H ταινία του αφηγείται την ιστορία του νεαρού προέδρου μιας τράπεζας (Γκαντ Ελμαλέχ) Μυστικές συναντήσεις με τους πραγματικούς, αθέατους ηγέτες του χρήματος, αποφάσεις της στιγμής για μαζικές απολύσεις και ένας ανατριχιαστικός κυνισμός για την ανθρώπινη ύπαρξη, συνθέτουν τον καμβά της ταινίας που στόχο έχει να αφήσει τον θεατή ενοχλημένο στο τέλος της προβολής, όπως είπε ο ίδιος ο Γαβράς.
«Όπως όλοι οι πόλεμοι, έτσι και αυτός που ζούμε σήμερα κάποια στιγμή θα τελειώσει» είπε κλείνοντας ο σκηνοθέτης. «Και η Ελλάδα, που επί 3.000 χρόνια τώρα έχει ζήσει φοβερές καταστροφές, θα ξαναβρεί και πάλι τον δρόμο της. Η Ελλάδα έχει άλλωστε συνηθίσει να ζει με το πρόσωπο του πολέμου, είτε αυτός λέγεται Εμφύλιος είτε Κατοχή. Πάντοτε καταφέρνει να προχωρήσει μπροστά.»
Ο Κώστας Γαβράς, επεσήμανε τις βαριές ευθύνες του πολιτικού κόσμου για την κατάσταση στην Ελλάδα – χωρίς βέβαια να κατονομάσει πρόσωπα, και αρνούμενος να προτείνει λύσεις «έχετε κυβέρνηση και ειδικευμένους να αποφασίσουν». Τόνισε, όμως, πως η μόνη λύση για όλα τα δεινά είναι η παιδεία, ανασύροντας μάλιστα επιχειρήματα από το προσωπικό του βίωμα: «Όταν έφτασα με απολυτήριο λυκείου στη Γαλλία, έκανα μια σύγκριση του δικού μου με τα γαλλικά, τα baccalaureat. Οι Γάλλοι ήταν σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από εμένα. Ρωτώ τους φίλους μου τι έχει αλλάξει, έκτοτε, στην ελληνική παιδεία και μου απαντούν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα».
