Θλιβερή συμπεριφορά

Αν και την ώρα που σύρονταν τούτες οι γραμμές, στην οθόνη του υπολογιστή, δεν είχαν γίνει επίσημα γνωστά, τα στοιχεία της δικογραφίας, που απεστάλη στη Βουλή, σχετικά με το περίφημο σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, εν τούτοις τα πολιτικά συμπεράσματα είναι δυνατό με ακρίβεια να εξαχθούν.

Μας προκάλεσε δε ιδιαίτερη εντύπωση  το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της ΕΣΤΙΑΣ, του περασμένου Σαββάτου, καθώς είναι γνωστό ότι πρόκειται για μια εφημερίδα, που μετράει κάθε φράση. Αλλωστε, το ότι δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα αντίδραση, ενισχύει την πεποίθηση, περί τεκμηριωμένου ρεπορτάζ. Αναφέρεται συγκεκριμένα, ότι ήταν ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός, κος. Σημίτης, που παρενέβη, προς την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, αλλά και κορυφαία στελέχη, του χώρου, προκειμένου, όχι μόνο να υπάρξουν δηλώσεις και κινήσεις υποστήριξης του- που θα ήταν κατανοητό- αλλά και για να υπάρξει εμπλοκή μέχρι και του Προέδρου της Δημοκρατίας, στη δυσώδη υπόθεση, παρ` ότι ήταν γνωστό πως ήταν η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, που εξέδωσε στη Βουλή απαλλακτικό πόρισμα, για τα προαναφερόμενα πρόσωπα. Όπως προκύπτει και από το ρεπορτάζ, η ανταπόκριση,  τουλάχιστον ως προς το δεύτερο, ήταν ισχνή έως μηδενική, ενώ η αποκάλυψη και μόνο, της ύπαρξης της συγκεκριμένης δικογραφίας, αποκάλυψε την ευτελή προσπάθεια, ενός απελπισμένου αντιπερισπασμού ή και συμψηφισμού. Αναρωτιόμαστε, στο βαθμό που ισχύουν τα ανωτέρω, πώς να αισθάνονται, τουλάχιστον εκείνοι εκ των αυτόκλητων υποστηρικτών, σεβαστών κατά τα άλλα προσωπικοτήτων-και της ακαδημαϊκής ζωής-που έσπευσαν, καλή τη πίστει, να εκφράσουν τη συμπαράσταση τους στον πρώην πρωθυπουργό. Αν προσφέρουν ηθική κάλυψη σε μια τέτοια συμπεριφορά, που μόνο θλίψη μπορεί να προκαλεί, που, ενώ υποκριτικά επικαλείται και ζητήματα θεσμικής τάξης, δε διστάζει να εμπλέκει μέχρι και το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, με αποσιωπήσεις και ανακρίβειες, για απολύτως ευτελείς λόγους και σκοπιμότητες.

Αν διέθεταν βέβαια και στοιχειώδη θρησκευτική παιδεία, θα γνώριζαν ότι… τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες. Τώρα λοιπόν, μετά την αποκάλυψη της σκοπιμότητας, επανέρχονται με πολύ πιο έντονο και επιτακτικό τρόπο, για τον πρώην πρωθυπουργό και τους εναπομείναντες υποστηρικτές του, κρίσιμα διλήμματα: Πόσο αποδεκτή και πειστική μπορεί να είναι η συνέχιση της τακτικής της σιωπής και της προσποίησης; Να υπενθυμίσουμε ότι δε μιλάμε για ιδιωτικές συναλλαγές, αλλά για συλλογικές αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ.

 ΛΕΥΤ.  ΚΑΝΑΣ