H ΑΙΤΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ είναι:
η συγκέντρωση του κάθε φορά παραγόμενου εθνικού πλούτου στα χέρια της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας και η εξαγωγή αυτού του πλούτου στις καπιταλιστικές μητροπόλεις και σε φορολογικούς παραδείσους.Στην εγληματική αυτή δραστηριότητα η ντόπια οικονομική ολιγαρχία (βιομηχανοι, τραπεζίτες, έμποροι κ.λπ.) επιδίδονταν πάντα, με την ανοχή και την συγκατάθεση των κομάτων εξουσίας, τα πρωτοκλασσάτα στελέχη των οποίων έχουν θησαυρίσει σε βάρος του λαού πουλώντας ιδεολογίες και κοματική νομιμοφροσύνη.
Βάσει εκτιμήσεων που έχουν γίνει μέχρι τώρα, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του οικονομικού και του πολιτικού κατεστημένου της χώρας έχουν εξαχθεί από την Ελλάδα περισσοτερα από 600 δισεκατομμύρια ευρώ!!! Αν στο παραπάνω ποσό, προσθέσουμε και τους τόκους του κεφαλαίου που δανειζόμαστε για να εξυπηρετηθούν τα ατομικά συμφέροντα όλων των παραγόντων του διεφθαρμένου συστήματος, θα αποδειχθεί ότι το Δημόσιο χρέος δεν θα υπήρχε ή θα ήταν πολύ μικρότερο.
Με βάση τα προηγούμενα, η Εθνική Οικονομία αιμορραγεί και συνεπώς καταστρέφεται όχι γιατί υπάρχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, το κράτος πρόνοιας, η δημόσια εκπαίδευση και το εθνικό σύστημα υγείας, αλλά από την μεγαλοαστική τάξη των Ελληνων μεταπρατών και δοσιλόγων.
Εαν οι συνθήκες αυτές δεν μεταβληθούν αμέσως, όσα χρήματα και αν δανειστούμε ως χώρα θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
Για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος δανεισμού της χώρας πρέπει αμέσως να γίνει το παρακάτω:
Αντί να παρακαλάμε τους ξένους τοκογλύφους να μας δανείσουν χρήματα και να μας χαρίσουν καποια από τα δανεικά, με αντάλλαγμα τον εθνικό μας πλούτο, την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του λαού, πρέπει να απαιτήσουμε από αυτους που κινούν τα νήματα καταστροφής και διάλυσης της χώρας, με άλλοθι την χαλκευμένη αδυναμία της Ελλάδας να εξυπηρετήσει τα χρέη της όπως:
Αντί να μας σώσουν τάχα δίνοντάς μας δανεικά να μας επιτρέψουν να σωθούμε με τα δικά μας χρήματα που όσοι τα έχουν κατά καιρούς κλεψει τα έχουν μεταφέρει και τοποθετήσει στις οικονομίες των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη αλλά και στους φορολογικούς παραδείσους που αυτές έχουν δημιουργήσει.
Όπως είναι γνωστό κάθε τράπεζα, επομένως και κάθε χώρα και οι Διεθνείς Οργανισμοί, γνωρίζουν μέχρι τελευταίας δεκάρας από που προέρχονται τα χρήματα που είναι κατατεθιμένα ή επενδεδυμένα σε οποιαδήποτε τράπεζα του κόσμου. Τα χρήματα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες
Α) Χρήματα φορολογημένα που τοποθετήθηκαν για ασφάλεια στο εξωτερικό.
Β) Χρήματα που όσοι τα κέρδισαν από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, κατάφεραν να αποφύγουν να φορολογηθούν.
Γ) Χρήματα προερχόμενα από εγκληματική δραστηριότητα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως
μίζες, λαθρεμπορίες, ναρκωτικά κ.λπ.
Τα πρώτα θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες για να ενισχυθεί η ρευστότητα χωρίς την οποία δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.Τα δεύτερα θα φορολογηθούν με τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή και τα υπόλοιπα θα αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους υπό τον όρο να κατατεθούν και αυτά στις τράπεζες του εσωτερικού. Η τρίτη κατηγορία, θα δημευθούν ως προιόντα εγκληματικών πράξεων και θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά του ελληνικού χρέους στις σημερινές τιμές. Αν εφαρμοστεί η προτεινόμενη λύση θα πληρώσουν την κρίση αυτοί που την προκάλεσαν και όχι ο λαός και η πατρίδα!
Μπορεί σε κάποιους να φαντάζει δύσκολη η εφαρμογή της παραπάνω πρότασης, αλλά δεν είναι γιατί όπως είναι γνωστό κάθε τράπεζα, επομένως και κάθε χώρα και κυρίως οι διεθνείς οργανισμοί είναι σε θέση να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή όχι μόνο από πού προέρχονται τα χρήματα του καθενός, αλλά και πού βρίσκονται. Βάσει των κανόνων του Διεθνούς, αλλά και του Εσωτερικού Δικαίου, όταν μία χώρα κινδυνεύει να καταστραφεί οικονομικά έχει το δικαίωμα να αμυνθεί με οποιοδήποτε τρόπο και οι άλλες έχουν υποχρεώσει να την βοηθήσουν στην προσπάθειά της αυτή, αφού στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η οικονομική κατάρρευση μιας χώρας την ευρωζώνης είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σ
ε καταστροφή ολόκληρη την Ευρώπη. Όπως γίνεται αντιληπτό η ελληνική οικονομική κρίση έχει ήδη δηλητηριάσει ολόκληρη την Ευρώπη η οποία θα υποχρεωθεί να μας βοηθήσει ουσιαστικά εφόσον εκλέξουμε την κυβέρνηση που θα έχει την γνώση και την θέληση να επιδιώξει και να επιτύχει τη σωτηρία της χώρας.
