ΣΧΟΛΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΛΕΠΑΪΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ ΣΩΤΗΡΗ ΖΩΓΑΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μετά από αλλεπάλληλα τηλέφωνα διαμαρτυρίας των μελών του Συλλόγου μας και άλλων συμπατριωτών της Ναυπακτίας, σχετικά με το κείμενο ανάρτησης στο διαδίκτυο με τίτλο <<Αιχμηρό σχόλιο του Στάθη Λουκόπουλου για την ανοιχτή επιστολή του Ι. Τσώτα>> και ειδικότερα για τον προσβλητικό του χαρακτηρισμό << Για τα ανεπιτήρητα βοοειδή που κατέβηκαν απ’ τα χωριά και που έχουν κατακλύσει την δύσμοιρη πόλη δεν μας λέτε τίποτα. Μάλλον αυτά δεν σας ενοχλούν>>, διαμαρτύρομαι εντονότατα και επισημαίνω :
Κε Στάθη Λουκόπουλε,
Εμείς οι Κλεπαϊτες και εκτιμώ ΟΛΟΙ οι καταγόμενοι από τα χωριά της Ναυπακτίας, είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας και τους προγόνους μας, που στάθηκαν πάντα αντρειωμένοι Πρώτοι στάθηκαν στους αγώνες για να κρατήσουν τον τόπο μας ακέραιο και καθαρό από τους κατά καιρούς διεκδικητές του, ανόθευτο και αμαγάριστο από ξένες επιρροές, διεκδικήσεις και κατοχές.
Οι Κλεπαΐτες σ’ όλες τις εποχές απώθησαν κάθε κίνδυνο απ’ αυτή, ακόμα την εποχή της Αιτωλικής κοινοπολιτείας και το Μεσαίωνα.
Ακόμη και σ’ αυτή τη μακραίωνη Οθωμανική-Τουρκική κατοχή έμειναν αδούλωτοι. Δεν υποτάχτηκαν με τη θέλησή τους. Δεν αλλοιώθηκαν. Κράτησαν την Ελληνικότητά τους. Κράτησαν μακριά την παρουσία των κατακτητών και δεν άλλαξαν τη συνείδησή τους και τις συνήθειες τους. Δεν αφομοιώθηκαν με τους κατακτητές. Ζούσαν Ελληνικά, ζούσαν Ορθόδοξα. Ο Πατροκοσμάς και παρών και απών τους κρατούσε άγρυπνους. Ανάστησε μέσα τους, τους αρχαίους προγόνους της Ελλάδος, τη γλώσσα την Ελληνική και την Ορθοδοξία. Ο σταυρός που έστηνε στο κάθε χωριό, ήταν ο φύλακας Άγγελος της ελληνικής τους συνείδησης.
Γι’ αυτό και σε κάθε εξέγερση κατά του Τούρκου κατακτητή, οι Κλεπαΐτες μαζί με όλους τους Κραβαρίτες, συμμετείχαν ολοπρόθυμα. Παράδειγμα τα Ορλωφικά.
Κι όταν σήμανε το ’21, πρώτοι άρπαξαν τα όπλα. Στην πρόσκληση των οπλαρχηγών κατατάσσονταν συνειδητά. Κοντά σ’ όλους τους οπλαρχηγούς της Ρούμελης συναντάς Κλεπαϊτες αγωνιστές: στην Αλαμάνα, στα Σάλωνα, στο Μεσολόγγι, στη μάχη της Τέρνοβας και των Αγίων Αποστόλων, ακόμη και στο Μοριά.
Μη λησμονούμε ότι πλήρωσαν ακριβά αυτή τους την αντίσταση. Κλεπαΐτες κρεμάστηκαν στην αγχόνη, κεφάλια κόπηκαν και άλλα πολλά. Την Κλεπά την έκαψαν και την ξαναέκαψαν. Αυτή όμως έζησε. Οι Κλεπαΐτες και οι Κραβαρίτες εγκατέλειψαν τις καλλιέργειές τους και τις δουλειές τους. Ξόδεψαν τη ζωή τους για τη λευτεριά κι έμειναν φτωχοί, για να τους κοροϊδεύει ο Καρκαβίτσας από θέση ισχύος, όπως και εσείς, έμμεσα πλην σαφώς, με το κείμενο της ανάρτησής σας.
Ισχυρή ήταν η παρουσία των Κλεπαϊτών και στον Μακεδονικό αγώνα, στους πολέμους του ’12 και του ’13 που μεγάλωσαν την Ελλάδα, στη Μικρασιατική εκστρατεία και κατά τη Γερμανική κατοχή. Είχαν το σθένος, μαζί με τους άλλους της ορεινής περιοχής, να τους σταματήσουν στο Βαλτσόρεμα με τους γκράδες και τα λίγα τους όπλα.
Είναι δεκάδες οι νεκροί Κλεπαΐτες και των υπόλοιπων χωριών της Ορεινής Ναυπακτίας που έπεσαν για την Πατρίδα. Τα ονόματά τους κοσμούν τα ηρώα στα χωριά μας.
Ας τους κοροϊδεύει, λοιπόν, ο Καρκαβίτσας και εσείς έμμεσα. Αν όμως προσέχατε καλύτερα-αν είχατε διαβάσει το «Παράθυρο στο Παρελθόν» του Κλεπαϊτη συγγραφέα Βλάση Μαστροκώστα και άλλων πολλών της περιοχής – θα γράφατε ιστορίες αληθινές για τους αγώνες τους, για τη φιλοπατρία τους και την παλληκαριά τους, για τη μεγάλη προσφορά τους στους αγώνες του Έθνους.
Θα γράφατε για τους αγωνιστές, για τις κρεμάλες και το κάψιμο της Κλεπάς και άλλων χωριών της Ναυπακτίας, για τους αποκεφαλισμούς και για την ανδρεία τους.
Θα γράφατε για τα επαγγέλματά τους. Οι Κλεπαΐτες και οι Κραβαρίτες δεν ήταν, ούτε είναι τεμπέληδες. Ήταν και είναι καταξιωμένοι επιστήμονες, στρατηγοί, αλλά και περιζήτητοι τεχνίτες, οικοδόμοι, ξυλουργοί, ραφτάδες και φραγκοραφτάδες, έμποροι και μικροέμποροι, που στις συναλλαγές τους δεν εξέδιδαν ακάλυπτες επιταγές.
Θα τους βρίσκατε να δημιουργούν ξενιτεμένοι: Στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στην Ευρώπη και στην Αφρική και η σκέψη τους να είναι στην πατρίδα. Στην Ιστιαία, στο Αλιβέρι, στη Μαλαισίνα, στη Δρομβαίνα, στη Λειβαδιά, στο Αγρίνιο, στη Λαμία, στη Θεσσαλονίκη, στη Ναύπακτο και προπάντων στη Αθήνα.
Θα γράφατε για τα πανηγύρια και τις γιορτές τους, για τα ανοικτά σπίτια και την πλούσια φιλοξενία, για τη συνεργασία όλων στο χτίσιμο των σπιτιών, των σχολείων και των εκκλησιών.
Κε Στάθη Λουκόπουλε,
Όπως ο Δήμαρχος κος Λουκόπουλος, η Δημοτική αρχή, έτσι και εσείς σας ενδιαφέρει αποκλειστικά η αγαπημένη μας πόλη της Ναυπάκτου και όχι ολόκληρη η Ναυπακτία. Απόδειξη το ότι δεν κάνατε κανένα απολύτως σχόλιο για τα αιτήματα της επιστολής του Προέδρου της Ο.ΣΥ.Ν. που είναι απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου της. Γιατί άραγε ; Μήπως και εσάς σας ενδιαφέρουν τα ψηφουλάκια της Ναυπάκτου ;
Μετά τα ανωτέρω περιμένω όπως, εκτιμώ και ΟΛΟΙ οι Ναυπάκτιοι, να ζητήσετε Δημόσια συγγνώμη για τον προσβλητικό χαρακτηρισμό των κατοίκων και καταγόμενων από τα χωριά της Ναυπακτίας.
Στηρίζουμε τον συμπατριώτη μας και Πρόεδρο της Ο.ΣΥ.Ν. κ. Ιωάννη Τσώτα καθώς και τις αποφάσεις του Κ.Σ. της Ο.ΣΥ.Ν.
Σωτήριος Ζωγανάς
Πρόεδρος Συλλόγου Κλεπαϊτών Αθήνας
