Αγαπητέ κ. Πορτοσάλτε,
Η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται. Ενταχθήκαμε στην Ε.Ο.Κ., χωρίς να διαθέτουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις και στην Ευρωζώνη με ψεύτικα στοιχεία.
Παρά τα τεράστια δάνεια, δεν αναπτύξαμε βιομηχανική και γεωργική παραγωγή, ούτε ικανοποιητικό Τουρισμό. Τα φθηνά δανεικά κεφάλαια τα διαθέσαμε κυρίως για πολλές κατοικίες, κατανάλωση κ.λπ.
Μετά το κούρεμα των 100 δισ. ευρώ, ο κάθε Έλληνας (νεογέννητα, ηλικιωμένοι, ανάπηροι, άνεργοι) είναι χρεωμένος 25.000 ευρώ!
Με το κούρεμα έχασαν το 70-75% των κεφαλαίων τους, Τράπεζες, ασφαλιστικά Ταμεία και ιδιώτες σε 47 χώρες. Ό,τι χειρότερο, προπάντων για επενδύσεις και τουρισμό στη χώρα.
Η Ελλάδα έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, με 30 πρωτοσέλιδα την ημέρα σε εφημερίδες και περιοδικά επί 16 μήνες.
Οι διεθνείς χρηματαγορές έχουν κλείσει για μας τα επόμενα δέκα χρόνια.
Την τριετία 2009-2011 δημιουργήσαμε άνοιγμα – χρέος 78 δισ. ευρώ. Δηλαδή, 27 δισ. ευρώ τοκοχρεολύσια παλαιών δανείων και νεο-πρωτογενές έλλειμμα 51 δισ. ευρώ, που καλύφθηκαν με νέα δάνεια!
Οι εταίροι μας στην Ε.Ε. θέλουν να μας σώσουν, για να μην καταρρεύσει το ευρώ. Αυτοί υποκαθιστούν κατά μέγα μέρος τις χρηματαγορές, με χαμηλότοκα δάνεια μακράς διάρκειας, αλλά λογοδοτούν στους ψηφοφόρους τους!
Τα 12 χρόνια που είμαστε στην Ο.Ν.Ε., πήραμε 390 δισ. ευρώ. Δηλαδή, 150 δισ. επιχορηγήσεις, 110 δισ. το πρώτο Μνημόνιο με 4,8% και 130 δισ. το δεύτερο Μνημόνιο με 2-4,3% μέχρι το 2042. Επομένως, αποδεικνύονται εντελώς αβάσιμα τα περί τοκογλυφίας των εταίρων μας στην Ε.Ε. Αντίθετα, η Ελλάδα πρόσφερε λίγο ψηλότερα επιτόκια και δεν πληρώνει τα ομόλογά της!
Με την Παγκοσμιοποίηση, που αποτελεί μονόδρομο, οι αναπτυγμένες χώρες προσφέρουν ακριβά προϊόντα ποιότητας (πουλάνε μυαλό) και οι αναπτυσσόμενες, φθηνά προϊόντα, λόγω φθηνών εργατικών.
Η Ελλάδα εισάγει 75-85% των προϊόντων που χρειάζεται. Έτσι, δίνουμε δουλειά στις χώρες που τα παράγουν. Εισάγουμε ακόμη και σκόρδα και λεμόνια. Με όσες μειώσεις μισθών, είναι εντελώς αδύνατον να συναγωνιστούμε την Κίνα (7 ευρώ το τζιν)!
Εμείς μπορούμε μόνο να αναπτύξουμε κυρίως Τουρισμό (με καθολική προσπάθεια), Ναυτιλία (χωρίς καταλήψεις στα λιμάνια) και Γεωργία (σε ορισμένους τομείς).
Η Ελλάδα, εκτός Ευρωζώνης, δεν έχει μέλλον. Τυχόν δε νέα χρεοκοπία, δεν συγκρίνεται με τις προηγούμενες. Είναι εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες με την πτώχευση του 1893 επί Χ. Τρικούπη. Τότε ο κόσμος ζούσε σε κλειστή οικιακή οικονομία, με κήπους – χωράφια – ζωντανά. Αν επανέλθουμε στη δραχμή, το ευρώ θα γίνει πανάκριβο και δυσεύρετο. Προβλέπεται βάσιμα μεγάλη φτώχεια και δυστυχία.
Μπορεί να κόβουμε δραχμές, αλλά δεν ελέγχονται ο πληθωρισμός και η μαύρη αγορά. Το κυριότερο, αποκλείεται η κοπή ευρώ ή δολαρίων για εισαγωγές πετρελαίου, φαρμάκων, τροφίμων κ.λπ.
Χρειάζεται υπακοή στους νόμους και συνεργασία. Είναι θλιβερό, ελάχιστες μειοψηφίες να κατευθύνουν την χώρα προς πτώχευση. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, περιορισμός του κρατισμού και ορθολογική οργάνωση του Κράτους.
Είναι απολύτως λανθασμένη η άποψη ότι δεν χρειάζονται μέτρα και ότι δήθεν τα επιβάλλει η τρόικα. Είναι ανάγκη να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα, οικονομικά και άλλα, για να μην καταρρεύσει και για να αναπτυχθεί η οικονομία μας.
Δεν φταίει το πολιτικό μας σύστημα, ως σύστημα, ούτε ο δικομματισμός. Φταίνε οι ηγεσίες τους, σαρξ εκ της σαρκός μας. Φταίμε και μεις που τους ψηφίζουμε, γιατί έτσι μας βολεύει. Κακώς έχει επικρατήσει, ότι για όλα φταίνε οι άλλοι!
Δεν κτίζονται πολυκατοικίες και μέγαρα σε θεμέλια από πέτρες και πλίνθους. Χρειάζεται ριζική αλλαγή νοοτροπίας!
Ας μην ξεχνάμε ότι το καλύτερο σύστημα είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία (που εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα) και η οικονομία της ανοικτής αγοράς (που παράγει πλούτο). Όλα τα άλλα συστήματα, έχουν αποτύχει παταγωδώς.
Λυπούμαι, αλλά αν η Ελλάδα ήταν στα χέρια ενός γερμανόφωνου λαού, θα είχε λυθεί το οικονομικό της πρόβλημα με τον Τουρισμό.
Η Ελλάδα, λόγω νοοτροπίας, κατέληξε «ειδική περίπτωση», όπως γράφει ο διεθνής
Τ
ύπος. Με την έννοια, ασφαλώς, ότι δεν υπάγεται σε κοινούς κανόνες, δεν σέβεται νόμους και συμφωνίες, δεν ερμηνεύεται με τη λογική, δεν συμμαζεύεται με τίποτε.
Αλίμονό μας εάν οι προσεχείς εκλογές δεν αναδείξουν Κυβέρνηση ικανή να συνεργασθεί με τους εταίρους μας στην Ε. Ε. Μας περιμένει η δραχμή, δηλαδή χάος και δυστυχία!
Υ.Γ. Δεν είμαι πολιτικός. Οι ανωτέρω απόψεις μου για την οικονομική κρίση βασίζονται στην πλούσια θεωρητική κατάρτιση και πείρα μου, αφού από το 1955 ασχολούμαι, συστηματικά, με τη μελέτη θεμάτων οικονομίας και οικονομικής ανάπτυξης.
Έχω διαθέσει περίπου 11 χρόνια για σπουδές και μετεκπαιδεύσεις στην Ελλάδα, με τρία πτυχία και, με υποτροφίες, στις ΗΠΑ, Αυστρία και Γερμανία. Έχω μετάσχει σε πολλά Σεμινάρια βιομηχανικής και οικονομικής ανάπτυξης ανωτάτου επιπέδου, στο εξωτερικό, συνολικής διάρκειας 12 μηνών. Έχω παρακολουθήσει τις εργασίες 9 Τραπεζών Ανάπτυξης, σε 4 χώρες, επί 11 μήνες.
Από το 1960 μέχρι το 1987, που παραιτήθηκα από την Εθνική Τράπεζα, έχω οργανώσει και διευθύνει 12 επιτελικές μονάδες μελετών και ανάπτυξης, όλων των βαθμίδων, με Γραφεία Προώθησης Επενδύσεων στο Παρίσι και στην Φρανκφούρτη. Έχω εκπροσωπήσει την Ε.Τ.Ε. και την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών σε αποστολές στο εξωτερικό και μου έχει ανατεθεί η μελέτη και εφαρμογή της καταναλωτικής πίστης και των πιστωτικών καρτών στην Ελλάδα.
Με εκτίμηση
Γρηγόρης Γ. Βαρελάς
Οικονομολόγος
Μέλος Ινστιτούτου
Οικονομικής Ανάπτυξης Παγκόσμιας Τράπεζας
Πρώην Διευθυντής Διοίκησης Ε. Τ. Ε.
Φλωρίνης 36
Θρακομακεδόνες Αττικής
Τ.Κ. 136-76
Τηλ. – FAX: 210-2431485
