Μπλόκο στα υπέρογκα δικαστικά έξοδα με απόφαση δικαστηρίου

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, το δικαστήριο βάζει εμπόδιο στα υπέρογκα δικαστικά έξοδα που επιβλήθηκαν σε όσους προσφεύγουν για να βρουν το δίκιο τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατάργηση των ρυθμίσεων που εκτόξευσαν στα ύψη το κόστος απονομής της δικαιοσύνης.

Υπό δικαστική κρίση μπήκε η ρύθμιση που αυξάνει από 4% έως 8% το δικαστικό ένσημο για τις αγωγές και όλα τα δικόγραφα που κατατίθενται στο δικαστήριο.

Όσο μεγαλύτερο ποσό διεκδικεί κανείς, τόσο αυξάνεται και το αγωγόσημο, που πρέπει να προκαταβάλει, γεγονός που αποθαρρύνει όσους δεν έχουν παχυλή τσέπη, να διεκδικούν αποζημιώσεις.

Η απόφαση, που εκδόθηκε από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, Χρ. Σεβαστίδη, επικαλείται τόσο το άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος, όσο και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, που ορίζουν ότι ναι μεν επιτρέπεται στον νομοθέτη να θεσπίζει προϋποθέσεις για την παροχή προστασίας από τα δικαστήρια, αλλά αυτές θα πρέπει να είναι ανάλογες με τη λειτουργία των δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της δικαιοσύνης και κυρίως να μην  υπερβαίνουν τα όρια εκείνα, πέρα από τα οποία θα συνεπάγονται την κατάλυση του ατομικού δικαιώματος δικαστικής προστασίας.

Η καταβολή δικαστικού ενσήμου και μάλιστα σε ποσοστό διπλάσιο από αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα για κάθε άλλο δικόγραφο, πλην της αγωγής, θα επιφέρει τεράστια οικονομική επιβάρυνση στον Έλληνα πολίτη και ουσιαστικά θα του στερήσει τη δυνατότητα παροχής δικαστικής προστασίας, όπως αναφέρεται στην απόφαση.

Και συνεχίζει, “η αύξηση του δικαστικού ενσήμου και η επέκτασή του όχι μόνο στα δικόγραφα της αγωγής, αλλά και σε κάθε άλλο δικόγραφο, είναι προφανές ότι γίνεται για λόγους εισπρακτικούς και δεν συνάδει με τη λειτουργία των δικαστηρίων, αφού το λειτουργικό κόστος της δικαιοσύνης όχι μόνο δεν έχει αυξηθεί, αλλά αντίθετα έχει περιοριστεί κατά πολύ”.

Το δικαστήριο με την απόφασή του, πηγαίνει κόντρα στη νομοθετική πρόβλεψη, αποφαινόμενο ότι οι πολίτες μπορούν να καταθέτουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων χωρίς να καταβάλλουν το δικαστικό ένσημο, αφού τα ασφαλιστικά μέτρα, από τη φύση τους, δεν οδηγούν σε οριστική κρίση επί της ένδικης διαφοράς, αλλά παρέχουν προσωρινή δικαστική προστασία και συνήθως ακολουθούνται από την άσκηση αγωγής, για την οποία και καταβάλλεται το αντίστοιχο δικαστικό ένσημο.