Μεταξύ άλλων σημειώνει ότι «σε μία κατεξοχήν ναυτική χώρα, όπως η Ελλάδα η ενίσχυση του εγκαταλελειμμένου ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα πρέπει να αποτελεί άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης».
Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, «η αναβίωση της Ναυπηγικής Βιομηχανίας απαιτεί εξειδικευμένες υπηρεσίες, περισσότερο συντονισμό και λιγότερο κράτος». Τονίζεται ακόμη ότι «η γενική αποβιομηχάνιση της χώρας είχε ως συνέπεια την σημερινή ανύπαρκτη ναυπηγική παραγωγή και την ελάχιστη επισκευαστική δραστηριότητα».
Παράλληλα, η ομοσπονδία παραδέχεται ότι υπάρχουν «χωροταξικοί, οικονομικοί και θεσμικοί λόγοι», που όμως υποστηρίζει ότι μπορούν «με πολιτική βούληση, όχι μόνο να ξεπεραστούν, αλλά και να εκλείψουν παντελώς».
Αναλυτικά οι 12 προτάσεις στήριξης του ελληνικού εμπορίου στα Ναυπηγεία και τη ναυπηγοεπισκευή είναι οι ακόλουθες:
1. Η συστηματική ανάλυση θεμάτων ναυτιλιακού, ναυπηγοεπισκευαστικού και συναφούς αναπτυξιακού ενδιαφέροντος των επιχειρήσεων που σχετίζονται με τη ναυπήγηση, μετασκευή, επισκευή, συντήρηση των πλοίων και την εν γένει ανάπτυξη των παραναυτιλιακών δραστηριοτήτων.
2. Η προώθηση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό των εν λόγω επιχειρήσεων που σχετίζονται με τον ευρύτερο τομέα της ναυπηγοεπισκευαστικής, η προαγωγή των σχέσεων τους, καθώς και η ανάπτυξη συνεργασιών με ομοειδείς επιχειρήσεις, οργανώσεις και Επιμελητήρια.
3. Η συμμετοχή σε Εθνικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο σε διαβουλεύσεις, συζητήσεις που αφορούν θέματα – προβλήματα των επιχειρήσεων του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου, αλλά και αυτές που διαμορφώνουν την συναφή νομοθεσία, με γνώμονα την προάσπιση των συμφερόντων των επιχειρήσεων του κλάδου και την υποστήριξη των θέσεων τους.
4. Η διαφύλαξη, μελέτη και προαγωγή των κοινών, ηθικών, οικονομικών, επιχειρηματικών και επαγγελματικών συμφερόντων όλων των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσουν επιχειρηματική και οικονομική δράση σε εργασίες, που αφορούν στη ναυτιλία, τον ευρύτερο τομέα της ναυπήγησης και επισκευής πλοίων, καθώς και η ανάπτυξη πλέγματος συνεργασίας, αλληλεγγύης και αμοιβαίας υποστήριξης.
5. Η άμεση δημιουργία ενιαίου φορέα, υπεύθυνου για τον συντονισμό, χάραξη ναυπηγοεπισκευαστικής πολιτικής αλλά και προώθηση – επίλυση των θεμάτων εργοδοτων και εργαζομενων- προβλημάτων των ναυπηγείων και των ναυπηγοεπισκευαστικών επιχειρήσεων.
6. Η ενθάρρυνση και προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου σε κοινοπραξίες και συνεταιρισμούς, κάθε οικονομικής μορφής για την αποτελεσματικότερη προάσπιση και προαγωγή των οικονομικών και επαγγελματικών συμφερόντων τους.
7. Οι απαραίτητες ενέργειες προς τα αρμόδια υπουργεία και φορείς, συνδικαλιστικές ενώσεις εργοδοτών και εργατικών σωματείων του κλάδου, για την ανάληψη πρωτοβουλιών και ενεργειών που αποσκοπούν στην προσέλευση πλοίων για την εκτέλεση ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών, καθώς και την εύρυθμη λειτουργία της ΝΑΥΣΟΛΠ [OLPr.AT] Σχετικά άρθρα ΑΕ., αλλά και την διασφάλιση της λειτουργίας του εμπορικού τμήματος των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας.
8. Η παρακολούθηση του νομικού πλαισίου που αναφέρεται στους όρους, τις προϋποθέσεις και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την ναυπήγηση μετατροπή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων στα ναυπηγεία, ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες και επιχειρήσεις αλλά και στο αγκυροβόλιο και εν πλω και η εισήγηση και προώθηση προτάσεων για περαιτέρω βελτίωση των συναφών διαδικασιών καθώς και κοινοτικών αναπτυξιακών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τον εκσυγχρονισμό και βελτίωση των υποδομών των επιχειρήσεων αλλά και την εκπαίδευση-επιμόρφωση του μόνιμου και εργατοτεχνικού προσωπικού.
9. Η διοργάνωση σεμιναρίων και ημερίδων για την επιμόρφωση εργοδοτών και εργαζομένων της Ναυτιλίας σε θέματα που αφορούν τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο αλλά και την αναβάθμιση εξειδικευμένων ναυτιλιακών υπηρεσιών με στόχο την συνεχή βελτίωσή τους .
10. Ο δύσκολος χειρισμός του θέματος των ελληνικών ναυπηγείων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να γίνει σε επίπεδο αρμοδίων Υπουργών Ανάπτυξης και Ναυτιλίας.
11. Ο συντονιστής υψηλού επιπέδου που ορίστηκε πρέπει να μπορεί να διευθύνει και να συντονίζει τις διάφορες εμπλεκόμενες υπηρεσίες, να χειρίζεται τις σχέσεις εργοδοτών με τους εργαζόμενους της Ζώνης, αλλά και να διατηρεί τις απαραίτητες επαφές με τους Έλληνες εφοπλιστές.
12. Οι ελληνικοί ναυτιλιακοί χώροι λιμενισμού, εφοδιασμού, δεξαμενισμού και εκτέλεσης ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών να χαρακτηριστούν «Ειδικές Ναυτιλιακές Οικονομικές Ζώνες» με όλα τα προνόμια των ΕΟΖ και να τους δοθούν με διαδικασία «fast track» οι απαραίτητες εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις λειτουργίας από Ελλάδα και ΕΕ.
OIKONOMIA
Πηγή:http://www.briefingnews.gr
