Η φοροδιαφυγή με τον φιλελευθερισμό είναι διαφορετικές έννοιες και ιδίως ο νεοφιλελευθερισμός , με την πιο ήπια εκδοχή του πρώτου (παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα) Η χαμηλή φορολογία η οποία θα καταβάλλεται αυστηρά απ’ όλους. Ένας οριζόντιος συντελεστής π.χ. 15-20%, ίδιος για μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις θα ήταν πιο δίκαιος από την κλιμακωτά αυξανόμενη φορολογία όσων προσπαθούν για το καλύτερο…
Υπό την έννοια αυτή, τα νέα μέτρα φορολόγησης περίπου 500.000 ελεύθερων επαγγελματιών που δηλώνουν εισόδημα κάτω του βασικού μισθού ενός μισθωτού, για εισόδημα 11-12.000 και επιβολή φόρου 1.200 ευρώ τον χρόνο ήταν αναμενόμενη… Το ιδανικό θα ήταν ο καθένας να κατέβαλε αυτά που του αναλογούν. Προφανώς δεν συμβαίνει. Γι’ αυτό ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Αν μια επαγγελματική δραστηριότητα μετά από 5-6 χρόνια δεν μπορεί να εξασφαλίσει σ’ αυτόν που την ασκεί έναν από τους χαμηλότερους βασικούς μισθούς μιας χώρας της Ευρωζώνης, τότε αυτός θα πρέπει να αλλάξει επάγγελμα… Η συνέχιση της λειτουργίας 5 ζημιογόνων καφενείων σε μια γειτονιά με 7 καφενεία βλάπτει τη λειτουργία και τη βιωσιμότητα και των 2 κερδοφόρων.
Αν οι μισοί ηλεκτρολόγοι μιας κωμόπολης δεν κόβουν καμία απόδειξη παροχής υπηρεσιών, τότε οι άλλοι μισοί που κόβουν θα χρεοκοπήσουν και θα αλλάξουν επάγγελμα. Το σκάρτο νόμισμα εκτοπίζει από την κυκλοφορία το γνήσιο, γιατί όλοι αποθησαυρίζουν το γνήσιο και πληρώνουν με σκάρτο, υποστηρίζει ο “νόμος του Γκρέσαμ”.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Καθημερινής της Κυριακής και με βάση τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, από τους 612.413 επαγγελματίες που έχουν κάνει έναρξη πριν από το 2019 και έχουν υποβάλει και για τα πέντε φορολογικά έτη (2018 έως 2022) δήλωση φόρου, οι 170.338 δηλώνουν γι’ αυτά τα συνεχόμενα έτη μηδενικά κέρδη ή ζημίες. Αν υποθέσουμε πως λειτουργούν όντως πέντε χρόνια με ζημιές τότε δεν κάνουν γι’ αυτή τη δουλειά και η δραστηριότητά τους στερεί πόρους και βιωσιμότητα από τους υπόλοιπους.
Αν υποθέσουμε πως κρύβουν εισοδήματα για να μην πληρώνουν φόρους, τότε έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν τιμές κάτω τους κόστους λειτουργίας των ανταγωνιστών που λειτουργούν νόμιμα. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Υπάρχει μια άποψη που προτείνει πλήρη έκπτωση των δαπανών ώστε όλοι να έχουμε κίνητρο να ζητάμε απόδειξη ή να προτιμάμε αυτούς που εκδίδουν αποδείξεις. Τούτο ως κίνητρο είναι σωστό.
Αρκεί όμως στο τέλος του χρόνου στα κρατικά ταμεία να αθροίζουν περί τα 50 δισ. ευρώ περίπου που χρειάζονται για να υπάρχουν σχολεία, νοσοκομεία, αστυνομία, άμυνα κλπ. Το αν τα 50 δισ. είναι πολλά και θα πρέπει να μειωθούν στα 40 ή τα 30 δισ., μειώνοντας παράλληλα και το κράτος, άρα και τις υπηρεσίες που προσφέρει, είναι μια άποψη που μπορεί να εξεταστεί και να τεθεί στην κρίση των ψηφοφόρων. Αλλά και με λιγότερες κρατικές δαπάνες και έσοδα, φορολογία θα υπάρχει.
Φιλελευθερισμός και νεοφιλελευθερισμός δεν σημαίνει να μην υπάρχει κράτος, αστυνομία, Βουλή, παιδεία ή υγεία, αλλά οι υπηρεσίες αυτές να προσφέρονται με το λιγότερο κόστος για τον φορολογούμενο στην καλύτερη ποιότητα γι’ αυτόν που τις δικαιούται. Στο πεδίο αυτό ο ιδιωτικός τομέας τα καταφέρνει καλύτερα. Ο χρήστης τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών σήμερα έχει καλύτερες υπηρεσίες μετά την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ σε σχέση με όταν αυτός ήταν κρατικό μονοπώλιο. Το ίδιο έγινε και με την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και και με τη ΔΕΗ.
Ακόμη και με λιγότερο κράτος θα υπάρχει κράτος και άρα και φορολογία… Το ζητούμενο είναι η λιγότερο δυνατή φορολογία η οποία όμως θα καταβάλλεται από όλους.
Καλλιγάς Κ. Ανδρέας
Οικονομολόγος
