Ήταν πριν τον αγώνα Ναυπακτιακός – Άρης Αιτωλικού 22-2-2011 που συνάντησα τον αείμνηστο Ηλία Σαργιάννη που ακολουθούσε συνεχώς τον αγαπημένο του Άρη Αιτωλικού. Σοκαρισμένοι στο τέλος του αγώνα μάθαμε την δυσάρεστη είδηση για το αγνό φίλαθλο και φίλο που έφυγε ξαφνικά από κοντά μας ,αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο κενό στο τοπικό ποδόσφαιρο , άνθρωποι σαν τον Ηλία Σαργιάννη κρατούν το τοπικό ποδόσφαιρο ψηλά.
Ο Ηλίας ήταν η ψυχή του Άρη ,η ήρεμη δύναμη ο άνθρωπος που δεν τον έβλεπες να αντιδρά έντονα μέσα στο γήπεδο. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μας συνάντηση και τον τρόπο που μου μίλησες στον αγώνα Ακράτητος Δάφνης – Άρης Αιτωλικού , δεν θα ξεχάσω τα αστεία που είπαμε στο Παπαχαραλάμπειο δύο αγωνιστικές πριν τον αγώνα με τον Ναυπακτιακό την ίδια χρονιά στην κερκίδα μαζί με τον φίλο σου Σταύρο Σταύρου, δεν θα ξεχάσω την συνάντηση μας πριν τον αγώνα με τον Ναυπακτιακό που παρά το πρόβλημα που είχες με την καρδιά σου αψήφησες τις καιρικές συνθήκες για να βρεθείς κοντά στον αγαπημένο σου Άρη.
Φίλε Ηλία…Σε νιώθουμε κοντά μας….
Β.Δ.
