Πολλά παιδιά έχουν αυτό το πρόβλημα…
Ένα παιδί, αναφέρει πως “εδώ και κάτι μήνες δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στα μαθήματα μου και συχνά διαπιστώνω ότι αφαιρούμαι από την άσκηση το μάθημα που κάνω, όταν διαβάζω τι να κάνω;”
Η ειδικός λέει:
Κάποια παιδιά παρουσιάζουν διάσπαση προσοχής και δυσκολία στη συγκέντρωση απο μικρή ηλικια και αυτό τους δυσκολεύει σε όλη τη διάρκεια της σχολικής
ζωής. Καταλαβαίνω απο αυτό που λες πως η έλλειψη συγκέντρωσης σε εσένα είναι παροδική, τους τελευταίους μήνες, άρα πιθανότατα δεν είναι “διαταραχή
ελλειμματικής προσοχής” όπως λέμε το χρόνιο πρόβλημα έλλειψης συγκέντρωσης. Τα αίτια της προσωρινής δυσκολίας στη συγκέντρωση, συχνά είναι εξωτερικά,
για παράδειγμα ένα εξωτερικό γεγονός ή μια χρόνια κατάσταση που μας πιέζει, όπως ένα χρόνιο πρόβλημα στο σπίτι ή στο σχολείο, ή κάτι που διαταράσσει
τις σχέσεις μας με τους άλλους. Αν δε γνωριζουμε συνειδητά ποιό είναι αυτό το πρόβλημα, πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε.
ζωής. Καταλαβαίνω απο αυτό που λες πως η έλλειψη συγκέντρωσης σε εσένα είναι παροδική, τους τελευταίους μήνες, άρα πιθανότατα δεν είναι “διαταραχή
ελλειμματικής προσοχής” όπως λέμε το χρόνιο πρόβλημα έλλειψης συγκέντρωσης. Τα αίτια της προσωρινής δυσκολίας στη συγκέντρωση, συχνά είναι εξωτερικά,
για παράδειγμα ένα εξωτερικό γεγονός ή μια χρόνια κατάσταση που μας πιέζει, όπως ένα χρόνιο πρόβλημα στο σπίτι ή στο σχολείο, ή κάτι που διαταράσσει
τις σχέσεις μας με τους άλλους. Αν δε γνωριζουμε συνειδητά ποιό είναι αυτό το πρόβλημα, πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε.
Άλλες φορές, η έλλειψη συγκέντρωσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα σωματικής κόπωσης, ή χρόνιου προβλήματος υγείας. Τέλος, μερικές φορές, μπορεί να είναι σύμπτωμα άγχους ή άλλου προβλήματος ψυχικής υγείας. Θα πρότεινα να προσπαθησεις αρχικά να βελτιώσεις τις συνήθειές σου, να κοιμάσαι νωρις και αρκετές ώρες (περίπου 8), να τρως σωστά, να γυμναζεσαι, να διάβάζεις κάνοντας σωστά διαλλείμματα, να αποφύγεις τις οθόνες (υπολογιστή, τηλεόραση).
Να σκεφτείς αν υάρχει κάτι που σε ενοχλεί στο σπίτι ή το σχολείο. Αν επιμένει η δυσκολία συγκέντρωσης να επισκεφτείς τον παιδίατρο σου και να κάνεις κάποιες εξετάσεις. Τέλος, αν δεν αλλάξει τίποτα με αυτά, να επισκεφτείς κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας με τους γονείς σου!
