Όταν ο άνθρωπος φυλάξη υπακοήν απόλυτον προς την συνείδησίν του, και εφαρμόζη ό,τι του υποδεικνύει εκείνη, παύει και αυτή να τον ελέγχη. Όχι ότι εξασθένησε η φωνή της, άλλα διότι διά της καλής υπακοή, δεν έχει η συνείδησις κάτι να ελέγξη.
Ο Απόστολος Ιωάννης λέγει: «Όταν η συνείδησις του ανθρώπου δεν τον ελέγχη, παρρησίαν έχει προς τον Θεόν».
Στον δρόμο του ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ δυνατόν να περάση χωρίς κάπου να προσκρούση. Διότι από την μια ο διάβολος, από την άλλη η σάρκα, από την άλλη ο κόσμος, συνεχώς παρεμβάλλουν εμπόδια στη ζωή του· και σκοντάφτει ο άνθρωπος ανάλογα με την απροσεξία που τον χαρακτηρίζει. Γι’ αυτό όταν πέση, να σηκώνεται πάραυτα και να ζητά συγχώρησι. Όταν δε ο άνθρωπος μετανοήση ανάλογα, τότε και η συνείδησις, η οποία προηγουμένως τον ενοχλούσε, παύει τον έλεγχο.
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ – Όλη η αλήθεια με ένα κλικ !
Πηγή: agioritikovima.gr