«Έπαθα για πρώτη φορά στη ζωή μου ένα είδος κατάθλιψης… Είναι ωραίο αυτά τα πράγματα να μην τα κρύβουμε να τα λέμε γιατί είναι τόσο φυσικό για όλο τον κόσμο, το βλέπουμε και το ακούμε κάθε μέρα», είπε η Κάτια Δανδουλάκη, εξηγώντας ότι πρόκειται για μια οργανική δυσλειτουργία, όπου «κάποια στιγμή ο εγκέφαλος παύει να εκκρίνει μια ουσία που την έχουμε στα κύτταρά μας και έχουμε την ευθυκρισία μας».
«Ήθελα πλήρη απομόνωση. Κάποια στιγμή, ήμουν στην Κύπρο και με πολύ αγαπημένους ανθρώπους- γιατί τους αγαπώ πολύ όλους και την παραγωγή και τα παιδιά-και έπρεπε να πάω στο γύρισμα, και νόμισα ότι η πόρτα του δωματίου απείχε χιλιόμετρο. Δεν έδινε ο εγκέφαλος εντολή στα πόδια να προχωρήσουν. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Με πήγαν στο γιατρό. Ήταν έντονη υπερκόπωση, το ανοσοποιητικό μου είχε πέσει τελείως. Είχα εξάντληση, δεν ήθελα να βλέπω κανέναν», πρόσθεσε.
«Πάθαινα πανικούς, έβλεπα τον κόσμο να έρχεται και φοβόμουν. Ένιωθα κλειστοφοβία, ήθελα να ανοίξω τους τοίχους και να φύγω. Να ταξιδέψω, να μην ακούσω για θέατρο, για γύρισμα, να είχα ένα τρόπο να ζω, να κάθομαι σε ένα κρεβάτι να κοιμάμαι και τίποτα άλλο», είπε ακόμη.
«Μια μέρα ξύπνησα μέσα στον Ιούλιο και είπα θέλω να πάω ταξίδι, θέλω να ξεκουραστώ, θέλω να πάω στο Λονδίνο να δω θέατρο. Σαν να μην μου είχε συμβεί ποτέ. Από τότε ορκίστηκα ότι δεν θα το ξανακάνω αυτό στον εαυτό μου», είπε η Κάτια Δανδουλάκη εντοπίζοντας τη βαθύτερη αιτία του προβλήματος σε μια μεγάλη θλίψη: «Ήταν μια τεράστια λύπη που κουβαλάω εδώ και 6-7 χρόνια πάνω μου, από τότε που κόπηκαν όλοι οι ομφάλιοι λώροι με τους αγαπημένους μου ανθρώπους κι έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά».
Με αυτά τα λόγια η γνωστή ηθοποιός επέλεξε να αναφερθεί στην απώλεια των γονιών της και του αγαπημένου της Μάριου Πλωρίτη.
«Μου λείπουν οι άνθρωποί μου», αλλά όχι ένας άνθρωπος στο σπίτι απλώς για να υπάρχει, είπε λαο πρόσθεσε πως δεν της λείπει ούτε ένας άνθρωπος, μια σχέση, για να έχουν μια σχέση και να ανοίγουμε την πόρτα μαζί το βράδυ.
«Μου λείπει η κουβέντα με τους φίλους μου, μου λείπουν οι άνθρωποι της ψυχής μου», είπε χαρακτηριστικά.
Ακόμα και τον καιρό που ήταν παντρεμένη με τον Μάριο Πλωρίτη, τα 12 χρόνια δηλαδή από τα 35 που είχαν σχέση, σπάνια έβλεπε ο ένας τον άλλο, όμως για εκείνην οι πρακτικές δυσκολίες ήταν πολλές, αλλά οι ευτυχίες περισσότερες: «Που και που χτυπούσαμε ο ένας την πόρτα του άλλου και λέγαμε “είσαι για ένα καφεδάκι;” και το βράδυ η μεγάλη μας απόλαυση ήταν να μιλάμε για τα της ημέρας, να βλέπουμε ταινίες, να γελάμε. Ήταν μια ζωή μέσα στην απόλαυση και τη δημιουργία».
Μάλιστα, όσον αφορά στην ημέρα του γάμου τους η Κάτια Δανδουλάκη είπε πως «αμέσως μετά εγώ πήγα στο γύρισμα στη “Λάμψη” και ο Μάριος πήγε να γράψει το άρθρο του».
Αισθάνομαι ότι η μισή ψυχή μου είναι εδώ και η άλλη μισή κάπου αλλού, είπε για την απώλεια του Μάριου Πλωρίτη. «Ήταν ολόκληρη και εγώ και εκείνος», σχολίασε.
«Προσέχω πάρα πολύ τη διατροφή μου, κάνω γυμναστική, τρώω υγιεινά, θα βάλω τις σωστές κρέμες. Θα κάνω τα πάντα εκτός από το να γίνω κάποια άλλη αισθητικά», αποκάλυψε ακόμη.
