Ο λόγος απλώς, η Ιωάννα είναι η μοναδική μαθήτρια στο δημοτικό σχολείο της Γαύδου και εκ των πραγμάτων νιώθει “δικό” της το σχολείο, αλλά και “δική” της , τη δασκάλα.
Έχει συνηθίσει τη “μοναξιά” της και μάλλον δεν την ενοχλεί , που δεν έχει με κάποιον να παίξει στο προαύλιο την ώρα του διαλείμματος.
Γενικώς, η Ιωάννα δεν έχει κάποιον συνομήλικό της να παίζει συνέχεια. Αν εξαιρέσει κανείς ένα αγοράκι 3, 5 χρονών, με το οποίο μοιράζονται κάποια απογεύματα μαζί , για να σπάσει λίγο η μονοτονία της αποκλειστικότητας.
Συνηθισμένη η κατάσταση για την μικρή, πρωτόγνωρη για τη νεαρή δασκάλα, που από την “πολυκοσμία” της σχολικής αίθουσας της συμπρωτεύουσας, η τύχη την ξενίτεψε στη Γαύδο, πριν τέσσερα χρόνια.
Συνήθισε το νησί, την ηρεμία του και την ομορφιά του, καθώς είναι ένας τόπος που μπορεί να σε εκπλήξει.
Την πρώτη χρονιά που η δασκάλα κ. Κυριακή Τριανταφυλλίδου πήγε στη Γαύδο είχε πέντε μαθητές. Τις επόμενες δυο χρονιές που παρέμεινε στο σχολείο, είχε δυο μαθητές σε κάθε σχολικό έτος.
Φέτος όμως είναι αλλιώς. Θα μάθει γράμματα μόνο σε μια μαθήτρια.
Όσον αφορά στο μάθημα, αυτό γίνεται “κανονικά” όπως και στις αίθουσες με τα πολλά παιδιά, αλλά τελειώνει σαφώς πιο γρήγορα. Βέβαια η δασκάλα κάθεται δίπλα στο παιδί, τις περισσότερες ώρες και όχι στην έδρα.
Οι κάτοικοι που διαμένουν στη Γαύδο το χειμώνα είναι περίπου 80. Τα παιδιά ελάχιστα, μετριούνται στα δάκτυλα των δυο χεριών. Μόνο τέσσερα φέτος φοιτούν στο γυμνάσιο ενώ υπάρχουν και άλλα τρία πολύ μικρότερα , που θα περάσουν την πόρτα του δημοτικού σε τρία και τέσσερα χρόνια.
Μπράβο στη δασκάλα, αλλά κρίμα που την περασμένη Τετάρτη ο πατέρας της Ιωάννας σκοτώθηκε σε τροχαίο…