Γιατί ανεβαίνει η Ακροδεξιά στην Ευρώπη

Γιατί ανεβαίνει η Ακροδεξιά στην Ευρώπη

Γράφει ο Χρήστος Η. Χαλαζιάς.

Η αυξανόμενη άνοδος και επιρροή της ακροδεξιάς με κάθε μορφή στην Ευρώπη, έχει προκαλέσει αναμφίβολα προβληματισμό στον πολιτικό κόσμο και την ευρωπαϊκή κοινωνία, καθώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την είσοδο ακροδεξιών κομμάτων στα εθνικά κοινοβούλια και σε ορισμένες περιπτώσεις συμμετέχουν σε κυβερνήσεις, γεννά ερωτήματα σχετικά με το εάν οι ακροδεξιές και ρατσιστικές προκαταλήψεις ήταν ανέκαθεν εδραιωμένες και διαδεδομένες στην Ευρώπη ή εάν είναι αποτέλεσμα αντίδρασης στο πολιτικό σύστημα που μετά τις καταστρεπτικές συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Αν οφείλεται η έξαρση τους στα σκληρά οικονομικά μέτρα και τον περιορισμό ουσιαστικά του κοινωνικού κράτους, με αποτέλεσμα το πολιτικό κατεστημένο φάνηκε να χάνει τη νομιμοποίηση του.

Πολιτικές αναλύσεις και έρευνες που έγιναν σχετικά με την άνοδο της ακροδεξιάς σε διαφορετικές χώρες έδειξαν ότι η ακροδεξιά ελκύει εκείνους που βρίσκονται σε πιο δυσμενή θέση στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Η πλειοψηφία των πολιτών που στηρίζουν την ακροδεξιά, είναι άτομα της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης γιατί νιώθουν το φόβο, ενδεχόμενος να χάσουν τη δουλειά τους από τους μετανάστες, τις συνεχιζόμενες μειώσεις του εισοδήματός τους, την αύξηση της ανεργίας κ.α.

Επομένως αυτή η προσφιλής στάση απέναντι σε ακροδεξιά κόμματα έχει συχνά ερμηνευτεί σαν τρόπος «διαφυγής» από μία επερχόμενη κοινωνική – οικονομική εξαθλίωση.

Μια δεύτερη ερμηνεία η απενοχοποίηση των πολιτών για τη στήριξη της ακροδεξιά, είναι ότι αυτή αποτελεί την «αντί – συστημική ψήφο» απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο και τη δημοκρατία, αλλά πιο συγκεκριμένα απέναντι στους πολιτικούς και στα υπάρχοντα κόμματα.

Η αναβίωση των φασιστικών – ναζιστικών μορφωμάτων είναι παράγωγο φαινόμενο των μεταβιομηχανικών εργασιακών αλλαγών, και στη πολιτική, η ακροδεξιά παρουσιάζεται ως

κίνηση προστατευτικής διαμαρτυρίας ενώ στην ιδεολογική προσέγγιση η ξενοφοβία αποτελεί τον κεντρικό άξονά της.

Τα ακροδεξιά κόμματα διατυμπανίζουν τη κοινωνική αδικία και τη μάχη ενάντια στην ελίτ η οποία ενδιαφέρεται και προασπίζεται μόνο τα δικά της οικονομικά συμφέροντα, προσπαθούν να προσελκύσουν ψηφοφόρους που επιθυμούν να δηλώσουν την αγανάκτησή τους απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Η σύγχρονη ακροδεξιά αν και βροντοφωνάζει ότι είναι αντί – συστημική λειτουργεί μέσα σε δημοκρατικές διαδικασίες και αναδεικνύεται μέσω των εκλογών. Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ πρόκειται για αντι-στυστημικές, αυταρχικές και αντιδημοκρατικές δυνάμεις, που χρησιμοποιούν το αστικό κράτος και παίρνουν μέρος σε εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές.

Στη δεκαετία του 1980 τα ακροδεξιά μορφώματα της Ευρώπης παρουσίασαν τους εαυτούς τους ως νέες δυνάμεις και αποστασιοποιήθηκαν από τις παρωχημένες πολιτικές της παραδοσιακής νέο-φασιστικής – νεοναζιστικής δεξιάς.

Η Γαλλική ακροδεξιά εμφανίστηκε ως μια σύγχρονη έκφραση του Ευρωπαϊκού πολιτικού εξτρεμισμού με ένα καθαρά αντί-μεταναστευτικό πρόγραμμα και κέρδισε μια παρουσία στο κοινοβούλιο και στο γαλλικό πολιτικό σύστημα εν γένει. Παρομοίως μια ελαφρά τροποποιημένη ακροδεξιά πολιτική εφαρμόστηκε στο Βέλγιο, το αυστριακό Freedom Part, στη Νορβηγία και τη Δανία και τα ιταλικά Allianza Nazionale και Lega Nord και σήμερα που συμμετέχει στην Ιταλική κυβέρνηση έγινε σκέτο «Lega».

Η εκλογική επιτυχία τέτοιων κομμάτων σε σύγχρονα δημοκρατικά περιβάλλοντα εξηγείται από τη πολιτική προσέγγιση ως μια μορφή διαμαρτυρίας ενάντια στο κλίμα διαφθοράς και σκανδάλων που κυριάρχησε στη δεκαετία του 1990 και φυσικά και στις μέρες μας.

Επομένως η άνοδος και επιτυχία της ακροδεξιάς έρχεται να εκφράσει αυτή την αυξανόμενη δυσαρέσκεια, την αγωνία και το πεσιμισμό των ψηφοφόρων.

Με αυτό τον τρόπο τα ακροδεξιά κόμματα έρχονται ως «σωτήρες» για να δώσουν τη λύση στην αντιμετώπιση του αποσαθρωμένου συστήματος υποσχόμενα ότι θα παλέψουν ενάντια στη διαφθορά και το πελατειακό σύστημα. Ταυτόχρονα ακροδεξιοί πολιτικοί οραματίζονται ένα «κράτος αστυνόμευσης» όπου η ασφάλεια και η μάχη ενάντια στον πολιτικό αμοραλισμό αποτελούν κεντρικό στόχο τους.

Έτσι, τα ακροδεξιά κόμματα πολλές φορές αυτοχαρακτηρίζονται ως η «αληθινή φωνή του λαού» και οι πραγματικοί εκπρόσωποι του απλού πολίτη.

Μέχρι σήμερα στην απαισιοδοξία του, ο κάθε πολίτης προσπαθεί να ακούσει και ξαναζητεί να εμφανιστούν στην κεντρική πολιτική τα προοδευτικά κινήματα δίνοντας μια νότα αισιοδοξίας και να βροντοφωνάξει ο λαός ότι «κερδίζουμε» για το αύριο το δικό μας και της χώρας και όχι μόνο της πολιτικής.

Πηγή: https://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/344923-Giati-anebainei-e-Akrodexia-sten-Eyrope ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...