Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτή η λεπτή “φέτα” αποτελείται από πολύ υγρά πετρώματα και από εν μέρει λιωμένα πετρώματα (μάγμα), αν και η ακριβής φύση της παραμένει ακόμα άγνωστη. Οι σεισμολόγοι διεθνώς θεωρούν ζήτημα προτεραιότητας να ρίξουν περισσότερο φως σε αυτό το κρυφό στρώμα μάγματος, που μπορεί να παίζει ρόλο στους σεισμούς, στα ηφαίστεια και σε άλλες γεωλογικές διαδικασίες.
Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τους γεωφυσικούς Κέρι Κέι και Σάμερ Νάιφ του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps και του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια – Σαν Ντιέγκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, επιβεβαιώνει ότι το στρώμα αυτό αποτελείται από λιωμένο μάγμα, τουλάχιστον κάτω από τον ωκεάνιο φλοιό.
Η ανακάλυψη βασίστηκε σε έρευνες στα ανοιχτά της Νικαράγουας (κάτω από την τεκτονική πλάκα “Κόκος”), όπου οι Αμερικανοί ερευνητές εντόπισαν ένα εκτεταμένο στρώμα λιωμένων πετρωμάτων πάχους 25 χιλιομέτρων στο κάτω μέρος της λιθόσφαιρας, σε βάθος 45 – 70 χιλιομέτρων.
Το εύρημα εξέπληξε τους επιστήμονες, γιατί έως τώρα επικρατούσε η άποψη ότι το συγκεκριμένο συνοριακό στρώμα θα ήταν μεν πιο μαλακό λόγω διείσδυσης του νερού, αλλά δεν περίμεναν να περιέχει λιωμένο μάγμα. Η ανακάλυψη έγινε με νέες τεχνικές που καταγράφουν τις ανεπαίσθητες μεταβολές στα χαμηλής συχνότητας ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία του εσωτερικού της Γης, εξάγοντας έτσι τα ανάλογα συμπεράσματα για τη φύση των υπόγειων γεωλογικών στρωμάτων. Παρόμοιες μέθοδοι αξιοποιούνται για τον εντοπισμό και την ανίχνευση πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το συνοριακό στρώμα μεταξύ λιθόσφαιρας – ασθενόσφαιρας βρίσκεται σε βάθος από 50 χιλιόμετρα κάτω από τον πυθμένα των ωκεανών έως 200 χιλιόμετρα κάτω από τις ηπείρους. Το επόμενο βήμα των επιστημόνων θα είναι να εξηγήσουν πώς και γιατί αυτό το «λιπαντικό» στρώμα περιέχει μάγμα.
