Με 3 (τουλάχιστον) φωνές η ΝΔ…

Της Ελένης Τσερεζόλε

Η συζήτηση που ολοκληρώνεται σήμερα τελικά στη Βουλή για το μακεδονικό, έφερε, πέραν όλων των άλλων, στο προσκήνιο και το γεγονός ότι κάθε άλλο παρά συμπαγές είναι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που μάλιστα επαίρεται ότι ετοιμάζεται και για… εξουσία. Προς παρόν θα πρέπει να ξεδιαλύνει στο εσωτερικό της την κατάσταση, που, όπως έδειξαν οι Πρέσπες, είναι το λιγότερο ομιχλώδης…

Εχουμε και λέμε λοιπόν. Την Τετάρτη το μεσημέρι, ο Νίκος Δένδιας, τοποθετούμενος στην πρόταση αντισυνταγματικότητας της Χρυσής Αυγής, έκανε μια ξεχωριστή ομιλία, στηλιτεύοντας τους νεοναζί και χειροκροτούμενος και από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Με τη στάση του συντάχθηκε αμέσως μετά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κοντονής. Η παρέμβαση Δένδια ήταν σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος από εκείνες του αντιπροέδρου Γεωργιάδη…

Λίγες ώρες αργότερα στο βήμα ανέβαινε ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς που έδωσε αμέσως τον τόνο: “Επτά λέξεις: Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική”, είπε, καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές της ΝΔ. Για να εκφράσει, αφού έκανε εξαντλητικό μάθημα μακεδονικής ιστορίας υπό εθνικιστικό φυσικά πρίσμα, την υπερηφάνειά του που χαρακτηρίζεται “μακεδονομάχος”. Και να συνεχίσει με το γνωστό του ρεπερτόριο, περί “εθνομηδενιστών”, “περήφανων, αλύγιστων Ελλήνων”, με αναφορές στον Κωνσταντίνο Καραμανλή και το περιβόητο δάκρυ, για να κλείσει όπως ξεκίνησε με το “Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική”, και να κατέβει το βήμα καταχειροκροτούμενος από τους όρθιους βουλευτές της ΝΔ… Να σημειωθεί ότι με το ίδιο σύνθημα έκλεισε την ομιλία του και ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Μιχαλιολιάκος…

Λίγο νωρίτερα, χθες το μεσημέρι, αποφάσισε να κάνει την παρέμβασή του και ο πρώην πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής. Ο οποίος, σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος από τον Σαμαρά αλλά και από τον Μητσοτάκη, δεν έσκισε και τα ιμάτιά του κατά της Συμφωνίας ούτε και κατακεραύνωσε την κυβέρνηση. Έκανε αυτό που λέμε “μίνιμουμ σέρβις”, δηλαδή χλιαρή κριτική προς την κυβέρνηση και εντονότερη καταδίκη (γενική, προς όλες τις κατευθύνσεις), της “οξύτητας που ευνοεί το διχαστικό κλίμα”… Και δεν είπε λέξη για τον… Κυριάκο Μητσοτάκη παρά μόνο για την αδελφή του, που χειρίστηκε ως υπουργός Εξωτερικών, επί της δικής του κυβέρνησης, τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Τόση και τέτοια “στήριξη”. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Πλέον η ΝΔ έχει τουλάχιστον τρεις εκφράσεις, πέραν της προεδρικής: μιας “πεφωτισμένης” Δεξιάς τύπου Δένδια, μιας “ακομπλεξάριστης εθνικιστικής, λαϊκιστικής Δεξιάς” με εκπροσώπους τους Σαμαρά, Γεωργιάδη, Βορίδη και μίας “ήπιας εκδοχής”, που συμπλέει περισσότερο με την πρώτη, όπως την εκφράζουν οι καραμανλικοί.

Για αυτό και ο Κ. Μητσοτάκης κάθε άλλο άνετα μπορεί να αισθάνεται με τον Αλ. Τσίπρα να έχει πετύχει άλλη μία, εθνικής σημασίας, νίκη και με ένα τριχασμένο – τουλάχιστον – κόμμα…