Ανοιχτή επιστολή σε περιοδικό το 1990, είχε στείλει ο Φρανκ Σινάτρα, απευθυνόμενος στον Τζορτζ Μάικλ, ζητώντας του να σταματήσει να παραπονιέται για τη φήμη που έχει κατακτήσει και να μην σπαταλάει το ταλέντο του.
Παρά το αυστηρό ύφος της επιστολής, η «Φωνή» (όπως ήταν το παρατσούκλι του σπουδαίου Σινάτρα) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του νεαρού τότε Μάικλ. Ίσως γι’ αυτό επέλεξε να τον προσεγγίσει όπως θα έκανε ίσως ένας πατέρας, για να τον επιπλήξει για την απόφασή του να αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας και να ακυρώσει τις περιοδείες για την προώθηση του δίσκου του Listen Without Prejudice, Vol 1.
Ακολουθεί η επιστολή:
«Αγαπητοί φίλοι,
Όταν είδα το εξώφυλλό σας σήμερα για τον Τζορτζ Μάικλ, τον “απρόθυμο ποπ σταρ” η πρώτη μου αντίδραση ήταν ότι θα έπρεπε να ευχαριστεί τον Θεό κάθε πρωί που ξυπνά για όλα όσα έχει στη ζωή του.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για εμένα.
Παρά το γεγονός ότι έχει σημειώσει απίστευτη επιτυχία ως ερμηνευτής και συνθέτης μόλις στα 27 του χρόνια, θέλει να παρατήσει αυτό που εκατομμύρια νέοι στον κόσμο θα σκότωναν να αποκτήσουν.
Έλα τώρα Τζορτζ, χαλάρωσε. Χόρεψε με το ρυθμό, φίλε. Ξεδίπλωσε τα φτερά σου, πέτα στο φεγγάρι της επιλογής σου και να είσαι ευγνώμων για τα “βάρη” που όλοι μας είμαστε αναγκασμένοι να σηκώνουμε από εκείνες τις δύσκολες βραδιές που κοιμόμασταν στα πούλμαν και βοηθούσαμε τον οδηγό να ξεφορτώσει τα όργανα.
Και μην ξανακούσω κουβέντα περί “τραγωδίας της φήμης”. Η τραγωδία είναι όταν δεν έρχεται κανείς στις συναυλίες σου και καταλήγεις να τραγουδάς για την καθαρίστρια σε ένα άδειο κλαμπ όπου έχει να πατήσει πελάτης από του Αγίου Ποτέ. Εσύ δεν έχεις καμία σχέση με όλα αυτά. Βρίσκεσαι στην κορυφή του μουσικού στερεώματος για το είδος σου και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ευχαριστείς τους φαν που σου στάθηκαν όταν δεν υπήρχε κανείς άλλος δίπλα σου.
Το ταλέντο δεν πρέπει να σπαταλιέται. Αυτοί που το έχουν – και εσύ είσαι ένας από αυτούς, διαφορετικά το σημερινό κύριο άρθρο του περιοδικού θα ήταν για τον Ρούντι Βάλι (Αμερικανός τραγουδιστής που γνώρισε επιτυχία τη δεκαετία του ’30) – πρέπει να το αγκαλιάζουν, να το θρέφουν και να το μοιράζονται. Αν δεν το κάνεις, μπορεί ο Θεός να σου το πάρει πίσω τόσο ξαφνικά όσο σου το δάνεισε. Πίστεψέ με, το έχω ζήσει.
Φρανκ Σινάτρα»
Πηγή:
