Γράφει η κ. Μάρθα Ασημακοπούλου
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1941–ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 1942 .
ΚΑΤΟΧΗ ! Τα τρόφιμα λιγοστά έως ανύπαρκτα .
Μαύρη αγορά, αισχροκέρδια και πείνα !
Εκείνες τις χρονιάρες μέρες, ο μπάρπα- Νίκος Ν. , κάπου κονόμησε κάνα-δυο πιθαμές λουκάνικο !
Αγκαζέ τον καφενέ του στην Πλατεία Φαρμάκη { Euro Bank σήμερα }για τους φίλους του . Το όλον νοματέοι πέντε .
Το θηλυκωτίρι στη ζωστήρα τους είχε πάει τρείς – τέσσερις τρύπες μέσα !
Μαζεύτηκαν να πιούν ένα κρασάκι, να ευχηθούν για τις άγιες μέρες και να μιλήσουν ! Να πουν γιάυτό που περιμέναν να γίνει και δεν γινόταν .Να ξεκουμπιστούν οι τρισκατάρατοι ντε και να λευτερωθούν! Να πουν για τα ανίερα που γίνονταν με τα τρόφιμα στην πόλη και τα πέριξ και όχι μόνο ….
Μπήκε το τηγάνι στη φωτιά . Μυρώνεται ο αέρας απ’ τη γλίνα !
Απόλαυση όλων των αισθήσεων το επιθετικό κάρφωμα του λαχταριστού μεζέ !
Καυτερόοοοοοοοοο…. και πλούσιο σε λίπος, να τραβάει κρασί και να χορταίνει !
Μ μμμμμμμμ ! ! ! Ωραίο πράμα ! Το ΑΛΦΑ του Άλφα ! ! !
Το μπόλικο λίπος που έμεινε στο τηγάνι, ο καφετζής το περιμάζεψε σε μια κούπα. Πολύτιμο αγαθό !
Φίλος τον βόλεψε με λίγο καθάριο αλεύρι !
Του Άι – Βασιλειού , ξανακάλεσε την παλιοπαρέα να τους τρατάρει τηγανίτες .
Που να βρεθεί λάδι…Χρησιμοποίησε τη γλίνα από το λουκάνικο! Έλιωσε και λίγη μαύρη σταφίδα στο χαβάνι αντί για ζάχαρη.
Την άλλη μέρα, έρχεται ο Χρήστος Λ. επονομαζόμενος Σκορδάρας.
–Ωρέ μπάρπα – Νίκο, τσακμακόπετρα μ’έκαμες εχτές ! Άναψαν τα μέσα μ’ οι τγανίτες… Πετάω σπίθες απ’ ολούθε !
Η γλίνα είχε πάρει όλη την καούρα της πιπεριάς που είχε μέσα το λουκάνικο και την μετέφερε στις τηγανίτες !
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ –ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ,με Υγεία ,Αγάπη ,Ειρήνη και
ΑΓΑΘΑ για όλους ….
