Η… εναλλακτική λύση

Ήταν αποκαλυπτική η συνέντευξη του Γιάννη Βαρουφάκη, στον ALPHA. Έχουμε και άλλοτε αναφέρει, ότι η δαιμονοποίηση του πρώην υπουργού Οικονομικών, εκτός από άδικη είναι και αντιπαραγωγική, καθώς εκείνο που προέχει, για οποιονδήποτε νηφάλιο παρατηρητή, είναι η πληρέστερη γνώση, για όσα συνέβησαν, κατά το κρίσιμο πρώτο εξάμηνο του 2015.

 Ο κ. Βαρουφάκης, ως ο αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής, αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφόρησης. Η προχθεσινή του συνέντευξη, ήταν κατά τούτο σημαντική, για τον επιπρόσθετο λόγο, ότι ήταν η πρώτη φορά, εξ όσων έχουμε υπόψη, που ο πρώην «τσάρος της Οικονομίας» αναφέρθηκε με αναλυτικό τρόπο, στην, κατά τη γνώμη του, εναλλακτική πορεία, που έπρεπε να ακολουθήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μετά την καταλυτική ετυμηγορία του ελληνικού λαού, στις 5 Ιουλίου 2015. Τι θα συνέβαινε, αν ο Πρωθυπουργός δεχόταν την εισήγηση του τότε υπουργού Οικονομικών, στη 17ωρη Σύνοδο Κορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015. Η επί λέξει απάντηση του κ. Βαρουφάκη, ήταν: «Αν παραμέναμε σταθεροί για 10 μέρες-όχι παραπάνω-απειλώντας με «κούρεμα» των ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το πιο πιθανό είναι ο κος. Ντράγκι να συμφωνούσε στην ανταλλαγή χρέους και να πετυχαίναμε τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, οπότε μετά θα άνοιγε ο δρόμος για μια συμφωνία». Για να συμπληρώσει, όμως: «Υπήρχε όμως μια μικρή πιθανότητα ο κος. Σόιμπλε με 10 ακόμη χώρες, να δρομολογούσε το GREXIT!»

 Μόνο τα ΑΝ της συλλογιστικής του κ. Βαρουφάκη, δείχνουν το μέγεθος της ασάφειας, προπάντων δε των κινδύνων, που εγκυμονούσε η επιλογή της ρήξης. Το πρώτο ΑΝ είναι ότι θα «υπέκυπτε» ο κ. Ντράγκι, στην απειλή του κ. Βαρουφάκη, στο κλίμα, μάλιστα, που είχε διαμορφωθεί. Το δεύτερο ΑΝ είναι κατά πόσο, ακόμη και μια πιθανή ευδοκίμηση της απειλής, θα οδηγούσε σε μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Το τρίτο ΑΝ, έχει να κάνει με τη βεβαιότητα, πως μετά ταύτα θα μας προσφερόταν ένα καλύτερο «πακέτο» συμφωνίας;  Αλήθεια, τι θα γινόταν αν περνούσε το deadline των 10 ημερών, αντοχής της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας; Προπάντων, όμως, τι θα γινόταν αν δεν πετύχαινε η μπλόφα και επικρατούσε το «σενάριο Σόιμπλε». Προκαλεί ανατριχίλα, ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών, σχεδόν ομολογεί πως δεν υπήρχε plan Β, σ` αυτή την περίπτωση. Είναι δυνατό, όμως, η τύχη μιας χώρας και ενός λαού, να παιχτούν σε μια ζαριά;