Η συγκλονιστική ιστορία πίσω από το Dance me to the end of love

main

Και ποιος δεν έχει χαμογελάσει με νοσταλγία φέρνοντας στον νου του τον έρωτα, ακούγοντας το τραγούδι του Λίοναρντ Κοέν, «Dance me to the end of love»;

 

Ωστόσο όπως είχε αποκαλύψει ο  Λέοναρντ Κοέν, δεν πρόκειται για ερωτικό τραγούδι.

 

Ο μεγάλος λογοτέχνης, τραγουδοποιός και συνθέτης που «έφυγε» από τη ζωή 82 ετών βυθίζοντας στη θλίψη όλους εκείνους που τον αγαπούσαν, είχε πει σε παλαιότερη του συνέντευξη πως εμπνεύστηκε το «Dance me to the end of love», από  το Ολοκαύτωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

 

Δεν είναι ένας «χορός ως το τέλος του έρωτα», όπως πολλοί πιστεύουν αλλά ένας χορός ως το τέλος της ύπαρξης.

 

Στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης διάλεγαν κάποιους αιχμαλώτους και τους έβαζαν να παίζουν μουσική την ώρα που έκαιγαν ζωντανούς τους συμπατριώτες τους.

 

Αυτός είναι και ο λόγος που οι πρώτοι στίχοι του τραγουδιού λένε «Dance me to your beauty with a burning violin / Dance me through the panic ‘till I’m gathered safely in / Lift me like an olive branch and be my homeward dove».

 

Το τραγούδι αυτό, λοιπόν, γράφτηκε για τα κουαρτέτα εγχόρδων που έπαιζαν κατά τη διάρκεια της θανάτωσης των Εβραίων στα κρεματόρια σε ορισμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

 

Τα μέλη των κουαρτέτων ήταν συγκρατούμενοι των Εβραίων, οι οποίοι μετά την μουσική που έπαιζαν, θανατώνονταν.

 

«Είναι παράξενος ο τρόπος που γεννιέται ένα τραγούδι, κάθε τραγούδι έχει κάποιου είδους σπόρο, που κάποιος βάζει στο χέρι σου ή ο ίδιος ο κόσμος βάζει στο χέρι σου, και γι’ αυτό η διαδικασία είναι τόσο μυστήρια για το πώς γράφεται ένα τραγούδι. Όμως, το συγκεκριμένο ήρθε για μένα απλά επειδή γνώριζα ή άκουγα ότι δίπλα στα κρεματόρια, σε κάποια στρατόπεδα θανάτου υπήρχε μία ομάδα μουσικών, που αποτελούνταν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, οι οποίοι υποχρεώνονταν να παίζουν κάθε φορά που εξελισσόταν η διαδικασία αυτής της φρίκης. Και αυτούς τους ανθρώπους που έπαιζαν, τους περίμενε η ίδια τρομακτική μοίρα. Και υποχρεώνονταν να παίζουν κλασική μουσική, την ώρα που οι συγκρατούμενοί τους θανατώνονταν και καίγονταν. Αυτή η μουσική λοιπόν το “χόρεψέ με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί” εννοεί συμβολικά σαν ομορφιά το τέλος της ύπαρξης και το στοιχείο του πάθους που διέπει κάθε ολοκλήρωση. Όμως, αυτή είναι η ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούμε για την απόλυτη παράδοση στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη μας, έτσι ώστε σ’ ένα τραγούδι να μην είναι σημαντικό εν τέλει να γνωρίζει κάποιος την απαρχή της γένεσής του, γιατί εάν και η ίδια η γλώσσα προέρχεται απ’ αυτήν τη γενεσιουργό πηγή πάθους, μπορεί να αγκαλιάσει οποιαδήποτε παθιασμένη ενέργεια» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Λίοναρντ Κοέν για το τραγούδι που κρύβει μία πολύ σκληρή πλευρά της αλήθειας.

Πηγή:



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...