Στις 20 Ιουλίου 1974 οι Τούρκοι εισβάλουν στην Κύπρο μας, καταλαμβάνοντας μέρος του νησιού. Τριάνταοκτώ χρόνια μετά και οι μνήμες ζωντανεύουν, η θλίψη και ο θρήνος άλλωστε από εκείνη την αποφράδα μέρα ποτέ δεν έλειψαν στον Κυπριακό Ελληνισμό αλλά και σε ολόκληρο το έθνος. Στα χείλη όλων δύο λέξεις, «Δεν Ξεχνώ», τους ήρωες πεσόντες που πολέμησαν αλλά και τους αγνοούμενους που ακόμα οι οικογένειές τους διακαώς και εναγωνίως αναζητούν. Η πολυπόθητη επανένωση της Κύπρου αποτελεί το μείζων. Ελπίζουμε και οφείλουμε να αγωνιστούμε για μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού.
Φωτάκης Βασίλης
Αγαπητε φιλε ,επικροτω και προσυπογραφω.Σωστωτατα οσα σχολιαζεις αλλα μην ξεχνας πως σ’αυτη την χωρα περισσοτερο παρα ποτε εχουν περαση ατομα τυπου Ρεπουση. Κι εσυ κι εγω, κινδυνευουμε να χαρακτηρισθουμε φασιστες και εθνικιστες.Ενας τιτλος που ειλικρινα τον θεωρω τιμητικο. Ανδρεας Χ.