Καθένας από τους 4 έχει λόγους να νιώθει δυσαρεστημένος που δεν συμπεριλήφθηκε στο τρέχον κυβερνητικό σχήμα αλλά και λόγους να ελπίζει ότι αυτό θα γίνει στο επόμενο:
Κυριάκος Μητσοτάκης: έχει κάθε λόγο να θεωρεί ότι ανήκει στα άφθαρτα στελέχη της νέας γενιάς καθώς ουδέποτε ανέλαβε κυβερνητικό πόστο, και ως εκ τούτου δεν βαρύνεται με κυβερνητικές ευθύνες του παρελθόντος. Ο τρόπος που αναγκάστηκε να εξωθηθεί στο να πει “όχι” στην ανάληψη της θέσης του υφυπουργού περιβάλλοντος τον περασμένο Ιούνη, ήταν κάτι που δυσαρέστησε τον βουλευτή.
Παρ’ όλα αυτά συνέχισε να λειτουργεί υποστηρικτικά στις προσπάθειες της κυβέρνησης χωρίς να δείχνει ότι κρατάει προσωπικές κακίες έναντι του Σαμαρά. Γι’ αυτό και τώρα λένε πολλοί ότι δικαιωματικά πρέπει να έχει ρόλο στο νέο κυβερνητικό σχήμα, και μάλιστα από υπουργική θέση. Ο ίδιος πάντως δεν φαίνεται να βιάζεται να εκδηλώσει τις προθέσεις του.
Ο Πρωθυπουργός από την πλευρά του φέρεται να σκέφτεται να κάνει το βήμα να υπουργοποιήσει έναν “Μητσοτάκη” στην κυβέρνησή του, καθώς με τον τρόπο αυτό προτίθεται να κλείσει ένα μέτωπο με το Μητσοτακαίικο τηρώντας τις ισορροπίες δυνάμεων.
Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης: δηλώνει κι αυτός στρατιώτης της παράταξης. Θεωρεί ότι μπήκε μπροστά και έδωσε μία τίμια μάχη για τον δήμο Γλυφάδας στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Από το περιβάλλον του λέγεται ότι “ο Μιλτιάδης μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις, αν αποφασιστεί αυτές να του ανατεθούν”. Ο ίδιος πάντως ανήκει στους φιλόδοξους ηλικιακά νέους βουλευτές της ΝΔ και φέρεται να πιστεύει ότι έχει αδικηθεί πολιτικά λόγω του ότι για πολλά χρόνια θεωρούνταν ότι βρίσκεται υπό την σκιά του πατέρα του. Τώρα εμφανίζεται να έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σε σχέση με το παρελθόν και ότι ο Σαμαράς θα εκτιμήσει την εργατικότητά του.
Άδωνις Γεωργιάδης: από τον ΛΑΟΣ, εκτοξεύτηκε πολιτικά όταν τον “μάζεψε” στη ΝΔ ο Σαμαράς. Ο δεξιός του λόγος που σε ορισμένα σημεία γίνεται ακραίος, όπως λένε συνομιλητές του, ακούγεται ευχάριστα στα αυτιά του περίγυρου του Σαμαρά. Ο Γεωργιάδης σφυρηλατεί καθημερινά σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ανθρώπους του Πρωθυπουργού, που γνωρίζει ότι έχουν επιρροή στο πρόσωπο του Σαμαρά. Πιστεύει ότι ο Σαμαράς θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει σε υπουργική θέση ήδη από τον σχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος τον περασμένο Ιούνη. Τώρα δίνει τα ρέστα του για να πείσει τον Σαμαρά ότι η “φωνή” του σε μία νεά κυβέρνηση θα ήταν χρήσιμη ως ένα ακόμα άνοιγμα στην δεξιά δεξαμενή των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Ο ίδιος σε ιδιωτικές συζητήσεις φέρεται να δηλώνει πεπεισμένος ότι έχει πολλές πιθανότητες να φορέσει υπουργικό κουστούμι.
Άρης Σπηλιωτόπουλος: αν και με εξαιρετικά πεσμένες τις μετοχές του, διατηρεί την ελπίδα ότι θα αξιοποιηθεί. Σε ιδιωτικές συζητήσεις δηλώνει ότι “είναι το κατ’ εξοχήν στέλεχος που θα έπρεπε να μπει σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, καθώς εδω και χρόνια μιλάει για την ανάγκη πολιτικής συνεργασίας και συνεννόησης”. Όμως ο Σαμαράς δεν φαίνεται να είναι άνθρωπος που ξεχνάει εύκολα και έτσι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος πληρώνει ακόμα το λάθος του να κρεμάσει αρχηγό της ΝΔ το 2009 και να συστρατευτεί με την Ντόρα Μπακογιάννη. Δυσκολία επίσης αντιμετωπίζει κι από το γεγονός ότι τα στελέχη του περιβάλλοντος Σαμαρά δεν θεωρούν τον Σπηλιωτόπουλο “άνθρωπο της εμπιστοσύνης του”. Ωστόσο ο ίδιος αποφεύγει προς το παρόν να ασκήσει κριτική στο κυβερνητικό έργο, προσπαθώντας να βελτιώσει “την διαγωγή” του στα μάτια του Πρωθυπουργού.
