Σέβονται τους θεσμούς;

Για έλλειψη σεβασμού προς τους θεσμούς και ειδικότερα τη Δικαιοσύνη, κατηγορούν την κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης και, ιδιαίτερα, η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ.

Πως, όμως, οι δυο αυτοί σχηματισμοί, που διαθέτουν και μακρά κυβερνητική προϋπηρεσία, εκδηλώνουν το θεσμικό τους σεβασμό, ειδικά προς τη Δικαιοσύνη; Πολύ πρόσφατα, με αφορμή την ανακίνηση της υπόθεσης για το περίφημη C4I, δηλαδή το Σύστημα Ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων, από την επίσημη έκφραση του ΚΙΝΑΛ εκδηλώθηκε μια σφοδρή επίθεση, που δεν περιορίστηκε στην κυβέρνηση, αλλά επεκτάθηκε και στους δικαστικούς λειτουργούς, που χειρίστηκαν την υπόθεση. Διότι, αν πάρουμε κατά γράμμα, όσα περιέχονται στην επίσημη ανακοίνωση του κόμματος, τότε θα πρέπει να δεχθούμε ότι ο συγκεκριμένος ανακριτής, που διαβίβασε τη δικογραφία στη Βουλή, ενήργησε κατ’ εντολή της κυβέρνησης ή, έστω, συγκεκριμένου κυβερνητικού παράγοντα. Ότι και ο συγκεκριμένος δικαστικός λειτουργός, αποτελεί κρίκο –και δη βασικό– της «συνωμοσίας», που έχει στηθεί σε βάρος της παράταξης, κατ’ ακριβή αντιγραφή του «Βρόμικου ‘89». Ξέχασαν βέβαια αυτό που τους υπενθύμισε ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο κατ’ εξοχήν «αρμόδιος» να μιλήσει για την επίμαχη περίοδο. Ότι, δηλαδή, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, όχι μόνο υπερθεμάτιζε στην ανάγκη πλήρους δικαστικής διερεύνησης του σκανδάλου της Τράπεζας Κρήτης αλλά συμπλήρωνε ότι αυτή η έρευνα θα έπρεπε να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται. Κι όμως, είναι ο ίδιος και οι επίγονοι που εγκαλούν τις δικαστικές αρχές, γιατί με δική τους παραγγελία, όπως έχει πια καταστεί εμφανές, ξεκίνησε η διαδικασία ανοίγματος τραπεζικών λογαριασμών. Εγκαλούνται, δηλαδή, οι δικαστικές αρχές, διότι έπραξαν αυτό που ζητούσε ο κ. Σημίτης, για το «Βρόμικο ‘89». Αλλά και η κατηγορία για επιλεκτική χρήση στοιχείων ή παράλειψη αποστολής τους στη Βουλή, κατά των δικαστικών αρχών στρέφεται διότι δική τους αρμοδιότητα είναι η διαβίβαση μιας δικογραφίας, εφόσον προκύπτει η ανάγκη εφαρμογής του άρθρου 86 του Συντάγματος.

Εάν δε όλα αυτά συνοδεύονταν από την παράθεση συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων που να τεκμηριώνουν τις βαρύτατες καταγγελίες, θα το καταλαβαίναμε. Οι αδιάκριτες όμως και αναπόδεικτες καταγγελίες δείχνουν και ανακολουθία, σε σχέση με ό,τι οι ίδιοι απαιτούν, αλλά και υποκρισία, αφού, εν τέλει, αμφισβητούν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αν δεν την υπονομεύουν.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ