Όπως εξηγούν οι ερευνητές, οι ογκολόγοι είναι οι πιο ψυχικά καταπιεσμένοι, ενώ οι γιατροί που δεν έρχονται απευθείας σε επαφή με τους ασθενείς τους, σκέφτονται την αυτοκτονία συχνότερα.
Την ίδια ώρα, ένας στους πέντε σπουδαστές ιατρικής και ένας στους δέκα γιατρούς είχαν αυτοκτονικές σκέψεις τους προηγούμενους δώδεκα μήνες από τη διεξαγωγή της έρευνας, σε σύγκριση με έναν στους 45 από την υπόλοιπη κοινωνία.
Με βάση τις απαντήσεις τους στην έρευνα, περισσότερο από το ένα τέταρτο των γιατρών ήταν πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση ήπιων ψυχολογικών διαταραχών όπως κατάθλιψη και αυξημένο άγχος.
Παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα, φαίνεται να ζητούν βοήθεια σε μεγαλύτερο ποσοστό από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Αυτό είναι ένα καλό σημάδι, αναφέρει η dr Mukesh Haikerwal, πρώην πρόεδρος του Οργανισμού Υγείας της Αυστραλίας και επικεφαλής του προγράμματος μελέτης της ψυχικής υγείας των γιατρών.
«Είναι ένα σημαντικό βήμα για να αντιμετωπιστεί το στίγμα των ψυχικών ασθενειών. Οι γιατροί είναι πρότυπα προς μίμηση. Μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα, ενθαρρύνοντας τον κόσμο να ζητά βοήθεια νωρίτερα», επεσήμανε.
Στην έρευνα, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 14.000 γιατροί και φοιτητές ιατρικής, καταδεικνύεται ότι οι άνδρες δουλεύουν περισσότερες ώρες και είναι πιο επιρρεπείς στην κατανάλωση οινοπνευματωδών, ενώ οι γυναίκες γιατροί είναι πιο αγχώδεις και σκέφτονται την αυτοκτονία συχνότερα.
Η πρόεδρος του Οργανισμού Ψυχικής Υγείας «beyondblue», Kate Carnell, που διεξήγαγε την έρευνα, τονίζει ότι, αν οι γιατροί δεν ξεπεράσουν τα ψυχολογικά προβλήματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι, τότε δεν μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στους ασθενείς τους.
