Μπορεί να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι δεν δόθηκε εντολή αμέσως μετά τη σύλληψη των ηγετικών στελεχών του κόμματος για ενδελεχή έλεγχο, ωστόσο, πλέον, το ΣΔΟΕ επικεντρώνει τις έρευνές του στα οικονομικά της Χρυσής Αυγής και τις δραστηριότητες και συναλλαγές των κορυφαίων στελεχών της.
Οπως αναφέρει το «Εθνος της Κυριακής», έχει ήδη υπάρξει μια άτυπη έρευνα από το ΣΔΟΕ, ενώ η Αρχή Καταπολέμησης μαύρου χρήματος ζητά με επείγουσα επιστολή προς τις τράπεζες το άνοιγμα λογαριασμών και ο έλεγχος κίνησής τους, αλλά και των καταθέσεων.
Ο εντοπισμός της πηγής του χρήματος που είχε στη διάθεσή της η Χρυσή Αυγή αναμένεται να αποτελέσει κεντρικό στοιχείο των ερευνώ, καθώς υποκύπτουν και αδικήματα ξεπλύματος μαύρου χρήματος, αποδοχής προϊόντων εγκλήματος και χρηματοδότησης παράνομων δραστηριοτήτων.
Η κρατική επιχορήγηση και τα μετρητά του Μιχαλολιάκου
Η Χρυσή Αυγή αυτή τη στιγμή έχει επισήμως εισπράξει την πρώτη δόση της επιχορήγησης από τον κρατικό μηχανισμό, ποσό που φθάνει στα 800.000 ευρώ και αξιολογείται ως μεγάλο, αλλά όχι αρκετό για να καλύψει την έντονη δραστηριότητα της οργάνωσης παρασκηνιακή και μη.
Ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος στην απολογία του υποστηρίζει ότι η Χρυσή Αυγή δεν χρωστά, δεν έχει πάρει δάνειο και είναι και πλεονασματική, καθώς στον λογαριασμό της υπάρχουν 400.000 ευρώ.
Τα ερωτήματα, ωστόσο, που εγείρονται έχουν να κάνουν με το πως κατάφερε το κόμμα να ανταπεξέλθει σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και με ποιον τρόπο μπορεί να καλύψει ενοίκια και λειτουργικά έξοδα στα 70 και πλέον γραφεία που διατηρεί σε όλη τη χώρα.
Επιπλέον, τα συσσίτια του μίσους στοίχιζαν κάθε φορά κάποιες χιλιάδες ευρώ, ακόμη και εάν ορισμένα από τα προϊόντα προέρχονταν από δωρεές.
Το μισθολόγιο που έφτανε τα 6 εκατομμύρια ευρώ
Ξεχωριστό κεφάλαιο είναι και τα άμεσα και έμμεσα μισθωτά στελέχη και μέλη, καθώς, όπως τονίζει το «Εθνος της Κυριακής», η οργάνωση έχει στη δούλεψή της περίπου 700 άτομα που έχουν είτε άμεση σχέση εργασίας (διοικητικοί υπάλληλοι, ασφάλεια γραφείων,λογιστές κλπ) είτε μισθοδοτούνται εμμέσως με καταβολή βοηθήματος.
Πολλές από αυτές τις θέσεις «εργασίας» χρησιμοποιήθηκαν και για την οργάνωση και στρατολόγηση νέων μελών, αλλά και την επάνδρωση των ταγμάτων εφόδου, όπως προκύπτει και από τη δικογραφία.
Υπολογίζεται, μάλιστα, πως το κύκλωμα των υπαλλήλων κόστιζε στο ακροδεξιό κόμμα περίπου 500.000 ευρώ το μήνα ποσό που φθάνει τα 6 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Παράλληλα, στα έξοδα συγκαταλέγονται και πιο «χαλαρές» σχέσεις εργασίας για υποστηρικτές, όπως κάποια μεροκάματα το μήνα, αλλά και η οικονομική στήριξη σε οικογένειες μελών που έχουν προβλήματα με το νόμο.
Σε αυτά συνυπολογίζονται οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, νυχτερινές εκπαιδεύσεις και ασκήσεις με όπλα, αλλά και οι μετακινήσεις όπως στο Μελιγαλά και τις Θερμοπύλες.
Ολα αυτά τα έξοδα καλύπτονται στο έπακρον από το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου γεγονός που δημιουργεί περαιτέρω ερωτηματικά για τη χρηματοδότηση της οργάνωσης και τους, ενδεχομένως, μυστικούς «πατρώνες» της.
Μπίζνες στο Πέραμα και «προστασία» σε μετανάστες
Στις εγκληματικές δραστηριότητες φαίνεται πως συγκαταλέγονται και η προστασία σε καταστήματα και επιχειρήσεις διαδεδομένη κυρίως σε περιοχές με αυξημένη εγκληματικότητα.
Στις υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου η Χρυσή Αυγή φαίνεται πως «μεσουρανούσε» ως αυτόβουλος προστάτης επιχειρηματιών και πολιτών με το… ανάλογο αντίτιμο, ενώ υπάρχουν και καταγγελίες για προστασία και σε πάγκους λαϊκών όχι απαραίτητα Ελλήνων.
Ιδιαίτερα επωφελής φαίνεται πως αποδεικνύεται και η «προστασία» στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος όπου η Χρυσή Αυγή αναλάμβανε την οργάνωση απεργοσπαστικών μηχανισμών, ενώ φαίνεται πως είχε επιφορτιστεί με το έργο της εξουδετέρωσης της ισχυρής δύναμης του ΠΑΜΕ στην περιοχή.
Το κόλπο γκρόσο με το δικό τους Media Group
Ωστόσο, σύμφωνα με το «Εθνος» το μεγάλο παιχνίδι στο οποίο ετοιμαζόταν να εισέλθει η Χρυσή Αυγή ήταν εκείνο των ΜΜΕ, καθώς υπήρχαν κινήσεις προς τη δημιουργία μιντιακού ομίλου που θα αποτελούσε και την αιχμή του δόρατος για περαιτέρω διείσδυση στην ελληνική κοινή γνώμη.
Από το 2010, και με άφθονους πόρους στη διάθεσή της, η οργάνωση δούλευε επισταμένως στο Διαδίκτυο παρεισφρέοντας σε αρκετές ιστοσελίδες εθνικιστικού, πατριωτικού, στρατιωτικού περιεχομένου.
Το κόλπο γκρόσο, πάντως, ήταν η προσπάθεια της οργάνωσης να ελέγξει έστω και εμμέσως έναν τηλεοπτικό σταθμό, ενώ, φέρεται πως υπήρχαν και συνομιλίες του Νίκου Μιχαλολιάκου με καναλάρχη για να αποκτήσει το κόμμα καλυμμένο έλεγχο της συχνότητάς του.
Στη χρηματοδότηση αυτών των μιντιακών δραστηριοτήτων κεντρικό ρόλο φαίνεται πως παίζουν εταιρείες offshore με έδρα την Κύπρο.
Ψάχνουν τον μυστικό χρηματοδότη
Οι Αρχές, πάντως, αναμένεται να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και προς τον εντοπισμό του «μυστικού χρηματοδότη» του κόμματος για τον οποίο έχουν ακουστεί αρκετές φήμες, ωστόσο, δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία που να μπορούν να δέσουν κάποιο πρόσωπο με την υπόθεση.
