Προς γνώση και συμμόρφωση

Σε αντίθεση με τα φιλορωσικά ανοίγματα, που ακυρώθηκαν μέχρις ενός, το αντίστοιχο άνοιγμα της κυβέρνησης Καραμανλή, προς την Κίνα, μέσω της παραχώρησης του εμπορευματικού σταθμού, του Λιμένα Πειραιά, με την ημικρατική εταιρία COSCO, είχε καλύτερη τύχη.

Όχι μόνο δεν ανεστάλη, αλλά και διευρύνθηκε, στο πλαίσιο και των μνημονιακών πολιτικών. Όμως, την πλήρωσε ο υπουργός που την προώθησε, αφού αποτελεί κοινό μυστικό πως η αιτία της μετωπικής επίθεσης, εναντίον του Γιώργου Βουλγαράκη, που οδήγησε στην πολιτική του εξαΰλωση, δεν ήταν το αστείο του «πόθεν έσχες», που είχε δημοσιευθεί άλλωστε και τα προηγούμενα χρόνια χωρίς αντιδράσεις, αλλά η συγκεκριμένη συμφωνία.

Η τύχη του υπουργού, αλλά και όλης της τότε κυβέρνησης, όπως και του τότε πρωθυπουργού, που υποχρεώθηκαν σε πολιτική «νεκροφάνεια», λειτούργησε ως φόβητρο, προς γνώση και συμμόρφωση, για τις επόμενες κυβερνήσεις.

Έτσι κι αλλιώς, η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, δε χρειαζόταν να πιεστεί για να… συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Ήδη, από την προεκλογική περίοδο, ο υποψήφιος πρωθυπουργός είχε ουσιαστικά προαναγγείλει την ακύρωση του πετρελαϊκού αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, με την επίκληση περιβαλλοντικών προβλημάτων. Με την εξαγγελία αυτή, που έγινε πράξη μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, ο τότε πρωθυπουργός δεν ακύρωνε μόνο μια πολιτική του προκατόχου του, αλλά και μια παρακαταθήκη του πατέρα του, αφού ο συγκεκριμένος αγωγός αποτέλεσε οραματική διακήρυξη του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά την επανεκλογή του, το 1985.

Αναρωτιόμαστε, αν όσα επακολούθησαν, με το σκάνδαλο Κοσκωτά, τη χειραγώγηση του τελευταίου από τις αμερικανικές αρχές και το εξώφυλλο των TIMES (παρίστανε τον Ανδρέα Παπανδρέου, με στολή φυλακισμένου και τον τίτλο «Απατεώνας»), είχαν κάποια σχέση μ` εκείνη την εξαγγελία.

Το βέβαιο, είναι πως, ο επόμενος πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς, απειλήθηκε να έχει την τύχη του Κώστα Καραμανλή, αν αποτολμούσε να πουλήσει τη ΔΕΠΑ, στην, κρατικών συμφερόντων, ρωσική εταιρία ΓΚΑΖΠΡΟΜ. Αν ανατρέξουμε στο κλίμα της άνοιξης προς καλοκαίρι του 2013, πριν από το «μαύρο» στην ΕΡΤ, θα ΄διαπιστώσουμε ότι υπήρχε κλίμα επικείμενων εξελίξεων, ενδεχομένως και πτώσης της κυβέρνησης, αν διανοούνταν η τελευταία να πουλήσει τη ΔΕΠΑ, σε ρωσική εταιρία, παρ` ότι η τελευταία πρόσφερε το υψηλότερο τίμημα. Εννοείται πως η κυβέρνηση συμμορφώθηκε και ο «εχθρός» έμεινε «εκτός τειχών».

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ