Τι διακυβεύεται στην κουρδική ψήφο για την ανεξαρτησία;

Στις 25 Σεπτεμβρίου, οι κάτοικοι των ελεγχόμενων  περιοχών, από κουρδικά μέσα,  στο εσωτερικό του Ιράκ θα έχουν την ευκαιρία να ψηφίσουν σε δημοψήφισμα σχετικά με την προτίμησή τους για το μέλλον της περιοχής του Κουρδιστάν του Ιράκ (KRI), μια ημιαυτόνομη περιοχή εντός των σημερινών συνόρων του Ιράκ.

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος αναφέρει: “Θέλετε η περιοχή του Κουρδιστάν και οι περιοχές του Κουρδιστάν εκτός της διοικητικής του  περιοχής να καταστούν ανεξάρτητο κράτος;”

Όντας η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στις περιοχές που έχουν ψηφίσει είναι εθνικοί Κούρδοι με έντονο το αίσθημα της αυτοδιάθεσης, το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρα ένα «Ναι».

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το τι αποφασίζουν οι κάτοικοι των ελεγχόμενων περιοχών από τα κουρδικά, το δημοψήφισμα δεν επρόκειτο να έχει άμεσες διοικητικές συνέπειες.

Και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως δεν υπάρχει μηχανισμός για να αποχωρήσει ένα μέρος του Ιράκ από τη χώρα, οπότε το δημοψήφισμα δεν θα ενεργοποιήσει το “Kexit” με τον ίδιο τρόπο που το πρόσφατο δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου για το αν θα παραμείνει ή θα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση προκάλεσε την “Brexit”.

Με αυτά τα δεδομένα βέβαια , είναι εύλογο να γεννηθεί το ερώτημα «μα καλά τότε, γιατί διεξάγουν δημοψήφισμα»;

Οι λόγοι είναι  δημοσιονομικοί αλλά και κυριαρχίας καθώς  Τα τελευταία 14 χρόνια οι Κούρδοι έχουν επεκτείνει τις περιοχές που ελέγχουν φυσικά, για να περιλάβουν πολλές περιοχές που περιέχουν αποθέματα πετρελαίου ή όπου ζουν πολλοί μη Κούρδοι, όπως η επαρχία Kirkuk. Οι Κούρδοι συγκέντρωσαν επίσης 600.000 βαρέλια ημερησίως για τις εξαγωγές πετρελαίου προσελκύοντας διεθνείς επενδυτές και εξάγοντας το πετρέλαιο μέσω του αγωγού Ιράκ-Τουρκίας σε τερματικούς σταθμούς φόρτωσης της Μεσογείου. Αυτό είναι ένα απίστευτο επίτευγμα για έναν χωριό απασχολημένο απάτριδες που περιβάλλεται από ύποπτα έθνη. Αλλά το KRI εξακολουθεί να στερείται πολλών από τα τελικά χαρακτηριστικά ενός κράτους.

Τι είναι όμως αυτό που ακολουθεί?

Η ηγεσία του KRI είναι πιθανό να προωθήσει το δημοψήφισμα, διότι το Ιράκ, η Τουρκία, το Ιράν και η διεθνής κοινότητα απέτυχαν να δημιουργήσουν έναν αποτελεσματικό συνδυασμό απειλών και υποσχέσεων για την αναγκαστική αναβολή του.

Και σίγουρα, είναι μια πράξη η οποία γεννά τον φόβο σε Τουρκία και Ιράν, καθώς αν βγει η απάντηση «Ναι» τότε, ίσως αυτό ενθαρρύνει και τις κουρδικές μειονότητες που βρίσκονται εκεί.