Το 2023 είναι χρόνος που θα διεξαχθούν εκλογές αντιπροσώπων στη Βουλή, στις Περιφέρειες και τους δήμους. Ο λόγος περιστρέφεται γύρω από το εκλογικό σύστημα, την επιλογή των κατάλληλων αντιπροσώπων και γενικά για την διακυβέρνηση και την κοινωνική οργάνωση .
Η κοινωνική οργάνωση των ανθρώπων ήταν, είναι και θα είναι το ζητούμενο και αφορούσε και θα αφορά στην προσέγγιση της προόδου, με την πρόοδο να ορίζεται σαν συνεχή βελτίωση της ζωής.
Από την ιστόρηση των γεγονότων αλλά και από το συμπερασμό από τα διάφορα αρχαία ευρήματα έχουμε κάποια γνώση για την απόπειρα των ανθρώπινων ομάδων να συστήσουν κοινωνία με συνοχή και αλληλοστήριξη γιατί η επιβίωση έτσι ήταν λιγότερο βασανιστική.
Οι παλαιότεροι κάτοικοι του τόπου που εμείς κατοικούμε σήμερα, είχαν σημαντική συμβολή στο θέμα αυτό και κατέληξαν προοδευτικά σε κοινωνική οργάνωση που είχαν συμπυκνώσει στην έννοια της λέξης δημοκρατία. Σύνθετη λέξη από το δήμος = το σύνολο των πολιτών μιας πόλης και κρατώ= κατέχω, οδηγώ ,διοικώ.
Φυσικά υπήρχαν και οι δούλοι και οι ανελεύθεροι κυρίως αιχμάλωτοι πολέμων και οι απόγονοι αιχμαλώτων αλλά στους ελεύθερους κρατούσε ο δήμος και όχι οι ελέω Θεού βασιλιάδες και γιοι βασιλιάδων.
Στο δε τόπο που είναι ο δικός μας δήμος υπήρχε το Κοινό Των Αιτωλών , περισσότερο από 21 αιώνες πριν, χωρίς δούλους, με γνήσια αντιπροσώπευση, χωρίς πρωτεύουσα, με συνελεύσεις σε διαφορετικές πόλεις, με απαγόρευση αντιπροσώπευσης για συνεχείς θητείες, κ.λ.π. Υπήρξε μια ουσιαστική δημοκρατία αρκετά πλατιά που δεν χώρεσε ακόμη στα σχολικά εγχειρίδια και στα πανεπιστημιακά συγγράμματα.
Τώρα , το πως από το Κοινό Των Αιτωλών φτάσαμε στους βασιλιάδες με γαλάζιο αίμα, στα τζάκια και στην οικογενειοκρατία και στην έννοια της δημοκρατίας στρογγυλοκάθισε η αστική πλουτοκρατία είναι πράγματι ένα σπουδαίο κατόρθωμα οπισθοδρόμησης που πρέπει να θλίβει κάθε νοήμονα άνθρωπο.
Ένα επιχείρημα που προβάλλουν οι υποστηρικτές της σημερινής κοινωνικής οργάνωσης που ακυρώνει την έννοια της δημοκρατίας, είναι αυτό της “κυβερνησιμότητας”.
Είναι νέος όρος που σημαίνει τη δυνατότητα διακυβέρνησης. Ουσιαστικά δεν εννοούν γενικά τη διακυβέρνηση αλλά τη συνέχιση της διακυβέρνησης πάνω στην ίδια πολιτική ρότα.
Τώρα ποιοι κόπτονται για τη συνέχιση της πολιτικής που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους αυξάνει και τους πλούσιους πλουσιότερους και τους μειώνει; Μα φυσικά αυτοί που ωφελούνται και οι αφελείς.
Έχει καμία σχέση αυτή η σημερινή “δημοκρατία” των αστών με την πραγματική, ουσιαστική δημοκρατία, μπορεί να υφίσταται δημοκρατία χωρίς να υπάρχει λαοκρατία; Όχι και πάλι όχι όσο και αν κοπιάζουν οι μεγαλόσχημοι νομικοί και πολιτιολόγοι για το αντίθετο,η αστική δημοκρατία τους είναι αστική πλουτοκρατία.
Είναι σαφές ότι όποιος δεν θέλει την δημοκρατική διακυβέρνηση δεν μπορεί να θεωρείται δημοκράτης. Τι σχέση μπορεί να έχει η δημοκρατία με το πλαφόν 3% για εκλογή αντιπροσώπων στη βουλή; Τι σχέση μπορεί να έχει το μπόνους των εδρών; Τι είναι οι έδρες και δίνονται δώρο; Μπορεί να είναι δημοκρατική μια κυβέρνηση όταν έχει την αποδοχή του 40% των ψηφισάντων ή και λιγότερο και σαφώς μικρότερο ποσοστό του συνόλου; Πόσο δημοκρατική είναι η εκλογή της δεύτερης Κυριακής για περιφερειάρχη και δήμαρχο;
Το σύνταγμα , ο ανώτατος νόμος, δε λέει τίποτα από αυτά , φυσικά οι συνταγματολόγοι τα προσπερνούν.
Η φαλκίδευση της δημοκρατίας δημιουργεί προϋποθέσεις διάλυσης της κοινωνίας. Αν οι κυβερνήτες είναι προϊόν κλοπής ,εξαναγκασμού και πίεσης ανάλογα θα είναι και τα έργα τους κλοπή ,εξαναγκασμός και άσκηση πίεσης.
Πότε προτάσεις σκέψεις , ιδέες που πήγαν την κοινωνία μπροστά έτυχαν άμεσης αποδοχής και δεν χρειάστηκε κοπιαστικός χρόνος ζύμωσης;
Η θέληση του λαού πρέπει να εκφράζεται σε όλα τα όργανα διακυβέρνησης ατόφια και όχι παραμορφωμένη από τα συμφέροντα της κυρίαρχης αστικής τάξης.
Σήμερα, κάποιος – κάποια ή αγωνίζεται για την αναλογική εκπροσώπηση σε όλα τα όργανα διακυβέρνησης και είναι δημοκράτης ή να μάχεται για την κυβερνησιμότητα και είναι αντιδημοκράτης .
Οι συνέπειας της κυβερνησιμότητας και η νόθευση της δημοκρατικής εκπροσώπησης είναι αυτές που οι εξεταστικές των πραγμάτων επιτροπές δεν μπορούν να διαπιστώσουν και δεν θα τις διαπιστώσουν στον αιώνα τον άπαντα. Οι περιπτώσεις Καιλή, Novertis, Τσοχανζόπουλος, Παπαγεωργόπουλος και ον ουκ έστι αριθμός , βοούν, όμως δεν πτοούν τους κυβερνήσιμους
Αλήθεια τι φοβούνται από μια δημοκρατική αντιπροσώπευση ; Δεν θα προκύψει κυβέρνηση ; Πως το ξέρουν; Ϊσα – ίσα θα είναι κυβέρνηση πιο κοντά στη θέληση του λαού άρα πιο σταθερή από κάθε μειοψηφική. Απλά αυτό που γνωρίζουν πολύ καλά είναι ότι δεν θα προκύψει η κυβέρνηση που αυτοί θέλουν. Τρέμουν μήπως ανατραπεί η πολιτική που εφαρμόζουν όλα αυτά τα χρόνια . Γνωρίζουν πολύ καλά πως πάντα ήταν μειοψηφία και αν χάσουν και τη διακυβέρνηση οι εκβιασμοί τους και οι πιέσεις θα πέσουν στο κενό. Η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ είναι το φάντασμα που τους προκαλεί ταραχή. Δυστυχώς για το λαό ,η ευκαιρία να δούμε και άλλο πολιτικό φάντασμα χάθηκε ελέω ΣΥΡΙΖΑ. Δημοκρατία και φαλκίδευση της δημοκρατίας δεν είναι το ίδιο πράγμα ,άρα όποιος πασχίζει να τα παρουσιάσει σαν ένα και το αυτό εκτίθεται και γελοιοποιείται
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΘΟΔΩΡΟΣ 3/2/2023
