Γιατί να ψηφίσω; Της Αλεξίας Χαρακίδα

    Το 1945 , ο Winston Churchill περιέγραψε την Ευρώπη σαν ένα σωρό ερειπίων ,ένα νεκροτομείο, ένα έδαφος πρόσφορο για την εξάπλωση λοιμών και την καλλιέργεια μίσους .Ένα χρόνο αργότερα στο λόγο που εκφώνησε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης πρότεινε ως λύση, σαν θεραπεία  << να αναδημιουργήσουμε την Ευρωπαϊκή Οικογένεια …και να της εξασφαλίσουμε μια δομή μέσα στην οποία να μπορεί να ζήσει με ειρήνη, ασφάλεια και ελευθερία …ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης >>.

Με το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζει γρήγορα και εντείνεται ο Ψυχρός Πόλεμος, ένα πόλεμος με μείζων πολιτικοιδεολογική σύγκρουση που ουσιαστικά χωρίζει τον κόσμο σε δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις. Κυριαρχούν πολιτικά οι δύο υπερδυνάμεις  οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση , ενώ την αδυναμία των δυτικοευρωπαϊκών χωρών επιτείνει η αμφίβολη ιδεολογική τους θέση και η άσχημη οικονομική τους κατάσταση, καθώς οι πολεμικές καταστροφές τις οδήγησαν στα όρια της εξαθλίωσης και αποδυνάμωσης και τις υποχρεώνουν να αρχίσουν ξανά εκ του μηδενός.

Οι πρώτες προτάσεις συσπείρωσης των ευρωπαϊκών χωρών είναι αρκετά φιλόδοξες με έντονο πολιτικό χαρακτήρα, οι οποίες οδηγούν σε διεθνείς οργανισμούς χωρίς θεσμική πρωτοτυπία με σαφή ιδεολογική χροιά. Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον δημιουργήθηκε το 1950 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα , η οποία αρχίζει να ενώνει οικονομικά και πολιτικά τις ευρωπαϊκές χώρες για τη εκμετάλλευση Άνθρακα και Χάλυβα στη Γαλλία και Γερμανία με την δυνατότητα συμμετοχής και άλλων κρατών της Ευρώπης. Στις 25 Μαρτίου 1957 ανακοινώθηκε η συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας  ΕΚΑΕ , πιο γνωστή σαν Ευρατόμ , η οποία απέβλεπε στη δημιουργία μιας κοινής αγοράς πυρηνικών υλικών και εφοδίων, στην κατάρτιση κοινής πυρηνικής νομοθεσίας ,στην εγκατάσταση ενός κοινού συστήματος εφοδιασμού σε πρώτες ύλες, ενός συστήματος για την ειρηνική χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και των κοινών κανόνων ασφαλείας , υγιεινής του πληθυσμού και των εργαζομένων έναντι της ραδιενέργειας. Σημαντικό στοιχείο της Συνθήκης είναι ο συντονισμός των ερευνητικών προγραμμάτων των κρατών μελών.

Μαζί με την συνθήκη της Ευρατόμ τα έξι αρχικά κράτη μέλη( Βέλγιο, Δυτική Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία) υπέγραψαν στις 25 Μαρτίου 1957 την συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας ΕΟΚ ή Κοινή Αγορά, η οποία καθιέρωσε τον συντονισμό της κοινής αγοράς και επέτρεπε την ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, κατά τα πρότυπα του Διαφωτισμού και της επιγραμματικής εκφράσεως laissez faire, laissez aller, laissez passer.Με την πτώση του Βερολίνου  δημιουργούνται νέα πολιτικά δεδομένα στην Ευρώπη ,καθώς η επανένωση της Γερμανίας παίζει σημαντικό ρόλο στην εμβάθυνση της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Επομένως, το 1967 με την Συνθήκη Συγχωνεύσεως οι τρείς Κοινότητες απέκτησαν ενιαία και ολοκληρωμένη θεσμική δομή .Τα επόμενα χρόνια οι Κοινότητες διευρυνθήκαν με την είσοδο και άλλων κρατών , φθάνοντας στην δεκαετία του 80’ με την προσχώρηση της Ελλάδας .Η ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε επίσημα στις 1η Νοεμβρίου 1993 με την Συνθήκη του Μάαστριχ(επίσημα γνωστή ως συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση).

Το 1997 υπογράφθηκε η Συνθήκη του Άμστερνταμ που είχε ως στόχο την δημιουργία αρχών και ευθυνών στα πεδία της κοινής Εξωτερικής Πολιτικής  και Πολιτικής Ασφάλειας, ενώ δύο χρόνια αργότερα καθιερώνεται το ενιαίο νόμισμα της Ένωσης , το ευρώ αντικαθιστώντας τα εθνικά νομίσματα σε 11 κράτη μέλη(Ευρωζώνη) , όπου το 2001 προσχώρησε σε αυτή και η Ελλάδα. Στις 1 Φεβρουαρίου 2003 με την εφαρμογή της Συνθήκης της Νίκαιας  δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Ένωσης ( Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το Συμβούλιο της ΕΕ ,την Ευρωπαϊκή Επιτροπή , το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ) λόγω της διεύρυνσης της με την προσχώρηση  κρατών.

Το 2007υπογράφθηκε η Συνθήκη της Λισαβόνας ( Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ) απονέμοντας νομική προσωπικότητα στην Ένωση και μεταξύ των άλλων σημαντικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων ,συγκαταλέγονται η νομική δεσμευτικότητα του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ,η προοπτική ένταξης της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου και θεμελιωδών ελευθεριών και η αναβάθμιση του ευρωπαϊκού ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων.

Λίγες μόνον ημέρες πριν από τις Ευρωεκλογές εντοπίζουμε δύο βασικά σφάλματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο συγκεκριμένα , το πρώτο σφάλμα που διακρίνουμε είναι ότι τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών τα τελευταία χρόνια επηρεάζονται άμεσα από την κυρίαρχη πολιτική αρένα κάθε χώρας ή αλλιώς οι πολίτες συνδέουν τις Ευρωεκλογές με τις Εθνικές εκλογές ψηφίζοντας το κόμμα που πιστεύουν ότι θα δώσει λύσεις σε ζητήματα της Ελλάδας .

Ο θεσμός των Ευρωεκλογών έχει ως στόχο την ανάδειξη ατόμων ικανών να εκπροσωπήσουν την Χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να εκλεγούν δηλαδή άτομα με αξιοπρέπεια, εθνική συνείδηση, γνώσεις και σθένος ώστε να προβάλλουν την χώρα μας , να υπερασπιστούν  τα εθνικά μας συμφέροντα , να έχουν το θάρρος και την δύναμη που χρειάζεται να τιμήσουν την ελληνική ιστορία και όχι να την αλλοιώσουν με τις πράξεις τους ή την απραξία τους και να αναδείξουν την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο. Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλά ένας θεσμός , η Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε εμείς ανήκουμε σε αυτήν και θα πρέπει να εκπροσωπήσουμε την χώρα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο , με άτομα άξια της ευθύνης αυτής.

Ένα ακόμη σφάλμα που κάνουμε ως πολίτες είναι η αποχή από τις εκλογές ή η ψήφος χωρίς συνείδηση. Πολλοί από εμάς αναρωτιούνται :Γιατί να ψηφίσω ..;Δεν με ενδιαφέρει η Ευρώπη ..Έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει κάτι…

Οι περισσότεροι θεωρούν τις Ευρωεκλογές υποδεέστερες από τις Εθνικές και τις Εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης  , εκλογές με περισσότερο προσωπικό ενδιαφέρον για ορισμένους διότι συνδέονται με φιλικούς , οικογενειακούς δεσμούς με τους υποψήφιους και αφορούν το πιο στενό κοινωνικό τους περιβάλλον. Η αποχή είναι λάθος επιλογή. Η εναντίωση που επιθυμεί να φανερώσει ο πολίτης για την παρούσα κατάσταση και για εκπροσώπηση της χώρας ως μέλος της Ευρωπαϊκής  Ένωσης δεν πραγματώνεται μέσα από τη αποχή. Ταυτόχρονα , η ψήφος χωρίς συνείδηση, χωρίς κριτική ,η ψήφος της τελευταίας στιγμής, δηλαδή ένα σταυρός απλά και μόνο για να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα είναι ακόμα ένα λάθος , ένα λάθος που μπορεί να αποδειχθεί ΤΕΡΑΣΤΙΟ για το μέλλον της χώρας.

Οι Εκλογές είναι ΕΠΙΛΟΓΗ.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΨΗΦΙΖΩ , αυτή την φορά ψηφίζουμε συνειδητά και ανεπηρέαστα για να ακουστεί η φωνή μας. Εμείς φτιάχνουμε το μέλλον μας με τις επιλογές μας. Με τη κριτική σκέψη πάμε πάντα ένα βήμα μπροστά με τον μηδενισμό δύο βήματα πίσω ….και μην ξεχνάμε όποιος δεν ασκεί τα πολιτικά του δικαιώματα βοηθάει το εχθρό του…

Στις 26 Μαΐου έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε πολλά…!!

Χαρακίδα Αλεξία

(Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης –κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη  Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Σχολή Κοινωνικών ,Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών), τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ- Δημοσιογραφία και Νέα Μέσα ΠΜΣ Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...