Η απάντηση Τσιριμώκου

Σε διάφορους ματαιωμένους, πρώην αριστερούς, που έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο ξεπεσμού, να ζητούν την «επιβολή του κράτους», επί των εξεγερμένων διαδηλωτών, στη Γαλλία, την απάντηση έχει δώσει, σε ανύποπτο χρόνο, ο Ηλίας Τσιριμώκος.

Αυτός ο πρώην σοσιαλιστής, με το ΕΑΜικό παρελθόν, εξαιτίας του οποίου έθεσε βέτο το Παλάτι, για την ανάληψη πολιτειακού αξιώματος, επί Ένωσης Κέντρου, που έφτασε στο σημείο να αναιρέσει τον εαυτό του, δεχόμενος το ρόλο του «κατεψυγμένου» πρωθυπουργού, σε μια από τις βασιλικές κυβερνήσεις των Αποστατών. Ακόμη όμως και αυτός, στη στιγμή της έσχατης πτώσης του, διατήρησε κάποια ψήγματα ευαισθησίας ή εμπειρίας από το ριζοσπαστικό του παρελθόν, ώστε να αντιταχθεί στην επιβολή άγριας καταστολής, όπως του εισηγούνταν, εναντίον των πολιτών, που διαδήλωναν κατά του βασιλικού πραξικοπήματος, με το επιχείρημα πως  ο λαός δεν τιθασεύεται με τη βία, όταν αποφασίσει να αντιδράσει. Ούτε αυτό δε φαίνεται να αντιλαμβάνονται οι «σύγχρονοι Τσιριμώκοι», που καλύπτονται πίσω από το βολικό επιχείρημα, ότι εδώ έχουμε μια αναμέτρηση ανάμεσα στον «εκσυγχρονιστή» Γάλλο πρόεδρο και τους «λαϊκιστές» που διαδηλώνουν. Είναι προφανές ότι έχουν χάσει προ πολλού τα αναλυτικά εργαλεία που, αν μη τι άλλο, πρόσφερε η θητεία στο χώρο της Αριστεράς και των σύστοιχων κινημάτων, ώστε να αδυνατούν να αντιληφθούν την πολυμορφία και πολυχρωμία μιας κινητοποίησης σαν αυτήν, που εξελίσσεται στη Γαλλία και που το ανάλογο της, σύμφωνα και με τους ειδικούς, τουλάχιστον σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη χώρα, μπορεί να αναζητηθεί μόνο στο «Μάη του 68». Εξ ου άλλωστε και η έλλειψη οποιασδήποτε καθοδήγησης ή εκπροσώπησης, με ότι σημαίνει αυτό και ως προς τη δυσκολία αντιμετώπισης ή και απλής προσέγγισης της. Ούτε βέβαια συνιστά αντιμετώπιση, το «ηθογραφικό» επιχείρημα ότι οι Γάλλοι είναι (κι αυτοί;) «κακομαθημένος» λαός. Άραγε, σε όλους αυτούς λέει κάτι ότι η δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου, ένα μόλις χρόνο μετά τη θριαμβευτική άνοδο του στην εξουσία, κυμαίνεται στην περιοχή του 20%. Ότι υπέρ της συγκεκριμένης κινητοποίησης, τάσσονται τα 2/3 των Γάλλων πολιτών;

Την ίδια στιγμή, στην Ισπανία και, πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή της Ανδαλουσίας, είχαμε άλλο ένα αποτέλεσμα-σοκ, με μετεωρική άνοδο της Ακροδεξιάς και καθίζηση των «συστημικών» κομμάτων. Άραγε, συμπεριλαμβάνονται και οι Ισπανοί στους «κακομαθημένους» λαούς;

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ