Ο Μ. Μυκωνιάτης μιλά στην «Ε» για το πρόγραμμα Πυθαγόρας και όχι μόνο
«Θα υπάρξουν κι άλλες καινοτόμες δράσεις»
Ο Μάρκος Μυκωνιάτης είναι εμπνευστής του προγράμματος Πυθαγόρας, το οποίο φέτος υλοποιείται από το ΚΔΑΠ του δήμου Ναυπακτίας. Έχοντας για την ιδέα του αυτή λάβει ουκ ολίγα «παράσημα» ανά την Ελλάδα, ο κ. Μυκωνιάτης έχει ως στόχο να το εξελίσσει συνεχώς μπλέκοντας μεταξύ τους τομείς της καθημερινότητας των παιδιών, που μόνο ωφελημένα θα τα βγάλουν εν τέλει. Σήμερα μιλά στην «Ε» για τη διαδρομή του, από τα παιδικά του χρόνια έως σήμερα, για τα ερεθίσματα που τον οδήγησαν στα σημερινά μονοπάτια, αλλά και για το μέλλον, που δεν μπορεί παρά να προβλέπει σχέδια για ακόμα περισσότερα πράγματα.
Κύριε Μυκωνιάτη, γυρίζουμε καταρχάς το χρόνο πίσω και σας βρίσκουμε στην Πάτρα όπου περάσατε τα πρώτα χρόνια σας, έως την ενηλικίωσή σας. Σχολείο αλλά και αθλητισμός είναι οι δύο δρόμοι τους οποίους βαδίσατε παράλληλα. Μιλήστε μας λίγο για τότε…
Από μικρός, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, βρισκόμουνα σε ένα γήπεδο και έκανα όνειρα, πάντα σχετικά με τον αθλητισμό. Το ’87 η επιτυχία της Εθνικής ομάδας μπάσκετ και η κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου, με έσπρωξε στο να γραφτώ στην ακαδημία της Παναχαϊκής. Το 1995 η κλήση μου στην εθνική ομάδα εφήβων, ήταν η αποζημίωση της προσπάθειας που έκανα ως τότε. Ατελείωτες ώρες προπόνησης, σε Πάτρα και Αθήνα, με το σχολείο τότε σε δεύτερη μοίρα λόγω έλλειψης χρόνου. Το 1997, λίγο πριν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, δέχτηκα μια τηλεφωνική κλήση από τον προπονητή κ. Προεστό που μου ανακοίνωσε ότι δεν θα ήμουν στην τελική 12άδα. Το γεγονός αυτό με συγκλόνισε και με έκανε να επαναπροσδιορίσω την άποψη που είχα σχετικά με τον Αθλητισμό και τον Πρωταθλητισμό. Τότε αναγκάστηκα να αφοσιωθώ στο διάβασμα, για να καλύψω την εξεταστέα ύλη και να δώσω πανελλήνιες την επόμενη χρονιά. Ήταν το πρώτο μεγάλο μάθημα για εμένα, ότι στην ζωή δεν είναι τίποτα δεδομένο, ότι όλα μεταβάλλονται, όλα αλλάζουν, και για να συνεχίσεις πρέπει να προσαρμοστείς γρήγορα στις αλλαγές.
Ως αθλητής, εκείνα τα χρόνια, κινηθήκατε σε αρκετά, για την ηλικία σας, υψηλά επίπεδα. Σε αυτό το
σημείο, πάντα, τίθεται ένα ερώτημα: συμβιβάζονται στο να υπάρχουν μάλιστα στον ίδιο καλό βαθμό οι επιδόσεις στα μαθήματα, αλλά και σε μία άλλη παράλληλη δραστηριότητα; Το λέω γιατί οι απαιτήσεις είναι τόσο πολλές, που φαντάζει υπερβολικά δύσκολο για ένα παιδί να αντέξει το βάρος όλων…
Πιστεύω ακράδαντα ότι Αθλητισμός-και Σχολείο είναι δύο δραστηριότητες συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές. Το ένα συμπληρώνει το άλλο, αν και θεωρώ πως ο αθλητισμός από μόνος του είναι ένα σχολείο που μπορεί να μην δίνει πτυχίο αλλά προσφέρει πολύτιμες εμπειρίες που εφαρμόζονται άμεσα στην ζωή. Τώρα αν το παιδί φτάσει στην τρίτη Λυκείου, για να μπορέσει να επικεντρωθεί στον στόχο του και να περάσει σε ένα Ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, θα πρέπει να αφοσιωθεί στην μελέτη και να αθλείται μόνο για να χαλαρώνει, ή να κάνει ένα διάλειμμα από το διάβασμα. Πρωταθλητισμός και διάβασμα κατά την προσωπική μου άποψη, και ιδιαίτερα με το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα είναι κάτι το αδύνατον.
Επόμενος σταθμός σας ήταν η Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάσατε στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, ενώ ήσαστε πλέον και παίκτης του Άρη. Καταρχάς το αντικείμενο του αθλητισμού στις σπουδές υπήρξε μονόδρομος για εσάς, ή ήταν μία επιλογή, μεταξύ πολλών άλλων;
Η προσπάθεια, η αφοσίωση και η πίστη στον στόχο μου, σε συνδυασμό με το πείσμα για το κόψιμο από την εθνική ομάδα με έκαναν να περάσω πρώτος στην γενική βαθμολογία των μορίων, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα ήρθε και η πρόταση από τον Άρη Θεσσαλονίκης, όπου μεταγράφηκα από την Παναχαϊκή. Το όνειρο για μια καριέρα στο Μπάσκετ ξαναζωντάνευε αυτήν την φορά, όμως έπρεπε να αποφασίσω που θα επικεντρωθώ στις σπουδές ή στον Πρωταθλητισμό. Άλλωστε ήταν νωπές οι μνήμες από το μάθημα που πήρα από την Εθνική Ομάδα. Το αντικείμενο του Αθλητισμού ήταν μονόδρομος για μένα. Από μικρός ήθελα να γίνω Καθηγητής φυσικής αγωγής, έχοντας ως πρότυπο στο επάγγελμα αυτό την μητέρα μου που ήταν επίσης Καθηγήτρια φυσικής αγωγής και αθλητισμού.
Επόμενη στάση της σταδιοδρομίας σας είναι η Αθήνα, όπου συνεχίζετε τις σπουδές σας, καθώς και το μπάσκετ. Όσον αφορά το τελευταίο όμως, βάλατε τέλος μόλις σε ηλικία 26 ετών. Ο λόγος;
Ο κύριος λόγος που σταμάτησα το μπάσκετ σε μικρή ηλικία ήταν το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω επάνω στα αντικείμενα των σπουδών μου, σε δύο μεγάλους οργανισμούς (εταιρείες), την Παναχαϊκή ως Διευθυντής των Ακαδημιών και το Ολύμπιον θεραπευτήριο (κέντρο αποκατάστασης και αποθεραπείας, ως κινησιοθεραπευτής. Ο χρόνος που μου έμεινε ήταν ελάχιστος και συνέχισα να αθλούμαι παίζοντας μπάσκετ ερασιτεχνικά.
Ακόμα τότε, αν δεν κάνω λάθος, αυτοί οι τομείς στη χώρα μας ήταν αρκετά πίσω, σε σχέση με τις υπόλοιπες δυτικές χώρες. Κάτι είδατε εκεί φαντάζομαι, κάτι που να έχει μέλλον…
Η αλήθεια είναι ότι μου δόθηκε η ευκαιρία από πολύ νωρίς να δουλέψω πάνω στα αντικείμενα των σπουδών μου. Το γεγονός ότι έμεινα και στις δύο δουλειές για 10 χρόνια αποδεικνύει ότι αφιερώθηκα και δούλεψα με συνέπεια σεβόμενος την ευκαιρία που μου δόθηκε. Ήταν δύσκολο κυρίως στην Παναχαϊκή να αναλάβω την πρόκληση της θέσης του Διευθυντή, λόγω ηλικίας, αλλά θεωρώ πως υπήρξα αντάξιος των προσδοκιών των ανθρώπων που με πίστεψαν, για αυτήν την θέση. Όσον αφορά την κινησιοθεραπεία όντως είναι ένας τομέας που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα πριν από μία δεκαετία, όπως και το Ολύμπιον που ήταν το πρώτο κέντρο Αποκατάστασης. Η εμπειρία που απέκτησα δουλεύοντας εκεί ήταν μεγάλη και νιώθω δικαιωμένος που προέβλεψα ότι στην συγκεκριμένη δουλειά υπάρχει μέλλον.
Στη διάρκεια λοιπόν τον χρόνων, που πλέον έχετε αφιερωθεί στις επαγγελματικές σας δραστηριότητες, προκύπτει και το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Πυθαγόρας. Περιγράψτε μας λίγο την πορεία από τη γέννηση της σκέψης, έως την υλοποίησή της…
Η ιδέα για το πρόγραμμα οφείλεται σε μια εσωτερική ανησυχία που είχα βλέποντας τον τρόπο λειτουργίας και δουλεύοντας σε Ακαδημίες ξεκινώντας από την Θεσσαλονίκη, έπειτα στην Αθήνα και τα τελευταία 10 χρόνια ως Διευθυντής στις ακαδημίες της Παναχαϊκής. Η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, η εμμονή για το αποτέλεσμά της νίκης, η αδυσώπητη πίεση των παιδιών από τις οικογένειες αλλά και τους προπονητές για την επίτευξη μεγαλεπήβολων στόχων, αλλά και οι προσωπικές εμπειρίες σαν παίκτης που είχα ανακαλύπτοντας εκ των υστέρων ότι υπήρξαν στημένα παιχνίδια στα οποία είχα παίξει χωρίς να το έχω αντιληφθώ, αθλητές που έπαιζαν ντοπαρισμένοι και παράγοντες που έκαναν χρήματα στις πλάτες μας, με έκαναν να επαναπροσδιορίσω την εικόνα που είχα για τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό, διαχωρίζοντας την θέση μου ανοιχτά με την δημιουργία του προγράμματος Πυθαγόρας. Σε μια συζήτηση με τον πρόεδρο της Παναχαϊκής Παναγιώτη Σεμιτεκολο, αποφασίστηκε η δημιουργία και η άμεση υλοποίηση του προγράμματος.
Όσο πιο περιεκτικά γίνεται πείτε μας τι περιλαμβάνει αυτό το πρόγραμμα σε πρακτικό επίπεδο…
Βασικοί πυλώνες του Προγράμματος είναι ο πολιτισμός, ο αθλητισμός και η παιδεία. Σε πρακτικό επίπεδο η πολύπλευρη αυτή δράση κάνει την δική της προσέγγιση στην γνώση, με στόχο να δώσει τα εφόδια και τα πνευματικά ερεθίσματα στα παιδιά, ώστε να απαντήσουν με μεγαλύτερη ποιότητα και ευκολία στα προβλήματα που προκύπτουν από την ενασχόληση τους με τον αθλητισμό. a) Επισκέψεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. b) Επιστημονικές ημερίδες, από εξειδικευμένο προσωπικό. c) Επαφή με υγιή πρότυπα στον χώρο του αθλητισμού της παιδείας και του πολιτισμού. d) Εθελοντικές δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα. e) Αθλητικά τουρνουά και διοργανώσεις. f) Αξιολόγηση σωματομετρικών χαρακτηριστικών, εργομετρικές εξετάσεις. g) Συναυλίες
Ήταν ένας δρόμος που υποθέτω πως όπως όλα στην Ελλάδα, τα οποία αποτελούν καινοτομία, δεν ήταν στρωμένος με «ροδοπέταλα». Αντιμετωπίσατε δυσκολίες;
Τα εμπόδια και οι δυσκολίες δεν αποτέλεσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του προγράμματος. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η αμφισβήτηση έκανε πολλούς ανθρώπους να εξελιχθούν, μερικές φορές και περισσότερο από τις δυνατότητες τους. Επίσης μέσα από τα εμπόδια και τις δυσκολίες χτίζονται ισχυρές σχέσεις, σχέσεις ζωής. Το πρόγραμμα λοιπόν καλλιεργήθηκε πάνω σε αυτές τις σχέσεις που χτίστηκαν αργά και σταθερά και είναι σχέσεις φιλίας, αλληλοεκτίμησης μεταξύ των μελών του επιστημονικού προσωπικού.
Και κάπου εκεί έρχεται και η Ναύπακτος σε όλο αυτό. Πριν μιλήσουμε όμως για την επαγγελματική σας σχέση με την πόλη, πείτε μας για τη σχέση που έχετε με την περιοχή, μιας και δεν σας είναι καθόλου άγνωστη…
Είμαι περήφανος που είμαι δημότης Ναυπακτίας. Θεωρώ την Ναύπακτο την ομορφότερη πόλη της Ελλάδας. Το σημαντικότερο είναι ότι έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα, και πιστεύω να συνεισφέρουμε και εμείς βάζοντας το δικό μας λιθαράκι στην βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Είναι μια πρόκληση για εμένα η τοποθέτηση μου στην θέση του Διευθυντή της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Ναυπακτίας, καθώς έκλεισα ένα κύκλο στην ζωή μου και άνοιξα έναν καινούριο. Σημαντικό κριτήριο για την επιλογή μου ήταν ότι ήθελα να προσφέρω από κάποιο πόστο στον τόπο από τον οποίο κατάγομαι.
Πάμε τώρα στο ΚΔΑΠ του δήμου Ναυπακτίας, και την υλοποίηση και μέσω αυτού του προγράμματος Πυθαγόρας, που τώρα κλείνει τον πρώτο του κύκλο. Ο απολογισμός σας τι λέει για την έως σήμερα πορεία;
Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω δημοσίως, το διοικητικό συμβούλιο της ΚΕΔΝ, και κυρίως τον πρόεδρο κο Παναγιώτη Κονίδα, και τα μέλη κο Κωνσταντίνο Νούλα και Κο Ντίνο Τσουκαλά, για την εμπιστοσύνη που έδειξαν από την πρώτη στιγμή στο πρόσωπο μου, αναγνωρίζοντας την εμπειρία μου στην άσκηση διοικητικών καθηκόντων. Έπειτα θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΚΕΔΝ για την άριστη συνεργασία με την επιστημονική ομάδα του Προγράμματος Πυθαγόρα και που είχε ως αποτέλεσμα την διοργάνωση τεσσάρων επιστημονικών ημερίδων και την ανάλυση σωματομετρικών χαρακτηριστικών (εργομετρικά) σε 280 παιδιά του Δήμου Ναυπακτίας. Επίσης με το πρόγραμμα επισκεφτήκαμε σχεδόν όλα τα σχολεία του Δήμου κάνοντας παρουσιάσεις και ομιλίες στα παιδιά. Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και στο Προσωπικό των ΚΔΑΠΜΕΑ-ΚΔΑΠ και «Βοήθεια στο σπίτι». Έχω μείνει έκπληκτος από τις δυνατότητες τους, αν και δεν έχω προλάβει να τους γνωρίσω όλους. Το επίπεδο σε επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό είναι πολύ υψηλό γεγονός που μας κατατάσσει στις καλύτερες δομές στην Ελλάδα, σύμφωνα και με την τελευταία επιθεώρηση της Περιφέρειας.
Η συνέχεια περιλαμβάνει νέα πράγματα ή θα βαδίσετε σε μία επανάληψη των όσων έγιναν έως τώρα;
Κύριε Καρανικόλα, δεν υπάρχει συνέχεια όταν κάτι επαναλαμβάνεται. Τώρα ξεκινήσαμε και σαφώς θα υπάρξουν κιι άλλες καινοτόμες δράσεις!
Οι γονείς με τους οποίους ερχόσαστε σε επαφή πως έχουν αντιμετωπίσει την απασχόληση των παιδιών του στο πρόγραμμα; Εκτός της βοήθειας που προσφέρετε, μιας και μπορούν ανεμπόδιστα να έχουν τις δικές τους δραστηριότητες, επαγγελματικές ή όποιες άλλες, εστιάζουν στην ουσία του;
Έχουμε μια θετική αντιμετώπιση από τους γονείς. Φροντίζω στις περισσότερες δράσεις να έχουμε και την συμμετοχή των γονέων γεγονός που δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους. Στην βράβευση του προγράμματος από την Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, και από τις ομάδες του Ολυμπιακού Πειραιώς του Κοροίβου Αμαλιάδας, του Αρκαδικού και της ΧΑΝΘ, ήταν παρόντες και οι γονείς των παιδιών που συμμετείχαν στην δράση.
Μοιραία στη συζήτησή μας προκύπτει και το θέμα του κόστους, για να μπορέσει το πρόγραμμα να είναι σε ισχύ. Είναι ένα ζήτημα η εξεύρεση χρηματοδοτικών εργαλείων που να μπορούν να το υποστηρίξουν; Γιατί κακά τα ψέματα για να στηθεί όλο αυτό, χρειάζονται χρήματα…
Εδώ ήρθε η ώρα να διαφωνήσουμε. Το χρήμα σίγουρα είναι κινητήριος δύναμη, αλλά οι ιδέες και τα όνειρα ούτε πουλιούνται ούτε αγοράζονται, απλά προσφέρονται ανιδιοτελώς, αφιλοκερδώς και χωρίς τυχοδιωκτισμό, από ανθρώπους που έχουν την διάθεση να αφιερώσουν λίγο από τον χρόνο τους. Κύριε Καρανικόλα το πρόγραμμα αποτελείται από 15 επιστήμονες διακεκριμένους στην δουλειά τους, που αγάπησαν την ιδέα και θέλησαν να την υπηρετήσουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αισθάνομαι ευγνώμων που ενέπνευσα μια τόσο μεγάλη και σημαντική ομάδα ανθρώπων.
Κλείνοντας δεν μπορούμε παρά να σας ρωτήσουμε και για το εάν, σε συνέχεια αυτών που έχετε έως σήμερα κάνει, υπάρχουν νέα σχέδια που θα εξελίξουν ακόμα περισσότερο το αντικείμενό σας…
Εδώ επιτρέψτε μου να απαντήσω λακωνικά και να σας πω πως τα καλύτερα έρχονται. Υπάρχει προγραμματισμός αλλά και σχέδια για το μέλλον και ασφαλώς πηγή για την ενέργεια που έχουμε αποτελούν τα παιδιά και η δίψα τους για γνώση και μάθηση.
Ποιος είναι ο Μάρκος Μυκωνιάτης
Ο Μάρκος Μυκωνιάτης γεννήθηκε το 1980 στην πόλη της Πάτρας. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο χωριό Γαλατάς του Δήμου Ναυπακτίας. Η καταγωγή του είναι από την πόλη της Σμύρνης στα παράλια της Μικράς Ασίας. Σε ηλικία 8 χρονών ξεκίνησε τον αθλητισμό παίζοντας Μπάσκετ στην ΟΜΥ της Παναχαϊκής. Σε ηλικία 13 χρόνων έκανε το ντεμπούτο του σε αγώνα της Γ’ Εθνικής.
Το 1995 συμμετείχε στις αγωνιστικές εκδηλώσεις της Εθνικής Ομάδας των Παίδων-Εφήβων φορώντας το εθνόσημο. Το 1998 μεταγράφηκε στον Άρη Θεσσαλονίκης, καθώς παράλληλα άρχισε να φοιτά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Στην Θεσσαλονίκη φόρεσε και τις φανέλες των ομάδων του Ηφαίστου και του Θερμαϊκού, βγαίνοντας για δύο συνεχείς χρονιές πρώτος σκόρερ Γ Εθνικής στον Βόρειο όμιλο. Το 2003 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο και συνέχισε τις σπουδές στην Αθήνα στον τομέα της κινησιοθεραπείας. Αγωνίστηκε επίσης στις ομάδες της Απολλωνίαδας, και του Κοροίβου Αμαλιάδας, όπου σταμάτησε την μπασκετική του καριέρα με πρωτάθλημα το 2006.
Έπειτα ακολούθησε επαγγελματική σταδιοδρομία στις δύο ειδικότητες που σπούδασε. Στην Οργάνωση και Διοίκηση Αθλητισμόυ, και στην Αποκατάσταση και κινησιοθεραπεία. Από το 2006 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 εργάστηκε παράλληλα ως Διευθυντής των Ακαδημιών της Παναχαϊκής, και ως κινησιοθεραπευτής, στο Ολύμπιον κέντρο αποθεραπείας και Αποκατάστασης.
Στο χρονικό διάστημα αυτό εμπνεύστηκε και δημιούργησε το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Πυθαγόρας που ξεκίνησε από την ομάδα της Παναχαϊκής και εφαρμόζεται πλέον με επιτυχία στα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης του Δήμου Ναυπακτίας. Βασικοί πυλώνες του προγράμματος είναι ο πολιτισμός ο αθλητισμός και η παιδεία, θέλοντας να δώσει τα πνευματικά ερεθίσματα και τις γνώσεις στα παιδιά ώστε να διαχειριστούν με καλύτερη ποιότητα τις καταστάσεις που προκύπτουν από την ενασχόληση τους με τον αθλητισμό.
Η γνωριμία και η επαφή με υγιή πρότυπα στον χώρο του Αθλητισμού, η συλλογή εικόνων και παραστάσεων από τα αξιοθαύμαστα πολιτιστικά μνημεία του τόπου μας, καθώς και επιστημονικές ημερίδες από μια ομάδα εξειδικευμένων επιστημόνων, είναι μερικές από τις δράσεις του προγράμματος σε συνδυασμό πάντα με αθλητικά τουρνουά.
Το πρόγραμμα έχει παρουσιαστεί σε 58 σχολεία του νομού Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας, απαριθμεί 17 Ημερίδες σε 5 χρόνια, καθώς και επισκέψεις σε (Ακρόπολη, μουσείο Ακρόπολης, Αρχαία Ολυμπία, μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας, Δελφούς, Βεργίνα, Μεσολόγγι, Μουσείο Μεσολογγίου, και άλλα μέρη).
Σχεδόν 2000 παιδιά έχουν παρακολουθήσει δράσεις του προγράμματος, που είναι διαδραστικό και παρουσιάστηκε στο πρόσφατο περιφερειακό συνέδριο ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στην Λαμία. Τέλος το πρόγραμμα έχει βραβευτεί από τις ομάδες του Ολυμπιακού, της ΧΑΝΘ, του Αρκαδικού του Κοροίβου ,και απο τη Διεθνή ολυμπιακή Ακαδημία στην αρχαία Ολυμπία.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ”
