Οι Κυκλάδες γοητεύουν… ιστορικά
Οι Κυκλάδες γοητεύουν… ιστορικά
Ατέρμονες ώρες ονειροπώλησης μπορεί να περάσει κανείς κατά την καθημερινότητά του αναλογιζόμενος τις διακοπές. Όσο δε πλησιάζουν, τόσο αυξάνεται η προσμονή και το ευχάριστο αίσθημα αγωνίας. Λόγω του ότι στην Ελλάδα οι διακοπές μας λαμβάνουν χώρα κυρίως το καλοκαίρι, ο λογισμός των περισσότερων που τις αναπολούν τρέχει σε αμμουδερές παραλίες με κρυστάλλινα νερά ή για τους λάτρεις των βουνών, σε δροσερά ορεινά χωριά περικυκλωμένα από τους αγέρωχους ογκώδεις σχηματισμούς. Υπάρχουν κι εκείνοι που μέσα στις διακοπές τους αισθάνονται ελλειπείς, αν δεν πάρουν κάτι μαζί τους κατά την επίσκεψή τους σε έναν τόπο: Τη γνώση που αυτός έχει να προσφέρει.
Η Οφιούσα- Τήνος
Ιστοριοδίφεις ή απλώς άνθρωποι, που ορίζουν το παρόν αντλώντας έμπνευση από τις ρίζες και το παρελθόν. Όταν μιλάμε για ιστορία αυτομάτως ανατρέχουμε στην ηπειρωτική Ελλάδα, σπανιότερα στη νησιωτική. Ίσως η άγνοια να είναι η αιτία. Δύσκολα θα μπορούσε να αγνοήσει κανείς την ιστορική διαδρομή της Τήνου ανά τους αιώνες. Ο επισκέπτης που θα ακολουθήσει τον πλου ραφήνα τήνος θα βρεθεί μπροστά σε μια ιστορική έκπληξη, αρκεί να γνωρίζει ποια σημεία θα πρέπει να ακολουθήσει.
Πολλοί μπορεί να γνωρίζουν τα φιδάκια της Παναγιάς, που εμφανίζονται κάθε Δεκαπενταύγουστο σε όλη την Ελλάδα, λίγοι ξέρουν ότι η Τήνος εξαιτίας των πολλών φιδιών στην αρχαιότητα λέγονταν Οφιούσα. Μάλιστα η απαλλαγή του νησιού από αυτά κατόπιν πρωτοβουλίας του Ποσειδώνα, σύμφωνα με τον μύθο, στάθηκε η αφορμή να λατρεύεται ο θεός και η γυναίκα του, η Νύμφη Αμφιτρίτη, από τους κατοίκους. Τα ερείπια του ναού βρίσκονται κοντά στην περιοχή Κιόνια. Κάτι που επίσης δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι η από αρχαιοτάτων χρόνων ανδρεία των Τηνίων, οι οποίοι συμμετείχαν και στη μάχη των Πλαταιών και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ναυτικός λαός γαρ, και στη μάχη του Μαραθώνα. Κατά τον Μεσαίωνα πέρασε στα χέρια των Ενετών, ενώ ακόμη κι επί Τουρκοκρατίας διατήρησε ξεχωριστά δικαιώματα, που της επέτρεψαν να αναδειχθεί σε σημαντικό οικονομικό κέντρο του Αιγαίου.
Η κραταιά ναυτική Άνδρος
Δεν υστερεί από ιστορικής πλευράς και το βορειότερο νησί των Κυκλάδων, το νησί των καπεταναίων και εφοπλιστών, η Άνδρος, αν και η φήμη της περί ναυτοσύνης των ντόπιων προηγείται του ονόματός της. Από τους αρχαίους χρόνους το νησί ευημερούσε, κάτι που μαρτυρά το γεγονός, ότι έκοβε νομίσματα, στα οποία μάλιστα απεικονίζεται ο Διόνυσος, που λατρεύονταν εκεί κατά κύριο λόγο. Το σπουδαιότερο ωστόσο μνημείο σε παγκόσμιο επίπεδο, που επιβάλλεται να επισκεφθεί ένας γνήσιος λάτρης της ιστορίας, που θα πάρει το δρομολόγιο ραφήνα άνδρος, είναι ο μεγαλύτερος σωζόμενος οικισμός της Νεολιθικής Εποχής στο Αιγαίο, που βρίσκεται στην περιοχή Στρόφιλας.
Ο άνθρωπος προοδεύει, όταν επεκτείνει τους ορίζοντές του έξω από τα γεωγραφικά του όρια. Αυτό το γνώριζαν και οι Ανδρείοι, που μαζί με τους Χαλκιδείς ίδρυσαν 4 αποικίες στη Χαλκιδική, μεταξύ των οποίων τη Σταγείρα, τη γενέτειρα του Αριστοτέλη. Δαιμόνιοι και πολυπράγμονες από αρχαιοτάτων χρόνων οι Ανδρείοι, όπως ήταν και με την ευνοϊκή μεταχείριση, της οποίας έτυχαν κατά την Τουρκοκρατία, διασφάλισαν την οικονομική τους ευμάρεια αλλά και την αλματώδη ανάπτυξη της ναυτιλίας. Γεγονός, που έμελλε να σημαδέψει το νησί.
Ιστορία 3200 ετών στην Πάρο
Εφόσον μιλάμε για ιστορία στο Αιγαίο δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την Πάρο, που κυριολεκτικά έχει βάλει το λιθαράκι της στην παγκόσμια ιστορία της τέχνης. Με ποιον τρόπο; Με το διάσημο Παριανό μάρμαρο, τον λυχνίτη, που χρησιμοποιήθηκε για να φιλοτεχνηθούν γλυπτά της αρχαιότητας και πλήθος αρχαίων ναών. Όποιος πάρει το δρομολόγιο ραφήνα πάρος και βρεθεί στο νησί, έχει τη δυνατότητα να δει από κοντά την ιστορία 3200 ετών στα λατομεία της Πάρου, το έρεισμα από το οποίο το νησί άφησε το αποτύπωμά του στην παγκόσμια ιστορία.
Ο φιλομαθής ιστορικός περιηγητής επιβάλλεται να επισκεφθεί το αρχαιολογικό μουσείο του νησιού και να δει τη Νίκη της Πάρου, τη Γοργώ, το μυθικό τέρας που πέτρωνε όποιον το κοιτούσε, κυκλαδικά ειδώλια και ψηφιδωτά, και φυσικά να μάθει ιστορία χιλίων ετών βλέποντας το Πάριο χρονικό. Όποιος βρεθεί νότια της Παροικίας θα αντικρίσει τα ιερά του Ασκληπιού και Πυθίου Απόλλωνα, που χτίστηκαν κοντά στο νερό, καθώς κατά τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι τα επισκέπτονταν για να θεραπευτούν από ασθένειες και το νερό θεωρούνταν ότι είχε ιαματικές ιδιότητες. Μάλιστα στα ερείπια των ναών εντοπίζονται και υπολείμματα νερού από πηγή.
Η άλλη πλευρά της Μυκόνου
Έστω ότι κάποιος γέμισε τους πνευματικούς ασκούς του με γνώση και έθεσε σε εγρήγορση τη φαιά ουσία του. Χρειάζεται εν συνεχεία μια σύντομη ανάπαυλα για να μπορέσει να επεξεργαστεί τις προσλαμβάνουσες, να τις κάνει κτήμα του. Το εντυπωσιακό είναι, ότι σε απόσταση 50 λεπτών από την Πάρο μπορεί να το καταφέρει. Επιλέγει απλώς το δρομολόγιο μύκονος πάρος. Ακραία ίσως η αντίθεση, ωστόσο ο ταξιδευτής είναι άνθρωπος ανοιχτόμυαλος και πάνω απ’ όλα ερευνά. Προτού καταφθάσει στον προορισμό του, έχει ενημερωθεί γι’ αυτόν. Ξέρει που θα πάει, τι το ενδιαφέρον υπάρχει ή για την ακρίβεια τι αξίζει να εξερευνηθεί βάσει των προτιμήσεων και των αναγκών του.
Παρόλο δε που το σήμα κατατεθέν της Μυκόνου είναι η ξέφρενη νυχτερινή ζωή, τα πολύβουα σοκάκια πλημμυρισμένα από διασημότητες, επίδοξες διασημότητες και τους οπαδούς τους, υπάρχει και η άλλη πλευρά της Μυκόνου. Καταρχήν το νησί το πρωί κοιμάται, οπότε ενδείκνυται ένας όμορφος πρωινός περίπατος στα σοκάκια ακόμη και των πιο πολυσύχναστων οικισμών για να θαυμάσει κανείς, πως τα πάλλευκα, κυβικά, Κυκλαδίτικα σπιτάκια αγκαλιάζονται από τον γαλάζιο Αιγαιοπελαγίτικο ουρανό. Για όποιον αποζητά την απομόνωση όσο περίεργο κι αν φαίνεται, το νησί έχει και απόμερες παραλίες, όπου ο λουόμενος μπορεί να κάνει ήσυχα το μπάνιο του, χωρίς φασαρία. Το μόνο που πρέπει να κάνει ο ταξιδιώτης, που θα πάρει το δρομολόγιο ραφήνα μύκονος, είναι είτε να αναζητήσει πληροφορίες στο διαδίκτυο ή ακόμη καλύτερα να ρωτήσει. Δε λένε ρωτώντας πας στην πόλη; Ρωτώντας τους ντόπιους, όπου κι αν βρίσκεται κανείς, θα μάθει τις πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες και τα πιο ωραία σημεία.
