Δραγασάκης: Η συμφωνία με τους δανειστές, μας βγάζει στις αγορές το 2017

«Δεν μπορείς να μιλάς για ανάπτυξη με καταχρεωμένη την κοινωνία» τόνισε  ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας σε συνέδριο για τα κόκκινα δάνεια. Ένα καυτό θέμα που η επίλυση του αναμένεται να είναι προτεραιότητα για τον τραπεζικό κλάδο την επόμενη διετία. Ο Γιάννης Δραγασάκης μιλώντας για τις σχέσεις κυβέρνηση και τραπεζών, είπε ότι «οι τράπεζες δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς να έχουν μια καλή σχέση με την όποια κυβέρνηση, όμως εμείς δεν ξεκινάμε με την έννοια ποιος συμπαθεί τον άλλο. Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει δικούς της τραπεζίτες και δεν θέλει να αποκτήσει».

Το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης, σύμφωνα με τον ίδιο, ανοίγει τον δρόμο για έξοδο στις αγορές, εντός του 2017! Συγκεκριμένα, δήλωσε πως, «η συμφωνία για τη β’ αξιολόγηση, εφόσον ολοκληρωθεί όπως αναμένεται με τα μέτρα για το χρέος, δημιουργεί δυνατότητες για τη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και την έξοδο στις αγορές εντός του 2017, ξεκλειδώνει, δηλαδή, τις διαδικασίες για την οριστική λήξη των Μνημονίων και της επιτροπείας το καλοκαίρι του 2018»

Ο εξωδικαστικός μηχανισμός θα στηρίξει την Ανάπτυξη

Ειδικά για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, είπε ότι «στόχος είναι η ρύθμιση των χρεών να υπηρετήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση, να στηρίξει τη βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, να βοηθήσει τις παραγωγικά βιώσιμες επιχειρήσεις να απαλλαγούν από την παγίδα της υπερχρέωσης, να βρουν πρόσβαση σε νέα υγιή και εξυπηρετήσιμη χρηματοδότηση, να στηριχτούν για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να στραφούν σε καινοτόμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες».

Μάλιστα, τόνισε ότι αν «οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη βάση της οικονομίας, ο δυναμισμός τους μένει παγιδευμένος λόγω της υπερχρέωσης προς τράπεζες, Δημόσιο, ασφαλιστικά Ταμεία και ιδιώτες προμηθευτές. Σε πολλές περιπτώσεις, το αρχικό χρέος έχει καταστεί μη εξυπηρετήσιμο λόγω της διόγκωσης του με πανωτόκια, προσαυξήσεις και πρόστιμα» ενώ υπογράμμισε πως στο παρελθόν οι όποιες νομοθετικές παρεμβάσεις αποδείχτηκαν ατελέσφορες, ενώ και ο λεγόμενος “νομός Δένδια” έπεσε στο κενό».

Στόχος του νόμου όπως τον περιέγραψε στην ομιλία του ο κ. Δραγασάκης είναι να εξυγιανθούν οι επιχειρήσεις και να συνεισφέρουν στην οικονομία και να δημιουργήσουν απασχόληση αλλά δεν θα επιβραβεύονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές ούτε θα δοθούν συγχωροχάρτια σε όσους πήραν και σε αυτούς που έδιναν θαλασσοδάνεια.

«Με το νόμο αυτό για πρώτη φορά αντιμετωπίζονται από κοινού όλων των ειδών τα χρέη, η λύση μπορεί να περιλαμβάνει υπό προϋποθέσεις και «κούρεμα» προστίμων, προσαυξήσεων ακόμη και βασικού κεφαλαίου, δανείου ή φόρου. Επιπλέον και ειδικά για το Δημόσιο παρέχονται πλέον έως 120 δόσεις αποπληρωμής» εξήγησε ο κ Δραγασάκης, για να συμπληρώσει ότι σύμφωνα με τον νόμο οι μικροί πιστωτές όπως προμηθευτές και εργαζόμενοι, εξαιρούνται από κάθε είδους ρύθμιση και πρέπει να εξοφληθούν εις όλον. Άρα στις περιπτώσεις των μεγάλων επιχειρήσεων που θα ενταχθούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό και θα ρυθμίσουν τα χρέη τους, θα έχουν ρητή υποχρέωση να εξοφλήσουν τους μικρούς προμηθευτές τους, που είναι κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η αλήθεια, φαίνεται χωρίς πρίσμα, μέσα από τους αριθμούς και ο κ. Δραγασάκης, παρουσίασε την εξέλιξη  των μη εξυπηρετούμενων δανείων, από το 2008, όταν ήταν μόνο

13,6 δις ευρώ, και από τότε πήραν την ανηφόρα. Το 2010 ανήλθαν σε 29,7 δις ευρώ, ενώ το 2014 έφτασαν τα 78 δις ευρώ.

Η μείωση των κόκκινων δανείων καταλύτης Ανάπτυξης

 «Η ανάκαμψη της οικονομίας και της απασχόλησης θα είναι ο καταλύτης για τη δραστική μείωση των κόκκινων δάνειων. Εδώ που φτάσαμε όμως η ανάκαμψη εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τη ρύθμιση των δάνειων. Πρέπει λοιπόν να σπάσουμε το φαύλο κύκλο ύφεσης και υπερχρέωσης», ξεκαθάρισε ο κ. Δραγασάκης, επισημαίνοντας ότι «δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αναβλητικότητα, δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για χάσιμο».

Τέλος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ανέφερε ότι  οι αναγκαίες αλλαγές απαιτούν ένα μίνιμουμ συναίνεσης και στήριξης από ευρείες κοινωνικές πλειοψηφίες. Για αυτό είπε ότι «χρειαζόμαστε κοινωνικό διάλογο ουσίας και όχι τυπικό, διάλογο που δεν θα γίνεται για το θεαθήναι αλλά θα επιδιώκει κοινούς τόπους και προωθητικές συγκλίσεις ακόμη και εκεί που υπάρχουν πραγματικές και μεγάλες διάφορες». Και αυτό είπε, «δεν είναι ανέφικτο. Επετεύχθη ως ένα βαθμό και στο θέμα του εξωδικαστικού διακανονισμού».