Πόρισμα Τσεβά

Εάν οι διάφοροι νοσταλγοί της χούντας, ενδιαφέρονταν πράγματι για την αλήθεια, σχετικά με το τι συνέβη στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1973, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν στα συμπεράσματα της δικαστικής έρευνας, που διετάχθη για το θέμα, από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης. 

Καρπός εκείνης της έρευνας ήταν το γνωστό ως «πόρισμα Τσεβά», από το όνομα του γνωστού εισαγγελέα, που ανέλαβε την έρευνα και το οποίο πόρισμα αποτέλεσε το «εισαγωγικό έγγραφο» της δίκης, που ακολούθησε.

Παρεμπιπτόντως, τα πρακτικά εκείνης της δίκης, όπου ήταν κατηγορούμενοι και οι Παπαδόπουλος και Ιωαννίδης, οι οποίοι και καταδικάστηκαν ως ηθικοί αυτουργοί και για τους φόνους, έχουν κυκλοφορήσει εδώ και πολλά χρόνια, μαζί με τα αντίστοιχα πρακτικά από τις δίκες των πρωταιτίων του πραξικοπήματος και των βασανιστών, ώστε να μη δικαιολογείται άγνοια.

Στο παρόν κείμενο, θα περιοριστούμε σε αποσπάσματα από το αποκαλούμενο «πόρισμα Τσεβά», καθώς δίνει απαντήσεις και για το τι συνέβη εντός του Πολυτεχνείου.

Διαβάζουμε σχετικά:

«Το άρμα εκινήθη μετά δυνάμεως, συνεκλόνισε την πύλην, κατέστρεψε τους μαρμάρινους κίονας της εισόδου, συνέτριψε και κατέρριψε την εξώθυραν και ακολούθως κυριολεκτικώς ισοπέδωσεν το προεκτεθέν αυτοκίνητον, εισελθόν εις βάθος 10 περίπου μέτρων εντός του προαυλίου του Πολυτεχνείου.

Δημοσιογράφος, επί ενός των κιόνων ευρισκόμενος, κατεκρημνίσθη μετ` αυτού εις το έδαφος, τραυματισθείς ελαφρώς, νεαρός σπουδαστής επί των κιγκλιδωμάτων της πύλης ιστάμενος εκτινάσσεται, άγνωστον που, ενώ σιδηρούν αντικείμενον συνθλίβει τους πόδας νεαράς σπουδάστριας». Και συνεχίζει ο εισαγγελέας Δημήτριος Τσεβάς, επικαλούμενος και αυτόπτες μάρτυρες, κυρίως δημοσιογράφους :

«Ομάς Αξιωματικών και άνδρες της δυνάμεως καταδρομών, ακολουθούντες το άρμα, εισέρχονται εις το Πολυτεχνείον πυροβολούντες. Έντρομοι και εμβρόντητοι οι σπουδασταί κυριεύονται από την ενώπιον του εσχάτου κινδύνου φοβεράν αγωνίαν. Και άρχεται ακολούθως η έξοδος.

Οι εγγύς της κατακρημνησθείσης πύλης ευρισκόμενοι εξέρχονται πρώτοι. Οι περισσότεροι, όμως, πηδούν εκ των παραθύρων και των κιγκλιδωμάτων. Υπό την πίεσην πλήθους ανθρώπων καταρρίπτεται τμήμα των προς την οδόν Στουρνάρα κιγκλιδωμάτων. Και δια του δημιουργηθέντος ανοίγματος εξέρχονται οι σπουδασταί κατά μάζας. Κατευθύνονται προς όλα τα σημεία, απομακρυνόμενοι. Νέον, όμως, δι` αυτούς αρχίζει μαρτύριον. Ύβρεις κατ` αυτών εκτοξεύονται και καταδιωκόμενοι βαναύσως κακοποιούνται».

Μια άλλη πτυχή, για το τι συνέβη εκείνο το δραματικό βράδι, προκύπτει από την ακόλουθη περικοπή του πορίσματος: «Και επεισόδια μεταξύ στρατιωτικών και αστυνομικών λαμβάνουν χώραν εν τη προσπάθεια των πρώτων να προστατεύσουν τους φοιτητάς από το διωκτικόν μένος των άλλων. Απομακρυνόμενοι, όμως, του Πολυτεχνείου, αγωνιώδεις τους αναμένουν εκπλήξεις. Από παντού τους καταδιώκουν και τους κτυπούν. Εις την γωνίαν των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας άνδρες της ΚΥΠ εν πολιτική περιβολή τους κτυπούν ανηλεώς και πυροβολούν κατ` αυτών».

Και εδώ, πια, εισερχόμαστε στο κεφάλαιο της «αναίμακτης» καταστολής της εξέγερσης: «Εις τας ταράτσας των γύρω κτιρίων επισημαίνονται ελεύθεροι σκοπευταί υπό του ιδίου διευθυντού της Αστυνομίας, να επιτελούν το φονικόν έργον των». Στη συνέχεια: «Μετά τινάς ώρας κηρύσσεται ο στρατιωτικός νόμος και νέον ανοίγει κεφάλαιον δολοφονιών και αιμάτων. Αστυνομικοί πυροβολούν εν ψυχρώ ανύποπτους διαβάτας, ενώ τα επί των κεντρικών αρτηριών των Αθηνών κινούμενα άρματα μάχης σκορπίζουν τον θάνατον.

Οι επ` αυτών πυροβοληταί ασκούνται εις την σκοποβολήν επί κινουμένων ανθρωπίνων στόχων». Με βαρύ φόρο αίματος, ασφαλώς, όπως σημειώνεται και στο πόρισμα…