Το νερό και η υγεία είναι κρίσιμα ζητήματα και ο κόσμος δικαιολογημένα ανησυχεί και απαιτεί απαντήσεις και μέτρα
Το πρόβλημα γαστρεντερίτιδας (με έντονα συμπτώματα διάρροιας, εμετούς και πυρετό), που εκδηλώθηκε τις τελευταίες μέρες στο Ευπάλιο, δεδομένου και πως όλα τα χωριά έχουν ένα σχετικό μεγάλο αριθμό ηλικιωμένων κατοίκων, το καθιστά ακόμα πιο σοβαρό. Προκάλεσε εύλογη ανησυχία και ερωτηματικά, αν είναι ίωση ή φταίει το νερό, γιατί, σε συνθήκες καραντίνας, όλες οι ενδείξεις της ταυτόχρονης νόσησης τόσων ανθρώπων ενίσχυαν την ευθύνη του νερού.
Ο Δήμος και κυρίως οι αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες δήλωσαν από την πρώτη στιγμή ότι δεν ευθύνεται το δίκτυο του νερού, ενώ ακόμα εκκρεμούσε ο έλεγχος των δειγμάτων. Ταυτόχρονα με εντολή των υγειονομικών υπηρεσιών, ενώ “δεν φταίει το δίκτυο”, ζήτησαν να γίνουν από το Δήμο ΑΜΕΣΑ εργασίες αδειάσματος του δικτύου και αύξηση της δόσης του χλωρίου στο νερό.
Αυτές οι ενέργειες έντειναν τη δυσπιστία και τις αμφιβολίες, αφού εκ των πραγμάτων κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια παροδική δυσλειτουργία του συστήματος, σε οποιοδήποτε σημείο, ανά πάσα στιγμή (κακή υδρομάστευση, διαρροές στο δίκτυο διανομής, βλάβη στο σύστημα χλωρίωσης κλπ ).
Δεν κατηγορεί κανείς το Δήμο πως προκάλεσε επίτηδες τη γαστρεντερίτιδα. Όφειλαν όλοι να πάρουν υπόψη τους τη μεγάλη ανησυχία του κόσμου και να μην κλείσουν το θέμα με μια τυπική ενημέρωση πως όλα είναι καλά.
Άλλωστε η επιστημονική δεοντολογία επιβάλλει πιο προσεχτικές διατυπώσεις, χωρίς απολυτότητες, χωρίς βιασύνη, στο βαθμό που εξελίσσεται η διερεύνηση του προβλήματος.
Το ζήτημα του νερού που πίνουμε είναι κομβικό για την υγεία μας. Με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα χρειάζεται να το δούμε πιο ολοκληρωμένα. την κατάσταση του δικτύου, τη συντήρηση, τη λειτουργία και τον έλεγχο.
Δεν επιτρέπεται ο Δήμος να σταθεί μονοδιάστατα και αυτάρεσκα, πως όλα είναι καλά και δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, για την προστασία της υγείας των δημοτών. Γνωρίζουμε από τις διακοπές νερού τα σοβαρά προβλήματα του δικτύου που χρειάζονται σωστή ανακατασκευή. Τί σχεδιάζει ο Δήμος για την αντιμετώπισή του καθώς και στο κρίσιμο ζήτημα της χλωρίωσης (όχι μόνο για το Ευπάλιο αλλά και για τα χωριά ); Χρειάζεται να δοθεί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα κι αν χρειαστεί να παρθούν πρόσθετα μέτρα.
- Τί περιλαμβάνει ο τακτικός έλεγχος; Ποιός έχει την ευθύνη συντήρησης; Υπάρχει αρμόδιος υπάλληλος, καταρτισμένος ή κατά περίπτωση στέλνεται κάποιος, απλά να γεμίζει το χλώριο;
- Τηρείται κάποιο πρωτόκολλο συντήρησης και ελέγχου; Υπάρχει βιβλίο εργασιών, συμπληρώνεται;
- Ο μηχανισμός συντήρησης και ελέγχου έχει κόστος; πόσο είναι αυτό κατ΄έτος;
- Γίνεται τακτικότερος έλεγχος σε έκτακτες καταστάσεις π.χ. σεισμούς, έντονες βροχοπτώσεις, διακοπές ρεύματος; Αποτυπώνεται η εικόνα στο σχετικό βιβλίο;
- Υπάρχει γεννήτρια για την περίπτωση διακοπής ρεύματος, για την εξασφάλιση της σωστής δόσης χλωρίωσης του νερού; (αναφέρεται μαρτυρία πως το περασμένο καλοκαίρι τυχαία, διαπιστώθηκε πως δεν λειτουργούσε η χλωρίωση στη δεξαμενή).
Υ.Γ. Όσο για την δυσπιστία των δημοτών για το ενδιαφέρον των αρχών σκεφτείτε πώς μπορεί να ενισχυθεί, όταν δημότες μας με γαστρεντερίτιδα επισκέπτονται το Κ.Υ. της Ναυπάκτου, τους αφήνει η νοσηλεύτρια να περιμένουν στην κρύα παράγκα ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑ για να κάνουν rapid test πριν εξεταστούν και όταν έρχεται ο γιατρός τους παραπέμπει στο Μεσολόγγι, γιατί δεν έχουν rapid test!
