Θεοδωράκης: Κάποιος πρέπει να πει στους γείτονες ότι δεν παίζουμε σε τουρκική σαπουνόπερα

Τις νέες τουρκικές προκλήσεις σχολιάζει ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, με ανάρτησή του στο twitter.

«Κάποιος πρέπει να πει στους γείτονες ότι δεν παίζουν και δεν παίζουμε σε τουρκική σαπουνόπερα. Ούτε σε διαγωνισμό ατάκας. Ας σοβαρευτούμε», επισημαίνει ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Θεοδωράκης για τα τρία χρόνια του Ποταμιού: Περήφανος για κάθε μέρα, κάθε λέξη, κάθε δράση

Περήφανος «για κάθε μέρα, για κάθε λέξη, για κάθε δράση», δηλώνει ο Σταύρος Θεοδωράκης με ανάρτησή του στο Facebook, με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την ίδρυση του Ποταμιού.

«Και κυρίως είμαι περήφανος για όλους αυτούς που μαζί αγωνιζόμαστε για να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα», προσθέτει ο επικεφαλής του Ποταμιού.

Αναλυτικά, η ανάρτησή του Σταύρου Θεοδωράκη στο Facebook:

«Η ιδέα δεν είναι μόνο δική μου. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, η δεύτερη φράση που λένε οι άνθρωποι που συναντώ είναι «τι θα κάνουμε;».

Όλοι σ’ ένα αδιέξοδο. Ακόμη κι αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, μετά από δυο- τρεις κουβέντες αναρωτιούνται «έχουμε άλλη λύση;».

(…) Τα τελευταία χρόνια με φωνάζουν συχνά οι μαθητές στα λύκεια. Να τους μιλήσω για τη ζωή «εκεί έξω». Στη Θεσσαλονίκη, στη Ρόδο, στο Περιστέρι, στη Νέα Ιωνία, στο Πόρτο Ράφτη. Συζητάμε. Ε, λοιπόν σας λέω ότι τα έχουν καταλάβει όλα. Τα λάθη των πατεράδων τους, τα λάθη όλων μας. Ότι σκεφτόμαστε το συμφέρον για την ομάδα, το σπίτι, το κόμμα κι όχι το δημόσιο συμφέρον.

(…) Τα ξέρετε τα νούμερα της ανεργίας. Και ειδικά των νέων. Οι γρήγορες τσαπατσούλικες λύσεις κατέστρεψαν πολλές ζωές. Οικογένειες κατρακυλούν στη φτώχεια. Κοινωνικές δομές που υποστήριζαν τους αδύναμους, κλείνουν. Από τη σπατάλη περάσαμε μεμιάς στη τσιγκουνιά.

(…) Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορούν – φάνηκε!- να της δώσουν νέα ορμή. Ποιος να τους εμπιστευθεί; Μέχρι χθες ζούσαν μόνο για το ρουσφέτι. Οι μίζες έγιναν συνώνυμο της πολιτικής. Κάποιοι συμμετείχαν, κάποιοι δεν αντέδρασαν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη.

Δυστυχώς όμως δεν μπορούν να μας σώσουν και όσοι είναι δέσμιοι θεωριών του 19ου αιώνα. Δεν μπορούν αυτοί, που ακόμη και σήμερα επαναλαμβάνουν ότι η Ελλάδα θα σωθεί αν… επιστρέψει στο παρελθόν.

Γι’ αυτό λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ». Ποιοι το αποφασίσαμε; Άνθρωποι με τα ίδια ερωτήματα.

Φοιτητές, διανοούμενοι, οικονομολόγοι, εργάτες, καλλιτέχνες, άνεργοι, έμποροι, γιατροί, αρχιτέκτονες. Μια ομάδα που έχει μυαλό και δύναμη – τη δύναμη της λογικής και του δίκιου.

(…) Δεν είναι εύκολο, το ξέρω, να αλλάξουμε συνήθειες. Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αλλάξουμε ζωή.

Καλημέρα λοιπόν και ελπίζω να συναντηθούμε. Τολμήστε το».

Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε το Ποτάμι στις 26 Φεβρουαρίου του ‘14. Δείτε εδώ όλη την ιδρυτική μας διακήρυξη: http://topotami.gr/pos-xekinisame/

Σήμερα, τρία χρόνια μετά, είμαι περήφανος για κάθε μέρα, για κάθε λέξη, για κάθε δράση. Και κυρίως είμαι περήφανος για όλους αυτούς που μαζί αγωνιζόμαστε για να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα.

Θεοδωράκης: Μην περιμένεις να φύγει η κρίση για να χαρείς τον ήλιο και την αποκριά

Σε άλλο του κείμενο στο facebook ο Σταύρος Θεοδωράκης δίνει τις ευχές για τις απόκριες.

Ολόκληρο το κείμενο του Σταύρου Θεοδωράκη:

«Στον παππού μου τον Σήφη αρέσανε οι ιστορίες. Είχε γεννηθεί το 1914. Μιλούσε για πολέμους, αντάρτες, σκοτωμούς. Φτώχεια και κακουχίες. Και ξαφνικά πρόσθετε και ένα γλέντι στο «παραμύθι» του. Ένας γάμος, ένας αρραβώνας, μια συνάντηση που γινόταν αφορμή για να στρωθούν οι τάβλες και να αρχίσουν τα ριζίτικα.

Μικρός παραξενευόμουν πολύ. «Μα τη μια μέρα πολεμούσαν και την άλλη τσουγκρίζανε ποτήρια;» Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι έτσι ήταν. Όσο μεγαλώνουν τα βάσανα, τόσο μικραίνουν οι αφορμές.

Το λέει κάπου και ο Νίκολας Κέιτζ στην Πενέλοπε Κρουζ στο Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι. Στον πόλεμο χαιρόμαστε τις μικρές χαρές. Κάπως έτσι της το λέει.

Μην περιμένεις δηλαδή να γίνει ειρήνη, να είναι όλοι ευτυχισμένοι για να πέσεις στην αγκαλιά μου.

Ζήσε το τώρα.

Και για να το μεταφέρω στις μέρες μας, μην περιμένεις να φύγει η κρίση για να χαρείς τον ήλιο και την αποκριά.

Καλημέρα. Θάνατος στη μιζέρια».