Το δίλημμα του 1996

ΠΑΣΟΚ

Συνιστά υπεραπλούστευση, αν όχι και λαϊκισμό, να επιχειρείται η ερμηνεία γεγονότων μιας άλλης εποχής, με βάση τα σημερινά δεδομένα.

 Το δίλημμα «Σημίτης ή Τσοχατζόπουλος», είχε τεθεί στο τρίτο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, τον Ιούλιο 1996, μετά το θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, με τους όρους της εποχής εκείνης και αντανακλούσε τα δύο διακριτά ρεύματα, που αντιπαρατέθηκαν. Να μας συγχωρούν οι υποστηρικτές του πρώην πρωθυπουργού, αλλά η μετέπειτα εξέλιξη των πραγμάτων, επιβεβαίωσε, πλήρως, την εκτίμηση, ότι η εκλογή του, σηματοδοτούσε την ιδεολογική μετάλλαξη του Κινήματος, την ολοσχερή απομάκρυνσή του, από τις ιδρυτικές αρχές και τους αξιακούς κώδικες, με τους οποίους πορεύτηκε υπό τον ιδρυτή του. Θα χρειαζόμασταν πολλαπλάσιο χώρο, για να περιγράψουμε αυτή την πορεία μετάλλαξης, σε όλα τα πεδία, εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Ακόμη και στο πεδίο που συζητούμε, εκείνο της διαφθοράς, τα όσα έχουν αποκαλυφθεί, μάλλον ενισχύουν τα επιχειρήματα εκείνων, που είχαν αντιταχθεί στην επιλογή του κ. Σημίτη, κατά την εσωκομματική αναμέτρηση. Να θυμίσουμε ότι τα φαινόμενα διαφθοράς, που συνέβαλαν στην πλήρη απαξίωση του Κινήματος- επιφέροντας καίριο πλήγμα στην προνομιακή σχέση του με τα λαϊκά στρώματα, πριν και από την ταύτισή του με τα Μνημόνια-εμφανίστηκαν από το 1996 και ύστερα, με αιχμή τα εξοπλιστικά προγράμματα. Να θυμίσουμε, σε όσους αρέσκονται στις ισοπεδωτικές αναφορές, τις αφαιρέσεις ή τις έντεχνες αποκρύψεις, πως και πριν το 1996, υπήρχαν εξοπλιστικά προγράμματα, με παρέμβαση μεσαζόντων μάλιστα, χωρίς καν να εγερθούν υποψίες, για αξιόποινες συμπεριφορές. Ακόμη και τα πρόσωπα, που βρίσκονται τώρα στο «μάτι του κυκλώνα», αλλιώς λειτούργησαν στην πολιτική τους διαδρομή, πριν το 1996. Δεν αναφερόμαστε δε καθόλου, σε όσα συνέθεσαν το γνωστό ως «βρόμικο 89», γιατί ουδείς αμφισβητεί ότι ήταν προϊόν σκευωρίας, κάτι που μαρτυρά το πλήθος δικαστικών αποφάσεων, πέραν εκείνης του Ειδικού Δικαστηρίου.  Είναι χαρακτηριστικό ότι, πλην της ιδιόμορφης «περίπτωσης Κουτσόγιωργα», κανένα άλλο σύμπτωμα πλουτισμού, πολιτικού προσώπου δεν αναφέρθηκε. Εν πάση δε περιπτώσει, ακόμη και στο «σκάνδαλο Κοσκωτά», ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, όπως, παρεμπιπτόντως έπραξε και ο Κώστας Καραμανλής στο Βατοπέδι. Δεν κρύφτηκε πίσω από μεταφυσικούς χαρακτηρισμούς, περί κοινωνικού φαινομένου.

Ο πρωθυπουργός της περιόδου 1996-2004, νιώθει ανεύθυνος, πολιτικά εννοούμε, για το γεγονός ότι υπουργοί και στενοί συνεργάτες του ομολογούν χρηματισμό, καταδικάζονται ή είναι υπόδικοι;

Πηγή: http://www.kontranews.gr/PARAPOLITIKA/277201-To-dilemma-toy-1996 ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Ακολουθήστε μας σε Google News, Facebook και Instagram και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ γράψτε το σχόλιο σας!
Το όνομα σας ...