Με τη “βούλα” της Ιταλικής κυβέρνησης η διάσωση των τραπεζών!

Δύο μέτρα και δύο σταθμά για την διάσωση των τραπεζών στην Ευρώπη!

Ενώ η Ελλάδα αναγκάστηκε να προσχωρήσει σε όχι μία, όχι δύο, αλλά τρείς ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, στην Ιταλία, που είναι ο ορισμός του «too big to fail», δηλαδή πολύ μεγάλη για να αποτύχει, οι τράπεζες που έχουν πρόβλημα διασώζονται με την «βούλα» της κυβέρνησης σε μία προσπάθεια να μην ξεχειλίσει το ποτήρι της ιταλικής κρίσης.

Αν η κατάσταση στην οικονομία της γειτονικής χώρας επιδεινωθεί σε κρίση, είτε αυτή είναι τραπεζική, είτε χρέους, τότε κανείς μέσα στην Ευρώπη, δεν φαίνεται να έχει την δύναμη να την αντιμετωπίσει! Για αυτό και ενώ στην ελληνική κρίση η Ευρώπη βρήκε μία ευκαιρία να «αλλάξει» την χώρα κατά τα δικά της πρότυπα και ακόμα και σήμερα συνεχίζει να ασκεί αφόρητες πιέσεις μέσω των θεσμών, ζητώντας ακόμα περισσότερες μεταρρυθμίσεις, στην Ιταλία, όλοι κάνουν τα στραβά μάτια, ευχόμενοι ότι η κυβέρνηση Τζεντιλόνι, θα σταθεροποιήσει την κατάσταση προτού χρειαστεί ευρωπαϊκή επέμβαση.

Στην Ελλάδα, μετά τη δεύτερη αξιολόγηση όπου το δημόσιο, έσωσε με λεφτά του ελληνικού λαού τις τράπεζες,  ακολούθησε η τρίτη, όπου αντλήθηκε χρηματοδότηση από ιδιώτες επενδυτές, που τώρα έχουν στην κατοχή τους σημαντικά μερίδια μετοχών. Πρώτα τις σώσαμε και μετά… τις δώσαμε. 

Πολύ διαφορετική είναι η εικόνα στην γειτονική Ιταλία, όπου με έγκριση ειδικού νομοθετικού διατάγματος, η κυβέρνηση του Πάολο Τζεντιλόνι επικύρωσε την Κυριακή το απόγευμα την απόφαση διάσωσης των δυο τραπεζών της περιοχής Βένετο που κινδύνευαν να χρεοκοπήσουν.

Η Λαϊκή Τράπεζα της Βιτσέντα η Veneto Banca, που βρέθηκαν μία ανάσα από τον χειρότερο εφιάλτη του τραπεζίτη, θα σπάσουν στα δύο.  Τα υγιή κομμάτια θα περιέλθουν στην ιδιοκτησία του τραπεζικού οργανισμού Sanpaolo Intesa, στην συμβολική τιμή του ενός ευρώ, ενώ τα «κακά» κομμάτια,  τα χρέη και τα κόκκινα δάνεια, ύψους 6 δις ευρώ, περνούν στο ιταλικό δημόσιο.

Σύμφωνα με την La Repubblica, αυτό το σχέδιο, επιτρέπει την πλήρη προστασία των καταθετών, των μετόχων και των κάτοχων ομολόγων των τραπεζών. Τώρα, οι αναλυτές της αγοράς βλέπουν ότι το μέτρο της κυβέρνησης μπορεί να συναντήσει αντιρρήσεις από τις Βρυξέλλες.

Όπως έγινε γνωστό, φαίνεται να  υπερίσχυσε η θέση της Sanpaolo Intesa και το όλο κόστος για τους μέχρι και τέσσερις χιλιάδες εργαζόμενους που φέρεται ότι θα κριθούν υπεράριθμοι, θα αναλάβει το ιταλικό κράτος. Μία κίνηση που σε καμία περίπτωση δεν καθρεπτίζει τις νόρμες μίας ελεύθερης αγοράς, αλλά φωνάζει κρατικό προστατευτισμό.  Ερωτηματικό, παραμένει αν οι Βρυξέλλες κρίνουν αυτή την διπλή οικονομική βοήθεια του δημοσίου  συμβατή με την κοινοτική νομοθεσία για τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Πάντως οι  ίδιοι αναλυτές δεν περιμένουν και πολύ μεγάλες αντιδράσεις καθώς κανείς στην Ευρώπη, δεν θέλει επιδείνωση των συνθηκών στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα.