Με το βροντώδες ΟΧΙ των Ιταλών, μένει μετέωρη η θεσμική μεταρρύθμιση, που υποσχέθηκε ο απερχόμενος πρωθυπουργός. Έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν αυτό που καθόρισε την επιλογή των 47.000.000 Ιταλών ψηφοφόρων. Τα πράγματα δε διευκόλυνε και ο περίπλοκος χαρακτήρας των προτεινόμενων αλλαγών, που δύσκολα θα μπορούσαν να «αποκρυπτογραφηθούν» σ` ένα δημοψήφισμα. Επί της ουσίας, ο κος. Ρέντσι, ξεκινώντας από την υπαρκτή ανάγκη, για βελτίωση παρωχημένων και δυσλειτουργικών όψεων του ιταλικού πολιτικού συστήματος, πρότεινε, ως «θεραπεία» την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή του ιδίου ως πρωθυπουργού, κάτι που στα καθ` ημάς θυμίζει, τηρουμένων των αναλογιών, την πρόταση «βαθείας τομής» το 1963, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που κι αυτή, είχε, αντίστοιχη, άδοξη κατάληξη.
Πηγή:
