Την ώρα που η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος -με τη γνωστή αναβλητικότητα της- προαναγγέλλει θεσμικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεπικουρούμενη μάλιστα από το Γάλλο πρόεδρο, ελπίζοντας να προλάβει τις εξελίξεις, στην Ελλάδα κάποιοι δείχνουν να θεωρούν ότι η σημερινή Ευρώπη είναι μια χαρά και δε νοείται καν η παραμικρή κριτική.
Δεν εξηγείται αλλιώς, η ενόχληση ορισμένων, για την αναφορά (που δεν είναι δα και καινούργια) του Προέδρου της Δημοκρατίας, στην έλλειψη θεσμικής νομιμοποίησης του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ. Μόνο που δε μας εξήγησαν τι ακριβώς τους ενόχλησε. Αν πιστεύουν ότι ο νομομαθής Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κάνει λάθος, τότε ας μας υποδείξουν το ή τα άρθρα της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, που διαψεύδουν τον Προεδρικό ισχυρισμό. Αν, όμως, η αναφορά του Προκόπη Παυλόπουλου, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όπως είναι προφανές, τότε τι ακριβώς ενόχλησε τους επικριτές; Ακριβέστερα, τι προτείνουν; Να μη θίγεται μια υπαρκτή παθογένεια, για να μην ενοχληθεί ο κ. Σόιμπλε; Η τους αρέσει αυτή η Ευρώπη, όπου ένα θεσμικά ανύπαρκτο όργανο, που δε λογοδοτεί πουθενά, αποφασίζει τελεσίδικα, για τη μοίρα, κατά κυριολεξία, των ευρωπαϊκών λαών;
Η ευρωλαγνεία ορισμένων, ωστόσο, δεν έχει όρια. Ετερος, ακραιφνής «φιλοευρωπαϊστής», δηλώνει υποστηρικτής του κ. Μακρόν, στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, με το «βαθυστόχαστο» σκεπτικό ότι την υποψηφιότητα του αντιμάχεται ο πρόεδρος της Ρωσίας! Τούτο, μάλιστα, προκύπτει εξ αντανακλάσεως, επειδή ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει εκφράσει τη θετική του στάση, έναντι της υποψηφιότητας της κ. Λεπέν. Φαίνεται πως ο εν λόγω έχει υπόψη του, το ιστορικό προηγούμενο του ημέτερου Θεόδωρου Δηλιγιάννη, τον 19ο αιώνα, που, όταν είχε ερωτηθεί για το πρόγραμμα του, είχε απαντήσει πως αποτελούνταν από τον αντίποδα, όσων υποστήριζε ο αντίπαλος του, Αλέξανδρος Κουμουνδούρος! Για την ιστορία, να σημειώσουμε ότι ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, έχει καταγραφεί ως εκφραστής οπισθοδρομικών, παλαιοκομματικών και πελατειακών αντιλήψεων. Φανταζόμαστε πως δεν είναι αυτό το πρότυπο όσων προκρίνουν στον αμετάθετο ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Αλλά είναι πρότυπο ο κ. Μακρόν; Διότι εξ όσων γνωρίζουμε, ο συγκεκριμένος υποψήφιος έχει «αποκηρυχθεί» από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, στο οποίο ανήκε (ήταν και υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση Ολάντ) λόγω των σκληρών, νεοφιλελεύθερων απόψεων του, που κάνουν ακόμη και εκπροσώπους της γκωλικής δεξιάς, ν` ανατριχιάζουν. Είναι αυτές οι απόψεις, που έχουν οδηγήσει την Ευρώπη, στην εφαρμογή προγραμμάτων ακραίας λιτότητας, ενισχύοντας τις ακροδεξιές-ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις.
