Ένα παλιό κτίσμα που σε άλλες εποχές είχε εξέχουσα θέση, στην τοπική κοινωνία της Άνω Χώρας,όπως ήταν ο νερόμυλος της Εκκλησίας, φιλοδοξεί να ξαναγίνει το σημείο αναφοράς,μέσα από τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων ανθρώπων του χωριού,που θέλουν να κρατήσουν ζωντανή την παράδοση και να αναδείξουν όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία που κινδυνεύουν να χαθούν στο διάβα των αιώνων
Ο νερόμυλος της Εκκλησίας της Άνω Χώρας,πήρε το όνομά του από την Εκκλησία (Αγ.Παρασκευή) στης οποίας την ιδιοκτησία βρισκόταν,εξυπηρετούσε τους κατοίκους του χωριού και των όμορων περιοχών,άλεθε τους σπόρους που καλλιεργούσαν για να βγάλουν το αλεύρι (συνήθως από καλαμπόκι),καταβάλλοντας στον μυλωνά τη νόμιμη προμήθεια προκειμένου να καλύπτονται οι λειτουργικές του ανάγκες.
Ο παλιός νερόμυλος της εκκλησίας μετρά πολλούς αιώνες παρουσίας στο χωρίο.Αδιάψευστος μάρτυρας ο λίθος στην τοιχοποιία του,που αναγράφει το έτος 1729 .Έκτοτε και μετά από μια μακρά περίοδο κατά την οποία αποτελούσε σημείο αναφοράς,πέρασε σε φάση εγκατάλειψης,για να τον αναλάβουν τα τελευταία χρόνια κάποιοι δραστήριοι εθελοντές-κάτοικοι του χωριού,οι οποίοι με την ευλογία και άδεια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ.Βλασίου κ.κ.Ιεροθέου,ξεκίνησαν τις προσπάθειες για την αναστήλωσή του.
Ο κ.Αθ.Χατζόπουλος πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Άνω Χώρας,χάριν στον οποίο αναστηλώθηκε μέρος του κτιρίου,αλλά και η κ.Βάνα Παπαϊωάννου εκπαιδευτικός που “έτρεξε” ορισμένα γραφειοκρατικά ζητήματα που προέκυψαν με το εν λόγω κτίσμα,μίλησαν για τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι τώρα,το ρόλο που φιλοδοξούν να παίξει από δω και στο εξής,ενώ είχαμε τη χαρά να μπούμε και να γνωρίσουμε από κοντά έναν από τους λίγους λειτουργικούς νερόμυλους της περιοχής
