Aπό τη σιωπή στην ένταση

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, αποτελούσε άλλοτε προνομιακό πεδίο συνδικαλιστικής δράσης για τον πρώην αρεοπαγίτη και υπουργό, νυν βουλευτή της ΝΔ, Χαρ. Αθανασίου. Η αποχώρησή του έφερε σε θέση ισχύος την μετέπειτα Πρωθυπουργό και νυν πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασιλική Θάνου. Τα δεδομένα μάλιστα άλλαξαν δραματικά μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η λαλίστατη Ένωση που κατήγγειλε τη μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων για τις συντάξεις, ή τα αναδρομικά των δικαστών κλπ, εμφανίστηκε «συγκρατημένη». Η επιρροή της κ. Θάνου (χωρίς βέβαια να μετέχει ή να παρεμβαίνει πλέον στο ΔΣ), θεωρείται πολύ ισχυρή, άλλωστε απολαμβάνει της απολύτου εμπιστοσύνης τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλου. Ώσπου η σιωπή έσπασε και η παρέμβαση της Ένωσης υπήρξε ισχυρή και αιχμηρή.

Είναι ξεκάθαρο μάλιστα στο εσωτερικό των συνδικαλιστικών δικαστικών ενώσεων, πώς η στάση πλέον των δικαστών θα είναι σκληρή, όχι όμως κατά της κυβέρνησης αλλά κατά των δανειστών. Δυο φράσεις που χρησιμοποίησαν μάλιστα είναι ενδεικτικές:

– «Η νομοθέτηση καθ’ υπόδειξη των θεσμών και με έξωθεν παρεμβάσεις υποβαθμίζει την ποιότητα απονομής της Δικαιοσύνης».

– Η Ελλάδα πρέπει να παύσει να αποτελεί το «οικονομικό πειραματόζωο της Ευρώπης».

Μιλάνε επίσης για θεσμική και αξιακή κρίση . «Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει ξεπεράσει τα όρια της αυτοθυσίας προς το σκοπό της οικονομικής διάσωσης της χώρας. Ωστόσο, συνεχίζεται η επιβολή νέων μέτρων (ασφαλιστικό –φορολογικό), που πλέον πλήττουν τον πυρήνα της αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών».

Οι δικαστές αναρωτιούνται επίσης αν η εφαρμοζόμενη πολιτική «υπηρετεί τις γενικές αρχές του Κράτους δικαίου διασφαλίζοντας όλα τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα» τη στιγμή που «δεν συμμορφώνεται η Πολιτεία με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις». Ποιές είναι αυτές; Μα π.χ. η απόφαση του Ιουνίου 2015 με την οποία κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι προηγούμενες μειώσεις συντάξεων (άρα πως θα μειωθούν εκ νέου;).

Πληροφορίες αναφέρουν πως επίκεινται δικαστικές πιέσεις για εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, τις οποίες θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Επίσης θα γίνει χρήση της ανακοίνωσης των δικαστών στη διαπραγμάτευση για να καταστεί σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ότι καμιά κοινωνική ομάδα δεν μπορεί πλέον να δεχτεί νέες περικοπές και θυσίες. Πιθανόν δε αυτό να αποτελεί προάγγελο σημαντικών και απρόβλεπτων εξελίξεων.