Γράφει ο
Σταύρος Ξηντάρας
Μια από τις ακριβότερες παραγωγές των τελευταίων χρόνων, μπορείτε να παρακολουθήσετε στο «Θέατρο Πάνθεον» τις γιορτές. Πάνω από 700.000 χιλιάδες ευρώ πρέπει να δαπανήθηκαν για αυτή την λαμπερή παραγωγή από τις “Θεατρικές σκηνές”. Ο λόγος για το έργο του Μπέρναρ Σω «Πυγμαλίων-Ωραία μου κυρία», μια τρυφερή κομεντί εποχής που ξεχειλίζει από χιούμορ, συναίσθημα, τρυφερότητα αλλά και καυστικά σχόλια του συγγραφέα για την αστική τάξη της εποχής του….
Πρόκειται για ένα ρομάντζο με χιούμορ και συναίσθημα που εστιάζει στην προσπάθεια ενός διανοούμενου καθηγητή Γλωσσολογίας στο Λονδίνο του 1912 να μεταμορφώσει μια άξεστη ανθοπώλισσα από το Κόβεντ Γκάρντεν σε μια κυρία της υψηλής κοινωνίας… Ο καθηγητής Ουίλιαμ Χίγκινς βάζει στοίχημα ότι μπορεί να μετατρέψει ένα λαικό αμόρφωτο κορίτσι, την Ελίζα Ντούλιτλ, σε πραγματική αριστοκράτισσα έτσι που κανείς να μην καταλάβει την καταγωγή της… Η εκπαίδευση της Ελίζας αρχίζει φυσικά με πολλά προβλήματα και αναποδιές μιας και δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να φτιάξεις έναν καινούργιο άνθρωπο μέσα σε έξι μήνες… Σε αυτήν την “κωμική” διαδικασία της μεταμόρφωσης επιστρατεύονται και άλλοι, όπως ο φίλος του καθηγητή Χίγκινς , η μητέρα του και πολλοί ακόμα….
Κάποια στιγμή η Ελίζα είναι έτοιμη να κάνει την πρώτη της δημόσια εμφάνιση στη μεγάλη δεξίωση της Αγγλικής Πρεσβείας…. Θα καταφέρει αυτό το “χαμίνι” του Κόβεντ Γκάρντεν να πείσει για νεαρή αριστοκράτισσα εκ Παρισίων, όπως την παρουσιάζουν; Και πώς περιπλέκονται ακόμα περισσότερο τα πράγματα όταν ο αλαζονικός και σνομπ καθηγητής Χίγκινς αρχίζει να ερωτεύεται το δημιούργημά του;
Άψογη η μετάφραση και η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ρήγα, ο οποίος υπογράφει μαζί με τον Ησαία Ματιάμπα και την μουσική επιμέλεια της παράστασης. Ο Αλέξανδρος Ρήγας κατάφερε να δώσει κινώντας με μαεστρία την σκηνοθετική του μπαγκέτα, όλες τις συγκινητικές διαστάσεις, το χιούμορ αλλά και τις καυστικές αιχμές του συγγραφέα για την ανώτερη οικονομικά τάξη.
Ατού της παράστασης είναι τα μεγαλοπρεπή σκηνικά του καταξιωμένου Μανώλη Παντελιδάκη. Σκηνικά που κινούνται και δένουν μεταξύ τους με μαγική τελειότητα.
Υπέροχα τα κοστούμια του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη, απόλυτα πιστά στην ατμόσφαιρα της εποχής. Ιδανικοί δε οι φωτισμοί του Χρήστου Τζιόγκα.
Όσοι περίμεναν με το τουφέκι στη γωνία την Δήμητρα Ματσούκα, σίγουρα θα απογοητεύτηκαν, αφού η ερμηνεία της, τους άφησε άφωνους ως Ελίζα Ντούλιτλ. Η ηθοποιός δούλεψε σε βάθος το ρόλο της και έκτισε μια Ωραία μου κυρία όπως ακριβώς την οραματίστηκε ο συγγραφέας. Κρατά μια απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στις κωμικές στιγμές αλλά και ιδιαίτερα φορτισμένες συγκινησιακά στιγμές της ηρωίδας. Από ένα πάμφτωχο κορίτσι που πουλάει λουλούδια στο δρόμο, μεταμορφώνεται σιγά σιγά σε μια αληθινή πριγκίπισσα. Και είναι πραγματικά τόσο εκρηκτικά όμορφη και φίνα, σε σημείο να σπάνε οι καθρέφτες στο πέρασμά της.
-Όσοι θυμούνται την Κώστα Κόκλα από το ρόλο του χασάπη στα τηλεοπτικά «Εγκλήματα» -μια από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές του επιτυχίες-, θα καταλάβουν τώρα ότι ο έμπειρος ηθοποιός έχει άπειρες δυνατότητες σε τελείως κόντρα ρόλους και μπορεί και πείθει άνετα στο ρόλο του διανοούμενου καθηγητή και τζέντλεμαν Ουίλιαμ Χίγκινς.
-Με αρκετά χρόνια υποκριτικής θητείας στην πλάτη της, η Μπέτυ Λιβανού υποδύεται εξαιρετικά την κυρία Χίγκινς. Και φυσικά είναι ακόμα πανέμορφη και αριστοκρατική, αφού ο χρόνος την σεβάστηκε όσο καμιά από τις ηθοποιούς της γενιάς της.
-Ο Παύλος Χαικάλης είναι αναμφισβήτητα μέτρ στην κωμωδία, αφού διαθέτει το απίστευτο τάιμινγκ της ατάκας. Στο ρόλο του συνταγματάρχη Πρίτσαρντ έβγαλε άφθονο γέλιο, χωρίς καμία προσπάθεια.
Ο Περικλής Αλμπάνης έχοντας στην θεατρική του θητεία παίξει ουκ ολίγες φορές τον υπηρέτη, έπλασε για άλλη μια φορά έναν απολαυστικό ρόλο. Και απέσπασε γέλιο αλλά και πολλά χειροκροτήματα από το κοινό. Υποδύεται ανεπανάληπτα τον πιστό υπηρέτη Ζόρζ, έναν σνόμπ χαρακτήρα, ενώ έβγαλε με απόλυτο μέτρο τις γκέι αποχρώσεις του ήρωα, χωρίς καμία επιθεωρησιακή διάσταση.
-Η Χριστίνα Θεοδωροπούλου ως κυρία Εισφορντ Χίλ ξεδιπλώνει μέσα από αυτό το έργο και ένα αστείρευτο κωμικό ταλέντο και εκπλήσσει κάθε βράδι τους θεατές ως αριστοκράτισσα Μαίρη Ντέξτερ, η οποία όμως αποφασίζει να μιλήσει …. σε αργκό λεξιλόγιο……
Ο Ορέστης Τζιόβας παίζει τον κάπως δειλό Φρέντι Ντέξτερ και με την γοητεία του ζεν πρεμιέ, χτίζει το ρόλο ουσιαστικά.
Αγνώριστη η Γαλήνη Τσεβά αφού άφησε τα μαλλιά της γκρίζα. Το σίγουρο είναι βέβαια ότι έπαιξε με πειστικότητα μια κυρία της καλής κοινωνίας.
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος δεν νομίζω να δυσκολεύτηκε με τον ρόλο του μπαγαμπόντη και λίγο μάγκα πατέρα της Ελίζας , αφού στο παρελθόν έχει παίζει αντίστοιχους ρόλους, και έτσι «έπαιξε μπάλα» στην έδρα του.
Ο τραγουδιστής Ησαίας Ματιάμπα μας μεταφέρει με τα τραγούδια του και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του στην εποχή που διαδραματίζεται το έργο. Τον βλέπουμε μάλιστα σε μια καλή προσπάθεια και ως ηθοποιό, αφού παίζει τον Τσάρλυ.
Τον ρόλο της εύσωμης αλλά και τόσο ερωτικής Μαίρης Λού, ενσαρκώνει η Γιούλη Αγγελή, η οποία καταφέρνει να κλέβει την παράσταση με τα νάζια της και το χιούμορ της.
Πάντα απολαυστικός ο Θωμάς Παλιούρας στο ρόλο του Τζίμυ, ενώ ιδανική στο ρόλο της Κλάρα Ντεξτερ η Έλενα Μεντζελου.
Ο Γιώργος Μπανταδάκης, από τους πιο ελπιδοφόρους ηθοποιούς της νέας γενιάς, υποδύεται τον Τόμ. Γνώστης όχι μόνο της υποκριτικής τέχνης, αλλά και του χορού και του τραγουδιού αλωνίζει στην τεράστια σκηνή του θεάτρου «Πάνθεον», με την δυναμική ενός φτασμένου στάρ. Μπορεί ο ρόλος του Τόμ να μην συγκαταλέγεται στους πρωταγωνιστικούς, όμως ο λαμπερός και ταλαντούχος Γιώργος Μπανταδάκης καταφέρνει να ξεχωρίζει ως πρώτος ανάμεσα στους δευτεραγωνιστές. Το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό.
Αρκετά καλός στο ρόλο του Κάρπαθυ, ο Ιάσονας Παπαματθαίου.
Το έργο αυτό έγινε γνωστό στην Ελλάδα με τον τίτλο «Ωραία Μου Κυρία» το 1959, από την παράσταση της Αλίκης Βουγιουκλάκη στον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στο θέατρο, αλλά και από το ομότιτλο μιούζικαλ του Τζωρτζ Κιούκορ το 1964 με την Ώντρευ Χέμπορν και τον Ρεξ Χάρισον. Αποτελεί το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου Άγγλου δραματουργού και έχει παρουσιαστεί με τεράστια πάντα επιτυχία σε όλες τις σκηνές του κόσμου….
Πηγή:
