Στο Β΄ Πανναυπακτιακό αναπτυξιακό συνέδριο της ΟΣΥΝ, στις 1 και 2 Μαρτίου 2019, θέλησα με παρέμβασή μου να επισημάνω το πόσο σημαντική είναι για την Ναύπακτο, η διαφύλαξη του ιδιαίτερου φυσικού μας πλούτου, των πλατανιών που είναι σήμα κατατεθέν για την πόλη μας.
Ανέφερα: « Η Ναύπακτος χαρακτηρίζεται από το κάστρο, το Λιμάνι και τα πλατάνια. Υποφέρουν και τα τρία. Τα δύο πρώτα γιατρεύονται. Το τελευταίο φοβάμαι ότι δεν θεραπεύεται. Δεν μπορώ να φανταστώ την Ναύπακτο χωρίς πλατάνια».
Από τον Μάϊο του 2017 το Δημοτικό Λιμενικό ταμείο, ενημέρωνε, προειδοποιούσε και λάμβανε συγκεκριμένα μέτρα.
(Η ανακοίνωσή του στον σύνδεσμο: http://www.nafpaktos.gr/blog/20095/ανακοινωση-δημοτικου-λιμενικου-ταμε-3)
Με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, φαίνεται ότι φθάσαμε στο πιο κρίσιμο σημείο.
Προτείνω:
- Συγκρότηση επιτροπής εμπειρογνωμόνων, που θα προτείνει απαγορεύσεις και αυστηρά μέτρα προφύλαξης.
- Άμεση και συνεχής καμπάνια ενημέρωσης, με κάθε μέσο, προς τους συμπολίτες μας αλλά κυρίως στους επαγγελματίες των παραλιών, με στόχο να μην έχουμε άλλα κρούσματα. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι αν θέλουμε να έχουμε πλατάνια, σχεδόν δεν πρέπει να τα αγγίζουμε.
- Άμεσα να εξετασθεί από την επιτροπή εμπειρογνωμόνων, το ενδεχόμενο μαζικής φύτευσης νέων πλατανιών που να είναι ανθεκτικά στην ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους, εφ’ όσον υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Θεωρώ ότι πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά για να μην παραδώσουμε στην επόμενη γενιά, την Ναύπακτο χωρίς τα πλατάνια της.
Τάκης Λουκόπουλος, π. Δήμαρχος Ναυπακτίας
