ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ …ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Το καθημερινό ταξίδι του ήλιου πάνω από τον Άγιο Θεόδωρο (πρώην Μαχαλά) της Κοινότητας Κοκκινόβρυσης στο ορεινό Θέρμο είναι πιο σύντομο σε σχέση με το συνηθισμένο σε άλλες περιοχές λόγω του στενού ορίζοντα που στεφανώνει την κορυφογραμμή των βουνών που περιβάλλουν ασφυκτικά τον οικισμό.
Γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος*
Τον οικισμό – σταθμό στην πορεία προς το σπάνιου φυσικού κάλλους τοπίο των πηγών Γιδομανδρίτη, που, φωλιασμένος βαθιά στη ζεστή αγκαλιά των γήινων στοιχείων που σχηματίζουν τα ψηλά βουνά που ορθώνονται παντού τριγύρω του, απολαμβάνει την άγρια βουνίσια ομορφιά του φαραγγιού όπου είναι θρονιασμένος χωρίς να πολυνοιάζεται, γι’ αυτόν τον λόγο, για τον ήλιο που περνά γοργά από τον ορίζοντά του.
Την ώρα όμως που πάει να δύσει ο ήλιος πίσω από την κοντινή βουνοπλαγιά δυτικά του οικισμού έρχεται τόσο κοντά στον οικισμό την ώρα που ακουμπά στη γη, που είναι σαν να αποχαιρετά διά χειραψίας αυτό το χωριουδάκι με τη θεσπέσια φύση που το περιβάλλει. Και φαντάζει σάμπως αυτή η κίνηση του ήλιου να ισοδυναμεί με ένα συγγνώμη για τη βιαστική αποχώρησή του.
Οποιοσδήποτε βρεθεί εκεί μάλιστα οποιαδήποτε μέρα του χρόνου τέτοια ώρα δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από την εγγύτητα που θα αισθανθεί με τον ζωοδότη ήλιο. Και είναι τόσο παράδοξο να βρίσκεσαι τόσο κοντά στον βασιλιά του σύμπαντος, έτσι που αυθόρμητα να σου ΄ρχεται να τρέξεις μια ανάσα δρόμο ως το σημείο που ο ήλιος αγγίζει τη βουνοπλαγιά και να τον σφίξεις στην αγκαλιά σου, τόσο δα μικρή και φωτερή μπαλίτσα που είναι.
Αν τύχει μάλιστα και βρεθεί κανείς εκεί την ώρα που η φύση θα έχει ντυθεί το επίσημο χειμερινό της χρώμα, το λευκό της αγνότητας, όπως συνέβη αυτή την παγωμένη γεναριάτικη μέρα που απεικονίζεται στην προβαλλόμενη εικόνα, τότε αυτό που θα αισθανθεί δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, καθώς είναι κάτι που το απολαμβάνεις μόνο με τις αισθήσεις.
Πάντως, αξίζει να βρεθεί κανείς σ’ αυτή την εσχατιά της θερμιώτικης γης, στον Μαχαλά, οποιαδήποτε μέρα και εποχή του χρόνου την ώρα που ο ήλιος βαδίζοντας προς τη δύση προσεγγίζει για λίγο την αγκαλιά της γης!
Γιατί αξίζει να βρεθεί κανείς τόσο κοντά …στον ήλιο!!
Τόσο, …όσο μια ανάσα δρόμος!!!
