Φταίει η απλή αναλογική!

Μπορούμε να συζητήσουμε τυχόν ενστάσεις για την εφαρμογή της απλής αναλογικής, είτε στις βουλευτικές, είτε στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εφόσον αυτές στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα.

 Το να επιστρατεύονται όμως μέθοδοι «μαύρης προπαγάνδας», για να θυμηθούμε και τη χθεσινή μας παρέμβαση, αν μη τι άλλο, δε βοηθάει σε ένα δημιουργικό προβληματισμό. Μόνο ως προπαγάνδα και μάλιστα «κατάμαυρη», μπορεί να εκληφθεί η προσπάθεια σύνδεσης της απλής αναλογικής-πέραν πολλών άλλων «φρικαλεοτήτων»-και με την επιβολή των δύο δικτατορικών καθεστώτων, στη νεότερη ιστορία της χώρας μας, του Μεταξά και του Παπαδόπουλου! Όταν, μάλιστα, η επιχειρηματολογία που τη συνοδεύει, στηρίζεται σε λογικά άλματα, αυθαίρετες αναγωγές και ανιστόρητες γενικεύσεις. Καμιά αιτιώδης συνάφεια, επί παραδείγματι, δεν προκύπτει, από την εφαρμογή της απλής αναλογικής, με την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά. Από καμιά ιστορική μελέτη, οποιασδήποτε απόχρωσης, δεν προκύπτει η άμεση σύνδεση του εκλογικού συστήματος, με την κατάρρευση του κοινοβουλευτικού καθεστώτος. Αποτελεί, αντίθετα, κοινό τόπο, πως ήταν η πρωτοφανής ανεπάρκεια των πολιτικών ηγεσιών, ιδιαίτερα των δύο μεγάλων σχηματισμών, να διαχειριστούν μια δύσκολη-αλλά όχι πρωτόγνωρη κατάσταση και να προσφέρουν άλλη διέξοδο, από την ανάθεση εντολής σχηματισμού κυβέρνησης, στον  μετέπειτα δικτάτορα, με ασήμαντη εκλογική επιρροή, που δεν είχε κρύψει και τις αντικοινοβουλευτικές του πεποιθήσεις. Δεν έφταιγε το εκλογικό σύστημα, αν εκείνη η σύνθεση της Βουλής, αποτελούνταν από «Υπνοβάτες» (με την τιμητική εξαίρεση του Γεωργίου Παπανδρέου) που, ανίκανοι όντες να αναλάβουν τις ευθύνες τους, «έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα».

 Ακόμη περισσότερο, δε σχετίζεται το εκλογικό σύστημα, με την επιβολή της πρόσφατης δικτατορίας, αφού η τελευταία εκλογική αναμέτρηση, έγινε σε καθεστώς ενισχυμένης αναλογικής, αναδεικνύοντας παντοδύναμη την Ένωση Κέντρου. Η επίκληση των όσων αναφέρονταν στη συμφωνία Βασιλιά-Παπανδρέου-Κανελλόπουλου, περί του ενδεχομένου θέσπισης της απλής αναλογικής, στις εκλογές… που δεν έγιναν, δεν ανήκει στη σφαίρα της ιστορικής ανάλυσης, αλλά της διαστημικής φαντασίας. Κατ` αρχήν, η εν λόγω συμφωνία (γνωστότερη ως «Μνημόνιο»), ήταν μυστική και το πλήρες περιεχόμενο της αποκαλύφθηκε πολύ αργότερα. Από πουθενά, άλλωστε, δεν προκύπτει ότι ήταν το καθοριστικό στοιχείο, που επέδρασε στις τελικές αποφάσεις των πραξικοπηματιών. Όσο για το γενικότερο πολιτικό κλίμα, αυτό διαμορφώθηκε από άλλα, παντελώς άσχετα προς το εκλογικό σύστημα, γεγονότα, με κορυφαίο, βέβαια, το γνωστό ως «βασιλικό πραξικόπημα» και την Αποστασία, που τη συνόδευσε.

 ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ