόπης Παυλόπουλος, αφού επανέλαβε για πολλοστή φορά την κριτική του, για τη λιτότητα, προσέθεσε και τα εξής: «Την Πέμπτη (σήμερα σ.σ.) το βράδυ, θα κρεμόμαστε από την απόφαση του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, ενός οργάνου που θεσμικά δεν υπάρχει»! Αν και πρόκειται για διαπιστωτική αναφορά, γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ο τρόπος και ο τόνος της έκφρασης, από τον Πρώτο Πολίτη της χώρας, θα έπρεπε αν μη τι άλλο, να προβληματίσει και κάποιους, στο εσωτερικό της χώρας, που, «μηρυκάζοντας» τα επιχειρήματα του κου. Σόιμπλε, επικαλούνται την ακατάλυτη ισχύ των «κανόνων», υπονοώντας ότι χωρίς αυτούς δεν είναι δυνατή η κοινή συμβίωση, σε ένα υπερεθνικό οικοδόμημα, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αραγε, ποιο παράδειγμα προσήλωσης σε κανόνες και αρχές, προσφέρεται στους Ευρωπαίους πολίτες, όταν ένα, ανύπαρκτο θεσμικά όργανο, όπως το προσδιόρισε και ο νομομαθής Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σφετερίζεται, στην πράξη, εξουσίες που, με βάση τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, ανήκουν σε συγκεκριμένα, προς τούτο θεσμοθετημένα όργανα, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν); Εχουν, μάλιστα, το θράσος, να απευθύνουν «νουθεσίες» στην Κομισιόν, καλώντας την, να μην αναμιγνύεται στο δικό τους έργο! Πρόκειται, για να έχουμε ακριβή αίσθηση των πραγμάτων πως, όπως υπενθύμισε και ο κος. Παυλόπουλος, το ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ, δημιουργήθηκε κατ` οικονομία, ως ένα είδος υποδιαίρεσης, του ΕΚΟΦΙΝ (Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης) μετά τη δημιουργία του κοινού νομίσματος (ΟΝΕ), ως μια πρακτική λύση, για την κάλυψη των αναγκών της Ευρωζώνης. Αυτό, λοιπόν, το κατ` οικονομία τεχνοκρατικό σώμα, μετατράπηκε σ` ένα πανίσχυρο, υπερθεσμικό όργανο, που «θύει και απολύει», λαμβάνοντας αποφάσεις που καθορίζουν τη μοίρα κρατών και λαών, όπως πολύ καλά έχουμε «ζήσει στο πετσί μας», στην Ελλάδα.
Με βάση δε, τη δωρικής λιτότητας αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό το θεσμικά ανύπαρκτο όργανο, έφτασε στο σημείο να αποκλείει, με το έτσι θέλω, τη συμμετοχή ενός μέλους του (του Ελληνα υπουργού Οικονομικών) στην κορύφωση της ελληνικής κρίσης, το καλοκαίρι του 2015. Το χειρότερο όμως είναι πως αυτά συμβαίνουν με την ανοχή όλων των υπολοίπων. Φαίνεται πως δικαιώνεται ο Μάνος Χατζιδάκις, όταν έλεγε πως αρχίσαμε να συνηθίζουμε στην παρουσία του τέρατος…
